19 กุมภาพันธ์ 2552 17:20 น.
ลานเทวา
ดั่งพลิ้วแพรไหวพร่างอยู่กลางห้วง
สไบดาวห่มดวงระยับสี
เมฆาเคลื่อนรอยผ่านม่านมณี
ทิพย์กวีแผ่วประโลมโฉมสะคราญ
หลับอยู่ห้วงดาวดวงใดใจดวงน้อย
ฟังเถิดถ้อยอาวรณ์อันอ่อนหวาน
ร่ายบรรเลงเพลงดิถีราตรีกาล
ขับกล่อมเจ้าเยาวมาลย์ สุดที่รัก
สุขคติแห่งหนใดที่ไหนเล่า
พอดับเศร้าในทรวงอันหน่วงหนัก
จะเปลื้องกรรมน้ำตาสามิภักดิ์
ปลอบโยนการทายทัก ของหัวใจ
งามช้องนาง ผมแม่แลช่างม้วน
เคล้ารัญจวนกลิ่นจำปาคราลมไหว
ประทับซึ้งเสน่หาหวนอาลัย
ยามจากไกลห้วงถวิลร้าววิญญาณ์
เจ้าหลับอยู่ดาวดวงใดใจดวงนั้น
หรือหลับไหลในนิรันดร์ปรารถนา
ฝากรอยยิ้มที่อาบด้วยคราบน้ำตา
แทนถ้อยคำอำลา เธอผู้เป็นที่รัก
..
โดยคำ ลานเทวา
ในโอกาส ครบรอบสองปีที่เธอได้จากไป .... !!
18 กุมภาพันธ์ 2552 14:12 น.
ลานเทวา
โอ้ เดียงสาอันมืดบอด
เจ้าสวมกอดหัวใจดอกไม้หวาน
ผลิแย้มในรอยยิ้มอันพริ้มบาน
สู่สังเวยปรากฏการณ์วาเลนไทน์
เหมือนเข้าใจงดงามหนอความรัก
เหมือนรู้จักจริงจังแต่ครั้งไหน
เหมือนคุ้นชินถวิลวาดพิลาศใจ
เหมือนเหมือนความเป็นไปอันคุ้นชิน
เหมือนน้ำผึ้งฉาบทานัยน์ตาหวาน
ประทับห้วงรติกาลไม่รู้สิ้น
สื่อสัมพันธ์ในหนเปื้อนมลทิน
เพรียกโลกยินเสียงพร่ำถ้อยคำรัก
กุหลาบแดง เธอผู้ไร้เดียงสา
โลกตระการมารยาไม่รู้จัก
จะคว้าอุ่นใดอิงใจพิงพัก
กลีบก้านเจ้าทิ้งหักร่วงลงแล้ว
พรหมจรรย์ติดปีกไปซีกโลก
หนาวลมรักโบยโบกระโหยแผ่ว
หวานนัยน์ตาอันเคยมีไร้วี่แวว
โศกเจ้าหยาดใสแพรวชื้นนัยน์ตา
เหมือนเข้าใจงดงามหนอความรัก
เหมือนรู้จักสัมผัสใกล้ถึงใบหน้า
เหมือนคุ้นชินในกลิ่นคุ้นละมุนมา
เหมือนรสชาติประหลาดพา หัวใจรัก
โอ้เดียงสา อันมืดบอด
เจ้าสวมกอดหัวใจโลกไสผลัก
ในงดงามความหมายที่ทายทัก
ใคร่รู้จักรักเร้น วาเลนไทน์
โดยคำ ลานเทวา
18 กุมภาพันธ์ 2552 14:08 น.
ลานเทวา
งอกงามเถิดไมตรีวิถีมนุษย์
งามให้สุดหัวใจอันใสผ่อง
ให้ความรักบรรเลงเพลงครรลอง
สานสายใยปรองดองสันติกาล
ด้วยหัวใจอาทรดับร้อนรุ่ม
ชโลมชื่นคืนชุ่มใจประสาน
ประดับสุขศานติทิวาวาร
พ้นภัยพาลสิ้นเถื่อนในเงื่อนงำ
ไม่มีใครยินดีที่พลัดพราก
ในความโหดร้ายที่มอบฝากอยู่วันค่ำ
กลิ่นคาวเลือดศพซากใครอยากจำ
หยุดเถิดการกระทำอันผิดมนุษย์
ถามพระเจ้าองค์ใดคงไม่ปรารถนา
การประหารชีวาผู้บริสุทธิ์
พอเถิดการสำแดงแรงประทุษ
หยุดเถิดหยุด ความรุนแรง
แล้วจงฟังเสียงเราผู้เพรียกหา
สันสิสุขในมรรคาอันแสวง
จากคัมภีร์พระองค์ทรงแสดง
การเปลี่ยนแปลงโดยคืนวันสันติธรรม
เพื่อชีวิตได้ร้อนดับสรรพชีวิต
ด้วยน้ำมิตรน้ำใจอุปถัมภ์
ให้งดงามความดีได้ชี้นำ
จบเสียทีการก่อกรรมอันมุ่งร้าย
โดยคำ ลานเทวา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
1757
