ในหนึ่งวันสิ่งแปลกเกิดมากมาย ทั้งเรื่องร้ายเรื่องดีมีให้แก้ ความสับสนหลากเรื่องเป็นตัวแปร บางครั้งแย่บ้างสุขคลุกเคล้าไป เป็นเพราะกรรมนำมาพาให้เกิด ความล้ำเลิศหม่นมัวมิผ่องใส โชคชะตาเปลี่ยนผันบั่นทอนไกล ความเป็นไปบิดเบือนเลื่อนตามกรรม ไตรสิกขาชี้นำความถูกต้อง อริยมรรคชี้บ่งให้เกิดธรรม แสงเงินทองส่องทางสว่างล้ำ สุกสกาวงดงามตามครรลอง มีปัญญารู้จริงสิ่งที่เกิด ครองจิตเพลิศทุกยามงามผุดผ่อง ด้วยแก่นแท้ศาสนาพานำร่อง ให้ชีวิตสมปองในทางดี ตุ่มยังเต็มด้วยน้ำที่พร่ำหยด มดตัวเล็กสร้างรังให้สุขี ปลวกขนดินกองใหญ่เท่าคิรี คนเรานี้มิสร้างบุญสุนทร สร้างกุศลชาตินี้ไว้ดีกว่า บุญกิริยาจะติดไม่ทุกข์ร้อน มีศีลธรรมนำให้มิอาวรณ์ เอื้ออาทรต่อกันพ้นภัยพาล
ดอกบัว 8 ต.ค. 2550 14:57 น. - ID 108154 
3864
8
0
8 ตุลาคม 2550 15:14 น. - comment id 767232
โอปะนะยิโก เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัวครับ
8 ตุลาคม 2550 15:26 น. - comment id 767246
เหมือนเอาไปฝากธนาคารมั้ยคะ ฝากนานๆ น่าจะมีดอกเบี้ยด้วย นะคะ..อิอิ...ผ่านมาอ่าน กลอนให้ ข้อคิดดีค่ะ
8 ตุลาคม 2550 15:33 น. - comment id 767261
สะสมบุญไว้ไม่มีใครมาแย่งของเราไปได้ค่ะ...
8 ตุลาคม 2550 15:37 น. - comment id 767270
ใครจะมองอย่างไรไม่รู้ รู้แต่ว่าถ้าทำบูญแล้วสบายใจก็ทำอยู่ร่ำไปค่ะ....
8 ตุลาคม 2550 19:11 น. - comment id 767503
สะสมบุญทำด้วยใจ ใจก็เป็นสุขอ่ะเนอะพี่ดอกบัวเนอะ
8 ตุลาคม 2550 19:54 น. - comment id 767550
เห็นชื่อครั้งแรกนึกถึงดอกบัวไหว้พระ เป็นชื่อที่สื่อไปถึงงานเขียนได้ชัดเจน อยากให้มีคนเขียนกลอนธรรมะมากๆ เมื่อกี้แวะเข้าไปอ่านงานเก่า เรื่องประวัติกฐิน ยิ่งปลื้มใจ สะสมบุญกลอนนี้ช่วยเตือนสติไม่เพียงแต่ดอกบัวหรอกครับ ผมด้วย บางวันเราก็ลืมเติมน้ำในตุ่ม มีแต่ตักไปใช้ มันจะแห้งซะก่อน ขอบคุณจากใจจริง สำหรับงานดีดีครับ
8 ตุลาคม 2550 21:11 น. - comment id 767605
การเขียน ก็เป็นหนึ่งในวิทยาทานค่ะ
9 ตุลาคม 2550 00:13 น. - comment id 767686
เดี๋ยววัดหลายวัดมีช่องทีวีเป็นของวัดเอง เปิดดูช่องของวัดดังวัดหนึ่ง เจ้าอาวาสหนุ่มฟ้อ ถ่ายทีวีเทศน์ รู้สึกว่าจะแต่งหน้าด้วย พูดด้วยเสียงยั่วยวนปนน่าสังเวช เพราะไม่น่าจะใช้เสียงอย่างนั้นเลย ใช้คำพูดยั่วยุให้คนทำบุญใหญ่ ด้วยสำนวน สะบั้นหั่นแหลก ใช้คำพูดให้ทำบุญสะบั้นหั่นแหลก อยู่นั่นแหละมีภาษาเฉพาะ เช่นทำหลักเอ็ม ก็หมายถึงหลักล้าน ใคร ๆ ก็อยากทำบุญระดับ เอ็ม กันทั้งนั้นไม่ทราบว่าหลงคารมอะไร บางคนเก็บหอมรอมริบมายี่สิบปี ก็มาทำบุญใหญ่ เอ็ม กะเขามั่ง แล้วก็ไปนั่งกัดก้อนเกลือกันทั้งบ้านเหมือนถูกโจรปล้น จริง ๆ บุญอย่างนี้คงไม่ทำด้วยร๊อก อิอิ
9 ตุลาคม 2550 01:03 น. - comment id 767707
พี่กระต่ายก็พยายามสะสมอยู่ค่ะตอนนี้ ดอกบัวหล่ะ สะสมไว้ไหมค่ะน้อง
9 ตุลาคม 2550 08:34 น. - comment id 767822
มาอ่านงานดีดี ของดอกบัว ค่ะ เข้าใจคิดนะค่ะ สงสัยพี่ต้องสะสม บุญไว้บ้างแล้ว เดี่ยวไม่มีคนทำให้เหมือนกัน เนาะ
9 ตุลาคม 2550 12:33 น. - comment id 767988
