14 กุมภาพันธ์ 2556 20:04 น.
ลานเทวา
วาเลนไทน์.....
............................
เสียอะไรได้อะไร ใครต่างรู้
ยังสติดีอยู่ รู้ใช่ไหม
พรุ่งนี้เราจะได้อะไร เสียอะไร
กับวันวาเลนไทน์ ของปีนี้
ได้ความรักมาดื่มด่ำ
กลับเสียตัวถลำ ใช่หรือนี่
พ่อแม่เลี้ยงดูเรามาตั้งกี่ปี
ทำอะไรดีดี ให้ท่านรึยัง
แม้แต่เงินซื้อดอกกุหลาบ
มาแต่คราบไคลเหงื่อเจือความหวัง
จากแรงแม่แรงพ่อ ก่อพลัง
ให้ลูกยังใช้จ่าย ไม่อายคน
เสียอะไรได้อะไร ต่างใครรู้
ความอดสูจากครู่คราว เหน็บหนาวผล
วันแห่งรักวันแห่งใจ กระไรดล
ยอมเสียตัวเสียตน ให้คนรัก
ค่านิยมต่ำทราม นิยามค่า
เพรียกสาวกบอดตา มิตระหนัก
กุหลาบแดงแฝงกล สับสนนัก
สื่อชวนชัก รักเฟื่องเป็นเรื่องราว
เถอะ ก่อนจะเสียตัว เสียใจ
ถามพ่อแม่สักคำไหม เล่าหนุ่มสาว
ว่าความรักจะสุขชื่น และยืนยาว
ต้องผ่านคาวผ่านใคร่ ที่ไหนกัน
………………….
โดยคำ ลานเทวา
14 กุมภาพันธ์ 2556 20:01 น.
ลานเทวา
ให้ทน ก็จะทน...
..........................
ความอดทนคนเรา สักเท่าไร
ทนเท่าใจจะทน กี่หนเล่า
กว่าสิ้นสุดอดทน ของคนเรา
ต้องทนเท่าใจทน กี่หนใจ
จำทนเห็นภาพส่อ นั้นต่อหน้า
เจ็บตรงภาพตำตา เถอะ ห่าใคร่
เธอกับเขา เราเห็นอยู่เช่นไร
ทนทนไป เถอะเวรกรรมอันตำตา
จำทนใจรับรู้ อย่างผู้แพ้
ทนทนแล ทนเห็นเช่นปรารถนา
ทั้งไม่รู้จะทนได้ กี่เวลา
ทนทั้งที่รู้ว่า ไม่อยากทน
จำเจ็บทนหม่นไหม้ ใจดวงนี้
กว่าผ่านเดือนเคลื่อนปี แทบปี้ป่น
ปล่อยความเศร้าเผาไหม้ หัวใจรน
เจ็บจำนนสารพัด ยากตัดใจ…
…………………….
โดยคำ ลานเทวา
6 กุมภาพันธ์ 2556 19:52 น.
ลานเทวา
........................
ตาหลับ แต่ใจตื่น
ท่องความเหงาทั่งคืน จนสว่าง
โลกสิ้นไร้คำตอบ ใจบอบบาง
อยู่กับความอ้างว้าง มาทั้งคืน…
เป็นอะไรไม่รู้ เรา
ทั้งทั้งรู้ว่าเศร้า แต่ไม่อาจฝืน
ยังคอยคิดคอยย้ำ คอยกล้ำกลืน
จ่มอยู่บนจุดยืน อันเดียวดาย..
รู้ว่าทุกข์ เพราะความคิด
การค้นหาสารทิศ หลากความหมาย
กว่าสิ้นการไหววูบ ของรูปกาย
คงทุรนทุราย อีกยาวนาน…
ตาหลับ แต่ใจตื่น
เปลี่ยวความเหงาค่ำคืน เคยฝันหวาน
ทุกคืนค่ำกลับกลาย ทรมาน
เฝ้ารอความสงสาร หลับไม่ลง…
………………..โดยคำ…
6 กุมภาพันธ์ 2556 19:50 น.
ลานเทวา
...............
ดึกแล้ว…
สายลมเหงาเบาแผ่ว ล่วงผิวผ่าน
ดอกดาวผลิพร่างรัก จักรวาล
โชยหอมละมุนกาล แห่งค่ำคืน…
โพ้นไกล…
แสงสีไฟประดับ ระยับชื่น
เราผู้แสวงที่สุด ในจุดยืน
ท่องเปลี่ยวค่ำกล้ำกลืน ท่ามแสงเมือง….
ความฝัน…
อาจมีบ้างที่เหมือนกัน ในบางเรื่อง
โชคชะตาใหม่เก่า ล่วงเปล่าเปลือง
กว่าปลดเปลื้องชีวิต เป็นชีวิต….
ความจริง….
ทั้งรู้โลกสรรพสิ่ง ลวงยึดติด
วาดสวยสดงดงามคือความคิด
แต่ความจริง สหายมิตร เราต่างรู้….
ปรารถนา
ล่วงผ่านกาลเวลา อันเสาะสู่
กี่จดจำย้ำคิด ผิดเป็นครู
นับเนิ่นหลากฤดู ผู้ค้นพบ
………………….โดยคำ…
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
5886
