๏ พันธนาการแห่งรัก ๛

วังวนวนว่ายเวิ้ง.......เวียนวน
ราวรักหลงร้อนรน.....รวดร้าว
ปวดปร่าแปลบปะปน...เปื้อนแปด
โอ้อุระระอุอ้าว........อบอ้าวอุราสลายฯ
ละเมอเผลอเพรียกน้อง...ละเมอหา
ลัดไล่ไต่เมฆา..........ปะเจ้า
เพียงมอบปรารถนา.....เพียงหนึ่ง
เพียรพบเพียงเพื่อเว้า....ว่าเร้ารักรอนฯ
แล้วเจ้าลวงรักให้..........สุมทรวง
ห่อนพบรักในดวง.......จิตเจ้า
แหลกแล้วแหลกรักลวง..ใจแหลก
สุดแทรกโศกรุมเร้า......หลบหล้าเร้นหายฯ
สุดแสงแห่งฟากฟ้า......ตะวันฉาย
สุดรักสิ้นมลาย..........แหล่งหล้า
สุดแล้วสุดเกินหา.......ให้พบ รักนอ
สิ้นรักสิ้นที่ถ้า..........ที่ถ้ารอมาฯ
ปลดปล่อยลอยลิ่วแล้ว....หัวใจ
เปิดปะอิสระใน.........ภพพื้น
พรากแล้วพรากสิ้นไป...ให้สุด สิ้นนา
พรากบ่สุดสุดจะฟื้น.....เฟื่องฟุ้งมโนไฉนฯ
ดั่งพบทางแพร่งพื้น....แห่งวิถี
รักแพร่งแบ่งฤดี.......ดับได้
หากรัตติกาลมี........แสงส่อง สาดนา
ยังย่อมยังหาให้.......พบพื้นสัญจรฯ
กอบกำลังจิตนี้.........ประคองตน
โรยเรี่ยวแรงผจญ......โศกเศร้า
ยังพอยึดโยงหน........โหนแห่ง
ลิงโลดหลุดแรงเร้า.....รักร้าวรุมทรวงฯ

-ปลายตะวัน-
๒๗ เมษายน ๒๕๕๑

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ปลายตะวัน 27 เม.ย. 2551 07:53 น. - ID 114576

2857

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/114576 ที่มา: ปลายตะวัน

comments powered by Disqus

ไหมแก้วสีฟ้าคราม

27 เมษายน 2551 09:16 น. - comment id 843549

แด่  คุณปลายตะวัน
       สุดปลายเส้นขอบฟ้า
       อยู่ที่สุดปลายทางแห่งความรัก....
       ไม่รู้ใช่หรือเปล่า
       เพราะถ้าไม่มีรัก
       โลกนี้คงไม่มี
       และโลกนี้คือโลกีย์ใช่ไหม...งงแฮะ

จิตรำพัน

27 เมษายน 2551 09:25 น. - comment id 843552

สวัสดีค่าคุงปลายตาวัน 

เอาหน้าตายื่นมาหาก่อน...
ชั่วโมงเน็ตจะหมดแล้ว...เดี๋ยวมาใหม่นะคะ

พิมญดา

27 เมษายน 2551 09:44 น. - comment id 843565

ช่วง..

มาเยี่ยมมาเยือน

นะเจ้าคะ.ปลายดอย..

คอยน้องนาง..
เพราะทั้งบทกลอนและเพลงนะคะ

มาทั้งทีไม่มีผิดหวังเลย.....

บนข.

27 เมษายน 2551 09:50 น. - comment id 843568

ทิ้งตนทิ้งร่างคว้าง   วังวน
วนว่ายวัฏฏะจน      จิตช้ำ
ช้ำชอกรักอันดล      ช้ำยิ่ง  
ยิ่งรักยิ่งช้ำย้ำ          ว่ายซ้ำวังวน..

ช่ออักษราลี

27 เมษายน 2551 10:19 น. - comment id 843580

คุณปลายตะวัน

อ่านแล้วใจแทบจะขาดรอนรอน

ไพเราะมากมาย ทั้งที่ปกติช่ออักษราลี

ไม่ค่อยชอบอ่านโคลงนะคะ แต่โคลงนี้

สัมผัสได้ถึงความงดงามทางภาษา 

ใช้ภาษาขยี้ใจเลยแหละ  อิอิ เพลงก็เพราะมาก

ไหมไทย

27 เมษายน 2551 10:58 น. - comment id 843599

แวะมาอ่าน

วันนี้ดูเศร้าๆ...