สวัสดีครับน้องดอกบัว ดีครับการสะสมบุญเป็นสิ่งที่ดีครับ พี่โดนพ่อเทศนาธรรมทุกวัน เดี๋ยววันออกพรรษาคงได้ยกขบวนไปทำทั้งบ้านแน่ครับกลอนไพเราะครับผม
9 ตุลาคม 2550 19:15 น. - comment id 768209
สวัสดีค่ะ คุณsonax ดอกบัวฝึกเรียนรู้ฝึกปฏิบัติอยู่ค่ะ
9 ตุลาคม 2550 19:54 น. - comment id 768231
สวัสดีค่ะ คุณอิม อัลมิตรา บัวก็คิดแบบคุณค่ะ ไม่ว่าเราจะเขียนอะไรก็มีประโยชน์ ให้ผู้ได้อ่านเสมอนะค่ะ บัวอ่านงานของคุณบัวก็ได้รับประโยชน์เช่นกันค่ะ และนั้นคุณก็ได้รับผลที่ทำแล้วค่ะ
10 ตุลาคม 2550 16:58 น. - comment id 768865
11 ตุลาคม 2550 17:24 น. - comment id 769575
สวัสดีค่ะพี่นกยูง บัวขออนุญาติเรียกพี่นะค่ะ พี่นกยูงให้บัวหาคำตอบว่า ตายแล้วไปไหน หรือค่ะ สิ่งที่บัวรู้และพอรู้อยู่บ้างนะค่ะ จริงๆแล้วคนเราเมื่อตายไปแล้ววิญญาณ ออกจากร่าง ไร้รูปลักษ์ที่พักพิง เพราะเมื่อถึงวาระที่เราทุกคนได้หยิบยืม รูปร่างมาใช้ พอสิ้นสุดเวลาก็ต้องคืนไป เหมือนกับการสร้างบ้านที่พักพิง เราต้องคอยซ่อมแซมบ้านให้คงทนเสมอ มิให้พุพังลงไปฉันท์ใด ก็เหมือนกับร่างกายคนเราเช่นกัน ที่ต้องคอยทนุบำรุงให้วิญญาณ ที่อาศัยอยู่ ได้พักพิงให้ยาวนานที่สุด พอไร้บ้านวิญญาณก็ล่องลอยไปทั่วไม่มีจุดหมาย เพราะถ้าใครมิเคยสร้างสมบุญบารมี เอาไว้เลย ในปัจจุบันทุกตารางบนโลกใบนี้ มีวิญญาณที่ล่องลอยอยู่เต็มไปหมดบ้างก็ทุกข์ทรมานกว่าตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่เสียอีก รอบๆตัวเราก็มีแค่เราสัมผัสไม่ได้จับต้องไม่ได้มองไม่เห็นเท่านั้น คนที่ตายด้วยอุบัติเหตุตามถนนหนทาง ถ้าไม่เคยสร้างสมผลบุญไว้เลยหรือสร้างเพียงน้อยนิด วิญญาณ ก็จะอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน ทนทุกข์ตากแดดตากฝนทนหนาว ถึงตายไปก็ยังรับรู้ร้อนหนาวเช่นกัน แค่ไม่มีร่างอาศัยอยู่เท่านั้น แต่คนที่ตาย ตอนอายุมากแล้วหรือเป็นหนุมเป็นสาวแล้ว ก็ยังดีหน่อยที่ยังได้สร้างบุญบ้างไม่มากก็น้อย แต่เด็กที่โดนทำแท้งออกมาซึ่งพวกเด็กเหล่านั้น กว่าจะได้เกิดมาไม่รู้ว่าวิญญาณ จะต้องเรร่อนอยู่นานเท่าไรพอจะได้ออกมา เพื่อสร้างสมบุญกุศลบ้างก็โดนทำลายทำร้าย วิญญาณเด็กเหล่านั้นทุกข์ทรมานยิ่งกว่าใครทั้งหมด นอนหนาวไม่สบายวนเวียนรับทุกข์ แสนสาหัดวิญญาณบ้างดวงอาฆาตพยาบาท กับผู้ที่กระทำตน จองเวรกันไม่สิ้นสุด เพราะเหตุนี้เวลาเราทำบุญอะไรหรือใส่บาตร ทุกครั้งจิตเราจงอุทิศกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรไป เพื่อเจ้ากรรมที่ตามเรามาจะได้ ไม่จองเวรเราให้เราต้องมีทุกข์อยู่เช่นนั้น ถ้าเราสะสมบุญอยู่ตลอดเวลา ยามจิตเราต้องออกจากร่าง เราก็จะได้มีที่ไปให้ดีสุด มิต้องวนเวียนอยู่ทั่วไปเพื่อรอส่วนบุญจากใครๆ เรามีบุญอยู่มากเราอาจได้ไปเกิดเร็วเพื่อกลับมาสร้างสมเพิ่มพูลขึ้นไปเรื่อยๆจนอาจมิต้องเวียนวนในวัฏสงสารนี้อีกเลย นี้คือคำตอบของบัวค่ะ ทุกคนมาอ่านคงคิดว่าบัว บ้าบ๊องๆ แต่ตรงนี้ บัวก็อธิบายให้เข้าใจไม่ได้เช่นกันว่าคืออะไร บัวขอให้พี่นกยูงมีแต่ความสุขนะค่ะ
12 ตุลาคม 2550 09:09 น. - comment id 769902
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
