วิญญาณแห่งการเรียนรู้

ดอกบัว

ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา
ประพฤติได้รู้สอนใจตัวเองก่อน
ฝึกขัดเกลาเผาจิตให้ผ่อนล้า
ก่อนจะทำสิ่งไรตรองทุกครา
ถูกหรือไม่พิจารณาอย่าอาทร
ชำระล้างมลทินให้สลาย
ใฝ่ถวิลสัมมาเข้าฝึกสอน
มีปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าพังพอน
อย่านิ่งนอนล้างคราบออกจากใจ
คนที่พูดถ้อยคำมีประโยชน์
เพื่อนผองโปรดพาชิดจิตสดใส
พูดกำกวมเพื่อนลาถอยจากไกล
มิเหลือใยเชยชื่นขื่นชะตา
เป็นมนุษย์แสวงธรรมจิตล้ำเลิศ
สุดประเสริฐสูงส่งทรงคุณค่า
ลดทิฐิเตือนสติด้วยปัญญา
รีบเร่งฝนธรรมาเกิดผลปลาย
อันคนถ่อยปัญญาเบาเจ้าอิจฉา
ชอบนินทามาดร้ายคนหนีหาย
กระทำชั่วกรรมสนองจนวันตาย
ต้องครวญคร่ำถูกควักใจในโลกา
ใครล่ะว่าอาญาฟ้าหามีไม่
ร่างใดใดต่างกันต่างกรรมหนา
บำเพ็ญศีลเบิกทางใหม่ในโลกล่า
แสวงธรรมพระสัมมาเป็นอาจิณ
เป็นมนุษย์สุดแสนดีมีโอกาส
สร้างธรรมาพิลาสเป็นนิจสิน
มั่นสร้างสมกล่อมเกลาเผามลทิน
กว่าร่างสิ้นผลงามยามลับไป

การทุกอย่างไม่ว่าจะยากหรือง่ายทุกข์ทรมานเพียงใดขอเพียงมีความจริงใจ
มีจิตคิดจะทำ เราจักทำมันได้ อย่างง่ายดายและเป็นสุขที่ได้ทำ
ต้นไม้ต่อให้โตตั้งตรง แข็งแกร่งปานใด แต่ถ้าปล่อยให้เถาวัลย์
และวัชพืชเกี่ยวพันขึ้นรกปกคลุมจนมืดมัวจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แลยืนต้นตายในที่สุด
ผู้คนต่อให้เกิดในสกุลดี ฐานะดี ความรู้ดี ชาติดี แต่ปล่อยให้ขยะแห่งความน่ารังเกียจคือ
ความริษยาอาฆาต ทะยานอยาก โลภ โกรธ หลง ปกคลุมตนให้มืดบอดมากมายเพียงใด
คนเหล่านั้นย่อมมีแต่ยืนรอความตาย แล้วล้มลงทับแผ่นดิน โดยหาสาระมิได้ในการมีชีวิต
ทุกคำสอนแห่งพุทธะ

จิตที่บริสุทธิ์สะอาดจริงย่อมพ้นทุกได้ทุกเมื่อ
 ทน " เป็นคุณสมบัติเป็นคุณธรรมของคนที่อยู่ในโลกมายา
ขันติ หรือ คุณธรรมนั้นเป็นเครื่องมือของมนุษย์ทุกผู้ตัวคนควรเรียนรู้
ความอดทนตัวนี้เปรียบได้กับไม้ค้ำฝ้าเพดาน ถ้าไม่มีไม้เสียแล้ว
ฝ้าเพดานก็จะหล่นลงมากอง เพราะฉะนั้น ไม้พยุงฝ้าให้อยู่ฉันใด
ตัวอดทนตัวนี้เปรียบได้กับไม้ค้ำพยุงกิเลส ให้ได้ฉันนั้น
พยุงโลกมายา โลกแห่งความหลอกลวง ให้ปลิวไสวสะบัดพัดวีอยู่
แสดงแสนยานุภาพ เหมือนการสร้างโบราณสถานด้วยก้อน"ศิลา"
ที่ใช้หินที่แข็งแกร่งมาแกะสลักก่อสร้างเพื่อให้ทนทานแข็งแกร่งอยู่อย่างมั่นคง
ไม่ไหวเอนไปตามลมพายุไม่ถล่มทลายลงมา
เพราะฉะนั้น เราควรใช่ความอดทน ขันติ ความอดกลั้น
เป็นธรรมเพิกถอนกิเลสอย่างยิ่ง