จิตรำพัน

27 เมษายน 2551 10:58 น. - comment id 843600

สวัสดีรอบที่สองค่ะคุณปลายตะวัน 

วังวนความคิดข้า        เวียนวน
ความรักเปี่ยมกมล     ค่ำเช้า
หวังให้อยู่สู้ทน           นานเนิ่น
แต่ไม่อาจรั้งเร้า         ปล่อยให้  หลุดมือฯ

วังวนวนวุ่นร้าย            ร้าวราน
แผลตกสะเก็ดนาน     สุดเศร้า
โลกสวยมืดไร้สราญ   เบื่อหน่าย
ได้แต่หลอกใจเข้า     สุขแล้ว   ทุกวันฯ

หลอกตัวเองมันไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ
ซื่อสัตย์กับใจตัวเองดีกว่า...ทุกข์คือทุกข์ สุขคือสุข  แล้วก็ยอมรับมัน

วชรกานท์

27 เมษายน 2551 12:48 น. - comment id 843612
```
โคลงไพเราะมากครับ..ชอบๆ
```

จิตรำพัน

27 เมษายน 2551 11:34 น. - comment id 843619

สวัสดีรอบที่สองค่ะคุณปลายตะวัน 

ปลายเส้นสุดขอบฟ้า           อยู่ไหน
ทางสุขอยู่แห่งใด                ฤารู้
ยิ่งค้นยิ่งเหนื่อยไร้               แรงเรี่ยว  กำลัง
ยิ่งมุ่งเจอยอดชู้                   ยิ่งล้า  กำลัง

ค้นหาตามรักเจ้า                 คนเดิม
เพื่อกลับมาเต็มเติม            ใจข้า
ไม่รับสิ่งใดเพิ่ม                   แทนที่  ดวงมาลย์
แม้นเหนื่อยจนอ่อนล้า         ยิ่งเพ้อ พรรณนาฯ

ตามองหมองหม่นเศร้า         เพราะติด
ทางสู่แสงใจปิด                   จิตล้า
อยากจะเริ่มชีวิต                  ที่สุข  อีกหน
ขออยู่อย่างคนกล้า              มุ่งก้าว  อีกคราฯ

หาทางเพื่อฝ่าพ้น             ทางวน
สิ่งหม่นจิตบ่ยล               อยู่ใกล้
ขอสติติดใจคน               เพื่อสุข ดำรง
บ่ทึบปัญญาไซร้              ผ่านได้ มั่นคงฯ

โห...
เหนื่อยสุดๆ  ถูกผิดอย่างไรอย่าว่ากันนะคะ
เอไม่ถนัดโคลงเครงเลยค่ะ เฮ้อ

จิตรำพัน

27 เมษายน 2551 12:06 น. - comment id 843640


แป่ว...นี่มันรอบสามแล้วนี่  

ขออำภัยเป็นอย่างสูงคร๊าบบบบบ

อิงภู

27 เมษายน 2551 12:17 น. - comment id 843644
```
ไพเราะ สุดยอด..สุดยอด
```

นกยูง

27 เมษายน 2551 14:58 น. - comment id 843676

สวัสดีค่ะ
เพราะมากค่ะ..เยี่ยมเหมือนเดิม...

มายอามีน

27 เมษายน 2551 15:24 น. - comment id 843699

สวัสดีค่ะคุณปลายตะวัน

บทกลอนยังงดงามเมือนเดิมนะค่ะ

สบายดีนะค่ะ

Salukphin

27 เมษายน 2551 16:08 น. - comment id 843718

สุดปลายเส้นขอบฟ้าไม่มีหรอกค่ะเพราะมันไม่มีจุดจบ...ไงล่ะคะ...????

อาราเล่

27 เมษายน 2551 20:27 น. - comment id 843760


เมื่อหัวใจร่ำร้อง           มองหา
กี่หยาดหยดน้ำตา        บอบช้ำ
คิดถึงอยู่ทุกครา           ที่อยู่ คนเดียว
เปล่าเปลี่ยวใจซ้ำซ้ำ     หมดแล้วมีเธอ ๛

ยังละเมอเพ้อพร่ำ          คร่ำครวญ
ดุจดั่งยั้งโซ่ตรวน           เหนี่ยวไว้
ให้เฝ้าคิดทบทวน          คืนสู่ วังวน
แม้ว่าจะสิ้นไร้               อดีตซ้ำร่ำหา ๛

