เพื่อนยา..อย่าอาย

อินสวน

บ.ข.ส.หมอชิตทุกเที่ยวทัวร์
แห่จองตั๋วเดินทางอย่างแน่หนา
เดินขวักไขว่ละลานชานชลา
ต่างมุ่งหน้าบ้านเก่าลำเนาไพร
     
     เชคช่วยชาติสองพันของขวัญรัฐฯ
จ่ายสพัดเป็นทุนกระตุ้นให้
เศรษฐกิจฟื้นฟูกู้ชาติไทย
พออุ่นใจซื้อเสื้อใหม่ไปฝากแฟน
     บ้างกระหยิ่มยิ้มหลอนซ่อนขมขื่น
รับเงินหมื่นซองขาวเข้าตามแผน
เขาปรับปรุงองค์กรที่คลอนแคลน
ค่าตอนแทนจ้างออกบอกเลิกงาน
     ได้จังหวะกลับบ้านเทศกาลใหญ่
จะฉลองปีใหม่ให้ฉ่ำหวาน
ไม่พบหน้าเพื่อนยามานมนาน
เริงสำราญเงินทองจ่ายคล่องมือ
     น่าอิจฉาเริดหรูดูฟู่ฟ่า
ทั้งเสื้อผ้าทันสมัยใหม่มือถือ
เป็นพ่อเลี้ยงรุ่งเรืองสมเลื่องลือ
ไปทำงานใดหรือถึงร่ำรวย
     กระดกเหล้าลงคอหัวร่อเฝื่อน
เฮ้ยไอ้เพื่อนบอกให้รู้กูถูกหวย
นึกในใจใครรู้ว่ากูซวย
ใจเขินขวยปร่าแปร่งแกล้งชื่นบาน
     มองสบตาเพื่อนยาอย่าวิตก
ไม่จำเป็นโกหกใช่หักหาญ
ชีวิตไม่ย่ำแย่แค่ตกงาน
กลับมาบ้านมีหลักฐานที่ทำกิน
     มาเลี้ยงปลาปลูกผักรักษ์วิถี
มาชุบฟื้นชีวีที่ท้องถิ่น
มาเบิกฟ้าเยียวยาคุณค่าดิน
รักเรียนรู้อยู่กินอย่างเพียงพอ