เจิดจรัสประกายแจ้งบนทอฝัน
นภากว้างจักเป็นบ้านนิจนิรันดร์
สักวันฉันจักไปให้ถึงดาว
แม้นลำบากยากหน่อยก็ไม่หวั่น
จะตะกายทางชันประจัญหนาว
แม้นหากล้มจะลุกเดินเมินเรื่องราว
แต่จะสาวประสบการณ์มาเป็นครู
แม้นร้อยคำประมาทชาติกำเนิด
ฉันจะเชิดเอาคำนั้นเป็นคำสู้
เปลียนวิกฤติเป็นโอกาสเมินศัตรู
ฉันจะสู้ด้วยทำแต่กรรมดี
ทดแทนคุณบิดรแลมารดา
ปราถนาให้ท่านได้สุขี
ด้วยลำบากตรากตรำมานานที
ฉันคนนี้จะขอเป็นเช่นหลักเดิน
แต่จะไม่เหยียบไหล่ใครขึ้นเชิดหน้า
ไม่เบียดเบียนประเมินค่าแค่ผิวเผิน
จะไม่ลืมฐานถิ่นที่จำเริญ
แต่จะเป็นคนเดินดินที่เป็นดาว
25 กรกฎาคม 2551 22:25 น. - comment id 878797
แวะมาเติมแรงใจให้ว่าที่ดาว เพื่อเติมแรงแสงสกาวพราวนภา

26 กรกฎาคม 2551 00:12 น. - comment id 878823
ผมชอบมองดูดาวนะครับ แม้ว่ามันจะแจ่มจางบางเวลา แต่มันก็งามในใจผมครับ

26 กรกฎาคม 2551 04:33 น. - comment id 878880
ขอให้เธอสู่เวียงวังบัลลังก์ดาว จะเหน็บหนาวทุกข์ใดไม่ไหวหวั่น ฉันจะคอยมองเธอทุกคืนวัน ขอเธอนั้นสุกสกาวดาวอำไพ

26 กรกฎาคม 2551 20:10 น. - comment id 879165
^*^
^*^
^*^ ตาดูดาว เท้าก็เดิน ^*^
ไพเราะ ความหมายดีอ่ะ
^*^.....................^_^........................^*^