วันเวลาผ่านพ้น               เนิ่นนาน
ปวดแปลบแทบร้าวราญ   สุดกลั้น
มิอาจลบวันวาน                ติดอยู่ ในใจ
เธอจากไปวันนั้น             อกนี้แทบสลาย ๛

ขอรักเธอตราบนี้             จนตาย
รักมิอาจวางวาย              เสื่อมสิ้น
หัวใจแทบละลาย            ขอมอบ เพียงเธอ 
ตราบชั่วฟ้าแดดิ้น          รักแท้นิรันดร์  ๛

ฝากฝัน

27 เมษายน 2551 20:37 น. - comment id 843762



สุดขอบโค้งสายรุ้ง    เรื่องรอง
ประดุจใจร้ำร้อง       เพรียกหา
รักเราร่วมประคอง   เคียงคู่
บ่จืดบ่ร้างลา       เป็นอื่น  ห่อนเป็น


อิอิ..มั่วครับ.
ฝนตกบ่อย...ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
.

จิตรุยพุ่ย

27 เมษายน 2551 21:49 น. - comment id 843788

สวัสดีค๊าบบบบคุงปายตาเว็น  (ปลายดวงอาทิตย์) 

พี่สาวผมเขาบอกว่าคูโคลงลงโคลงไว้
ให้ผมมาแนะนำตัวคับผม 

กระผมกะเลยมีของมาฝากเล็กๆน้อยๆค๊าบบบ

กาพย์ยานี ๑๑

มีรักปักดวงใจ              แทบหม่นไหม้เมื่อจากไป
มองหาเธออยู่ไหน         รู้บ้างไหมใครตราตรึง

อยากตามไปสุดหล้า       แม้ปลายฟ้าพาใจถึง
ด้วยรักและคำนึง           อยากฉุดดึงเธอกลับคืน

กลับมาเป็นดั่งแสง         เติมเรี่ยวแรงแห่งใจฝืน
เหมือนฝันแล้วไม่ฟื้น    กลั้นสะอื้นขังอารมณ์

แม้นรู้เธอจากแล้ว        แต่ว่าแนวใจขื่นขม
ยังเฝ้าจนตรอมตรม       อยากชิดชมเธออีกครา...

แป่ว   เอางี้ละกัน  ...จบยากค่ะแทบตาย  อิอิ

ยาแก้อักเสบ

27 เมษายน 2551 22:00 น. - comment id 843789


ดีจ้า..ฝากกาพย์สักบทนะคะคุงครูปลายตะวัน..

  ๏  สุดเส้นขอบฟ้า   แสนไกลสุดหล้า  โหยหากานดา
เจ้านั้นอยู่ไหน  หัวใจห่วงหา  เพียงได้พบพา  แก้วตาสักหน
  ๏  หากสมองจดจำ  ทุกถ้วนถ้อยคำ  คงทำบางคน
ลืมเรื่องราวได้   เพราะใช้เกมกล   เลยไม่สับสน  ลืมคนง่ายดาย
 ๏  หากหัวใจจด   เรื่องราวทั้งหมด  ไม่ลบเลือนคลาย
แม้นลืมเท่าไหร่  ก็ไม่จางหาย   ภาพชัดมิวาย  แม้กายห่างกัน
 ๏  ยิ่งลืมยิ่งจำ     ใจหนอช่างทำ   ตอกย้ำในฝัน
เก็บเธอใส่กล่อง  ยังจ้องคอยวัน  ออกมาเมามันส์  เธอฉันอีกที...หุหุ..

จบมานดื้อๆแบบนี้แหละ...

Silver Snitch

28 เมษายน 2551 02:56 น. - comment id 843904

ลักษมณ์

28 เมษายน 2551 03:20 น. - comment id 843919

ยังเวียนวนเวิ้งว่าย......อยู่ไย
หากมิหักห้ามใจ...........จักไหม้
ปลายสุดขอบฟ้าไกล.....กำหนด
รักที่ถูกผูกไว้...............ยากแท้ไถ่ถอน



..

VICTORIASECRET

28 เมษายน 2551 11:59 น. - comment id 844009

หวัดดีครับ....

