หน้าส่วนตัว
** หากมองดู เศษกระดาษ ที่วาดหมึก
ถูกจารึก สิ่งใด ข้างในหนอ
ล้วนมากมาย ร้อยเรียง ไม่เพียงพอ
เติมแต้มต่อ แต่งสี ที่ควรเป็น
หากหยดหมึก สีดำ จำต้องรู้
ความมืดอยู่ แห่งใด มองให้เห็น
หยดหมึกขาว สกาวใส ไม่ลำเค็ญ
กลับกลายเป็น สีเทา ที่เงามัว
ชีวิตเรา ไม่มีขาว เด่นพราวพร่าง
รอยดำด่าง ปะปน ระคนทั่ว
อยู่ที่ตน ต้องลดละ ประคองตัว
ให้พ้นชั่ว สู่ทางดี มีเมตตา
คุณค่าคน นั้นเป็น เช่นกระดาษ
หมึกที่วาด ประดับไว้ ให้หรรษา
แม้เป็นเพียง เศษกระดาษ ด้อยราคา
แต่คุณค่า แห่งตน คือผลงาน......ฯ
ราชิกา 5 ต.ค. 2550 20:00 น. - ID 108081 
2397
9
0
5 ตุลาคม 2550 21:53 น. - comment id 765876
บางคนก็ใช้ดินสอเขียนค่ะ แต่เค้าก็สามารถ รังสรรค์งานเขียนออกมาได้ดีเนาะ กลอนไพเราะและได้สาระดีจังเลยค่ะ น้องสาวคนนี้ ยังเขียนแบบนี้ไม่ได้เลยเจ้าค่ะ เขียนแต่เรื่องเศร้าประโลมโลก ฮา..สบายดีนะคะ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
5 ตุลาคม 2550 22:16 น. - comment id 765889
สวัสดีคะ..อ่านแล้วไดสาระมากคะ เพราะกับความหมายนับถือคะ
5 ตุลาคม 2550 22:33 น. - comment id 765896
ดีครีบ ชอบ กระดาษ หมึก หมึก กระดาษ
5 ตุลาคม 2550 22:57 น. - comment id 765913
สวัสดีครับ แวะมาทักทาย ชื่นชมผลงานครับ
5 ตุลาคม 2550 23:05 น. - comment id 765921
สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม...แวะมาอ่านก่อนนอนค่ะ... บางครั้งคุณค่าคนก็อยู่ที่คนของใครค่ะ...
6 ตุลาคม 2550 09:58 น. - comment id 766016
ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ไม่มีใครรู้ เรารู้ก็พอนะคะ
6 ตุลาคม 2550 11:06 น. - comment id 766045
ชีวิตคน...ทุกชีวิตมีคุณค่า...ขึ้นอยู่กับ...จังหวะและโอกาส...ในการสร้างงาน... ใช่ค่ะเอมเห็นด้วย
6 ตุลาคม 2550 14:09 น. - comment id 766084
เศษกระดาษ ใครคิดว่าไม่สำคัญ
เกิดปัญหาโลกแทบทะลายเพราะเศษกระดาษมาแล้ว ถ่าไม่เชื่อ อ่านเรื่องนี้ดู
ในทริปทัศนาจรที่น่าสนุกคันรถบัสสองชั้นงดงาม นักทัศนาจรหนุ่มสาวสักสี่สิบคนเห็นจะได้ กำลังม่วนชื่นร้องรำทำเพลงชื่นชมกับธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพร พลันมีกระทาชายหล่อเหลาตะโกนขึ้นมาว่า โชเฟอร์ ช่วยจอดหน่าย ห้องส้วมเสียใช้การไม่ได้ จอด ๆ ท้องเสียทนไม่ไหวแล้ว
โชเฟอร์ใจดีรีบจอดรถข้างทางเลือกที่เป็นป่าทึบ ๆ หน่อยเพื่อสดวกในการปลดปล่อย ก่อที่เขาผู้นั้นจะลงจาก รถก็ร้องขอว่าใครมีเศษกระดาษบ้างขอหน่อย ก็มีคนส่งให้เขาก็เดินเข้าป่าหายไปพักใหญ่จึงกลับออกมา
แทนที่หน้าตาจะค่อยสดชื่นขึ้น กลับดูทุกข์ทรมานบิดเบี้ยวเหยเก พอขึ้นรถมาได้ เสียงกัดฟันกรอด ๆ ดวงตาแดงก่ำพูดเสียงเครียดว่า เมื่อกี้ใครเป็นคนส่งเศษกระดาษห่อพริกให้กูวะ ตะแล๊ม ๆ ๆ
6 ตุลาคม 2550 14:33 น. - comment id 766094
เข้าใจเปรียบเทียบดีจังค่ะ สบายดีนะคะ
6 ตุลาคม 2550 16:26 น. - comment id 766158
มาอ่านงานแฝดเพื่อนที่รักจ้า หวังว่าดีขึ้น นะครับ ขอให้สบายใจนะจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
6 ตุลาคม 2550 21:05 น. - comment id 766279
อื้อ ใช้ดินสออะ มีแต่ดำกับด่างอย่างเดียว
6 ตุลาคม 2550 23:03 น. - comment id 766346
หมึกของน้องเป็นสีชมพูอีกแล้วค่ะพี่เจ้านาง มิใช่สีขาวหรือสีดำ ทำไงดีหละค่ะ อิอิ คิดถึงพี่เจ้านางที่สุดเลยค่ะ
7 ตุลาคม 2550 07:42 น. - comment id 766489
ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน...เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ใช่ไหมคะ
7 ตุลาคม 2550 08:55 น. - comment id 766525
หวัดดีค่ะ สบายดีมั้ยค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
7 ตุลาคม 2550 12:41 น. - comment id 766616
เมื่อเศษกระดาษมาเจอกันหมึกวาด ออกมาเป็นแบบบน้นี่เอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
