ระหกเหินเดินเดี่ยว ในหนเปลี่ยวระโหยหา มีฝันแปลกคอนแบกมา ตามปรารถนา.....ที่เป็นไป ระบายสีความฝันสรรค์แต่งเรื่อง อยู่ในเมืองผีเสื้ออันสดใส พริ้มตาหลับกับโลกวิไล อักขราโลมไล้.....จินตนาการ มาเถิด.....ผีเสื้อน้อย มาเรียงร้อยจารจดบทประสาน สร้างกวีอันชื่นล้ำฉ่ำดวงมาลย์ มาขีดเขียนตำนาน.....อักษรเสรี ข้าจักมีตัวตนหรือไม่ นั่นมิใช่สำคัญกว่าในหน้าที่ ข้าคือผู้เขียนพจน์บทวจี นิรนามแห่งชีวี.....มาแต่ไร สุขของข้าคือเห็นคำอันฉ่ำชื่น มาเริงรื่นโดยพจน์อันสดใส ฝันของข้าคือบทคำอันอำไพ ตราตรึงใจ.....คนอ่านชั่วกาลกัลป์ เชิญเถิด.....ท่านผู้สุนทรีย์ เชิญดื่มด่ำคำกวีแห่งความฝัน ก่อนจะลับหายไปกับวัยวัน เชิญเสพถ้อยรำพัน...แห่งวลี .....ลานเทวา..... อาจไร้ตัวตนอันมีค่าในโลกนี้ เพียงท่านจดจำไว้ในวันเดือนปี ว่าข้าคือคนเขียนกวี.....นิรนาม --------------------- ลานเทวา
ลานเทวา 8 ก.พ. 2551 12:08 น. - ID 112450 
1502
2
0
8 กุมภาพันธ์ 2551 12:27 น. - comment id 821217
จำได้เสมอค่ะ คนเขียนกวี...นิรนาม
8 กุมภาพันธ์ 2551 13:35 น. - comment id 821249
จะจากไปไหนคะ ชื่อ คนลานเทวา จำได้ไม่ลืมอ่ะค่ะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 14:40 น. - comment id 821262
รับฝากคะ..แล้วกลับมาเอาคืนเน้อ..อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2551 09:27 น. - comment id 821485
จะจดจำไม่ลืมเลือนค่ะ คนชื่อลานเทวา กวี นิรนาม....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
