รักงานเขียนเพียรสร้างฝันวรรณศิลป์
ดั่งสายพิณดีดสายร่ายมนต์เสียง
จัดคมคำลำนำถ้อยมาร้อยเรียง
และหล่อเลี้ยงลำธารใจให้มีแรง
มีทั้งทุกข์สุขเศร้าคละเคล้าบ้าง
มีอ้างว้างว้าเหว่ใจใช่อับแสง
มีท้อทดหมดกำลังดั่งไร้แรง
ด้วยล้าแล้งพลังบ้างบางเวลา
ล้มแล้วลุกขึ้นใหม่ไต่ตามฝัน
ร้อยรังสรรค์สุนทรคำล้ำภาษา
มิได้หวังซึ่งเงินทองก่ายกองมา
ปรารถนาเพียงเท่านี้นี่สุขใจ.