30 เมษายน 2555 19:49 น.
ลานเทวา
เค็มหยาดเหงื่อ เรื่อแดดที่แผดเผา
ตระหง่านเงาเมืองฟ้า พร่าวิถี
นิรนามความจริงฝัน บรรดามี
เร้นมุมภาพวันเดือนปี แห่งชะตา
ทุรายรนวนเวิ้ง อัปภาคย์
ทุกฝั่งฟากมืดมน การค้นหา
จากต้นเริ่มเดิมเห็น ความเป็นมา
ล้วนทุกข์ย้ำกรำพา ร้าวลำเค็ญ
นับไม่สิ้นในดิ้นรน ปรนชีวิต
จะลิขิตใดหวัง ยังไม่เห็น
ฝันเพียงฝันเก่าเก่า ผ่านเช้าเย็น
ฝันจะไป ฝันจะเป็น อยู่เช่นนั้น
กรำแรงงาน สานสร้างเป็นทางมอบ
มืดมนคือคำตอบ คำปลอบขวัญ
โอ้ ความวิไล ใต้ดวงตะวัน
อนาคตช่างเงียบงัน ความเป็นไป
สุดแรงล้า หน้าที่แห่งชีวิต
ณ ท่ามกลางความเบือนบิด ยุคสมัย
ความเจริญเดินหน้า เร็วกว่าใจ
แรงงานใคร ทนกล้ำให้ดำเนิน
…………………
โดยคำ ลานเทวา
15 เมษายน 2555 19:13 น.
ลานเทวา
เกาะกลิ้งไปบนใบหญ้า
สะท้อนแสงงามพา โลกเฉิดฉาย
ประทับชื่นเพียงครู่เช้า เพรางาย
วาดประกายดุจเพชร เก็จมณี
งดงามในช่วงเวลา สั้นสั้น
ประดับชื่นคืนฝัน ระยับสี
เฉกชีวิตผ่านลา ท่วงนาที
สุขชื่นอันดื่นมี ใช่นิรันดร์
เพียงครู่คราวหนาวร้อน สะท้อนพบ
ก็เลือนลบใจแล ในแปรผัน
เพียงครู่ครั้งดังใจ ไหวชีวัน
ก็พรากพลันไปพ้น จากหนใจ
แลทุกข์สุขอันดื่มด่ำ ดังน้ำค้าง
ประดับพร่างฤดู เพียงครู่ไหว
อันสุขชื่นดื่นเห็น โลกเป็นไป
หามั่นใดเที่ยงแท้ ความแน่นอน
ชื่นเพียงครู่คราวใจ ยามไหวผ่าน
โศกหม่นเศร้าเคล้ากาล อันไหวอ่อน
จากเศษเสี้ยวขณะฝัน ใจสัญจร
หลากหุบห้วงอาทร และร้อนเร่า
เหมือนน้ำค้างพร่างพราย กลางสายแดด
ตะวันแผดก็จางเลือน ไม่เหมือนเก่า
ที่ทอวาบประกาย กลางสายเงา
งดงามเจ้าก็ล่วงเลย ระเหยไป
………………..
โดยคำ ลานเทวา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
2177