ไบกอนไม่อยู่แล้วละครับ...ต้องเปลี่ยนเป็นยา
เบื่อมดแล้วละ 55555

อาลุยลุ่ย มาแว๊ววว

28 เมษายน 2551 15:13 น. - comment id 844090



เอ็ม 16 มาแว๊วววว  ขอรับ

๏ แสนปวดรวดร้าวหนักหนา...ยามเธอไกลตา...เธออยู่บนฟ้าแสนไกล๛

๏ อาจอยู่บนดาวดวงใด...บอกหน่อยได้ไหม...หัวใจยังหวงห่วงหา๛

๏ น้ำใสรินไหลออกมา
   ...ทุกหยดน้ำตา
      ...อ่อนล้ามาจากภายใน๛

๏ ภาพเธอติดอยู่ในใจ
   ...รักเธอเกินใคร
      ...และไม่มีวันเลิกรา๛

๏ แม้เธอไม่กลับคืนมา
   ...อยากให้รู้ว่า
      ...สัญญาจะรักเพียงเธอ๛

๏ มอบให้คนเดียวเสมอ
   ...แม้นไม่เลิศเลอ
      ...จักขอรักเธอนิรันดร์๛

๏ ทุกคืนจะขอหลับฝัน
   ...ว่าเราคู่กัน
      ...ครองมั่นในฝันตลอดไป๛

๏ และจักไม่ขอมีใคร
   ...รอหน่อยได้ไหม
      ...สักวันจะไปหาเธอ๛

อาลุยลุ่ย มาทักทายด้วยหัวใจ พ่ะยะค่ะ

มณีดุ่ย (ฝากอาลุยลุ่ยมาลง)

28 เมษายน 2551 15:21 น. - comment id 844096



ผ่านวังวน หนทาง ที่ขวางหน้า
คุณพี่ขา เดินเอียง เฉียงไปไหน
ชอบเลี้ยวลด รายทาง ยามย่างไป
จะถึงไหม ล่ะนี่ ท่านพี่เอย

เดินวนไป วนมา น่าเวียนหัว
"ดุ่ย"น่ะกลัว หน้าพี่ จะไปเสย
กับฟูตบาท ข้างทาง จึงอยากเปรย
ไม่ฟังเลย เดินวน ดั้นด้นลุย

และแล้วพี่ สะดุด หัวทิ่มบ่อ
ยังไม่พอ ลื่นไถล ไปฉลุย
ยังลุกมา พูดพร่ำ ทำเป็นคุย
โธ่!!น้อง"ดุ่ย" บอกพี่ ไม่มีฟัง

ยังครวญคร่ำ หาสาว มายาวเหยียด
เค้าไม่เกลียด พี่หรอก ทำขึงขัง
เพื่อซ่อนไว้ ใจรัก พี่เสียจัง
ทำปึงปัง แต่ใจอ่อน ตอนพาที

หากสมหวัง ในรัก จักไปสู่
กั้นประตู วิวาห์ ห้ามพาหนี
แล้วมีลูก มีหลาน กันเสียที
"แก่"เต็มที่ ทั้งคู่ โปรดดูตัว

ผู้หญิงมือสอง

28 เมษายน 2551 18:52 น. - comment id 844179

ถ้าใช่ยังไงก็ใช่

ถ้าไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่..

มันก็เหมือนกับที่เขาบอกว่า

ไม่รักยังไงก็ไม่รัก..เศร้า

แวะมาอ่านกลอนซึ้งๆคะ

สบายดีนะคะ

Scarlet

29 เมษายน 2551 01:33 น. - comment id 844386

ดั่งโซ่ตรวน ผูกมัด รัดรึงไว้
ตรึงหัวใจ ดิ้นไม่หลุด สุดจะฝืน
รักก่อนเก่า เร่าร้อน มิย้อนคืน
หวังยั่งยืน ชื่นชม สมอุรา

หากรักเรา ที่เฝ้าหวัง ดั่งใจไม่
ยามตะวัน ลับฟ้าไป ไกลแหล่งหล้า
รักทิ้งจาก พรากรัตติ กัลยา
แล้วลับลา คล้อยเคลื่อน เลื่อนลอยไป

แต่ดวงจิต พิศวาส ยังวาดหวัง
เวียนว่ายยัง วังวน จนหม่นไหม้
แม้นสิ้นรัก หักสวาท จนขาดใจ
มิสิ้นใย ปลายฝัน พันธนา

กล้วยน้ำว้า

7 พฤษภาคม 2551 11:37 น. - comment id 847127

อยู่คนเดียวดีกว่าเยอะ
ไม่ต้องเจอะ...คนแย่ ๆ 
รักไปตั้งเท่าไหร่ ไม่เคยเหลียวแล
อยู่คนเดียว ไปจนแก่ สิแน่ดี!!

ความคิดส่วนตัวจ้าถ้าไม่ดีก็ไม่มีเสียจะดีกว่า