เมื่อยังเล็กไม่พากเพียรรีบเรียนรู้
ไม่คิดสู้ตั้งใจเรียนเพียรขยัน
เมื่อเติบใหญ่จะหาวิชาจากใหนกัน
ไม่มุ่งมั่นรีบเรียนรู้ปูทางเดิน
นริศเขาคิดดีถึงเรียนเก่ง
ส่วนเจ้าเบ็งเป็นทนายไม่ห่างเหิน
วรรณวิสาคนตัวเล็กร่วมทางเดิน
ร่วมเผชิญเป็นคู่ค้ำชูกัน
เอนก ปราณวลี เพื่อนร่วมห้อง
ต่างหมายปองเป็นครูรีบขยัน
ทั้งสามเราเรียน วค. มาด้วยกัน
สองคนนั้นเขาเรียนจบกันครบเทรอม
ส่วนเรานี่เรียนก็เก่งร้องเพลงเพราะ
จึงบอกพ่อลูกขอหารายได้เสริม
ทั้งเรียนไปร้องไปได้ค่าเทรอม
เป็นที่เริ่มความแปรผันชีวันเรา
ฯลฯ
17 เมษายน 2551 16:23 น. - comment id 840042
รีบต่อภาคสองด่วนๆครับ.... "ทั้งเรียนไปร้องไปได้ค่าเทอม เป็นที่เริ่มความแปรผันชีวันเรา... แล้วไงต่อ...ด่วนๆ..อิอิ..คนอยากรู้. .ไม่ใช่...สอดรู้สอดเห็นนะครัฐ

17 เมษายน 2551 16:50 น. - comment id 840054
เราเป็นคนเรียนน้อยด้อยปัจจัย จึงฝนขวายพากเพียรเขียนศึกษา ฝึกหมั่นอ่านจารึกค้นตำรา เพื่อวิชาความรู้คู่เลี้ยงกาย ขออนุญาตแจมด้วยค่ะได้แค่เนี่ยแล้วจะมาอ่านที่คุณจ่าน้อยเขียนต่อนะค่ะ สวัสดีค่ะ

18 เมษายน 2551 08:57 น. - comment id 840174
กลับจากเยี่ยมบ้านที่ เมืองตักศิลาก่อนนะครับคุณฝากฝัน , คุณดอกบัว รับรองได้ติดตามต่อ ครับ

18 เมษายน 2551 21:14 น. - comment id 840391
ก็เลยได้มาเป็นจ่าน้อย ถูกต้องมั๊ยค่ะ

18 เมษายน 2551 21:38 น. - comment id 840406

18 เมษายน 2551 21:49 น. - comment id 840420
อืม..น่าชื่นชมคะพี่จ่า.ร้อนไหมคะ

18 เมษายน 2551 23:39 น. - comment id 840477
ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ เนาะ
