อย่า........อ่อนแอแพ้ขวัญที่หวั่นไหว
ถอด......แรงใจแพ้พ่ายคิดหน่ายหนี
ใจ.........ไหวหวาดขลาดระแวงแข่งเลวดี
นะ.........จุดนี้อย่าถอดใจใส่ร้างรา
เธอ........ยังมีฉันอยู่เคียงคู่ขวัญ
อย่า........ไหวหวั่นสายใจใยเสน่หา
ถอด.......ความกลัวตัวถ่วงหน่วงชักช้า
ใจ.........แกร่งกล้าเรี่ยวแรงแต่งพลัง
ไม่.........ทอดทิ้งเธอไปอย่าไหวหวั่น
เคย.......ไหมนั่นฉันแรมร้างขว้างความหวัง
หมด.......หนทางย่างก้าวหนาวอินัง
สิ้น.........หยุดยั้งพลังใจไม่เคยมี
แรง.......รักก่อเกี่ยวก้อยใจใส่ความฝัน
ใจ.........เดียวนั้นมั่นมิคลายหรือหน่ายหนี
ให้.........เธอเชื่อในแรงรักที่ภักดี
เธอ........คนนี้หนึ่งกลางใจไม่เปลี่ยนแปลง.
26 ตุลาคม 2550 07:33 น. - comment id 777592
สวัสดียามเช้า เยี่ยมเลยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

26 ตุลาคม 2550 07:42 น. - comment id 777596
ขอบคุณค่ะคุณsonax0651

26 ตุลาคม 2550 07:51 น. - comment id 777600
แรงใจยังมีแต่แรงกายเริ่มถดถอยเพระอายุมากขึ้นค่ะ อิอิ

26 ตุลาคม 2550 08:04 น. - comment id 777612
ทำไมเป็นงั้นไปคะคุณเพียงพลิ้ว

26 ตุลาคม 2550 15:29 น. - comment id 777916
ดีค่ะ แวะมาทักทาย กลอนแต่งเยี่ยมมากเลย

26 ตุลาคม 2550 16:31 น. - comment id 777955
เยี่อม
ไม่ถอดใจ ทั้งแรงกายแรงใจ ไม่สิ้นแรง

26 ตุลาคม 2550 16:37 น. - comment id 777956
ขอบคุณค่ะคุณBlack MooN
หนูนางฟ้ายิ้มจนแก้มแทบปรินะคะ

26 ตุลาคม 2550 16:39 น. - comment id 777958
จริงๆนะคะพี่นกยูงถ้าเราไม่สิ้นแรงกายและแรงใจ
