เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ดุจชีวีถูกปล่อยวางกลางภูผา
ท่ามขุนเขารายรอบขอบพนา
ท่ามดาราที่โรยลับดับแสงจันทร์
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทุกสิ่งมีมิเคยสมอารณ์ฝัน
แม้เพียงหนึ่งจินตนาการม่านผูกพัน
เพียงแค่ฝันวันไหนหรือคือความจริง
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทางชีวีไม่หวานหอมตรมตรอมยิ่ง
ตั้งตารอมองฟ้าไกลใครแอบอิง
มอบรักจริงสัญญาอยู่ดูแลใจ
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทั้งชีวียังแรมร้างทางไสว
เมื่อไหร่หนอดาวจะผ่านประสานใจ
มอบคนไกลจากฟ้ามาหากัน
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
แค่คนดีในหัวใจยังใฝ่ฝัน
ได้แต่หยอกกระซิบเย้ากับเจ้าจันทร์
เพียงรำพันในวันเหงา..ที่เปล่าดาย
ทิพย์โนราห์ พันดาว
24 พฤษภาคม 2552 20:55 น. - comment id 989487
เหนื่อยนักก็พักก่อนเถิดนะ แม้ใจจะรำพันขออย่าท้อ รอไปเถอะหากใจอยากจะรอ สักวันหนอเขาคงกลับมารับขวัญ สวัสดีครับ มาให้กำลังใจนะครับ

24 พฤษภาคม 2552 21:48 น. - comment id 989494
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้ แค่คนดีในหัวใจยังใฝ่ฝัน ได้แต่หยอกกระซิบเย้ากับเจ้าจันทร์ เพียงรำพันในวันเหงา..ที่เปล่าดาย เหนื่อยหัวใจหนักหนาเพลานี้ อยากจะปลอบคนดีที่ขวัญหาย พร่ำกระซิบเย้าเหงาอย่างเปล่าดาย อย่าเพิ่งคลายจางมั่นหวังวันคอย มาเยี่ยมให้กำลังใจแก่กัน ครับ ครับคุณทิพย์โนราห์

25 พฤษภาคม 2552 07:34 น. - comment id 989532
เหนื่อยใจเช่นกันค่ะ ขอรำพันด้วยคนนะคะ

25 พฤษภาคม 2552 17:37 น. - comment id 989735
เป็นอะไรมาหรือเปล่าครับ

27 พฤษภาคม 2552 13:47 น. - comment id 990714
สวัสดีค่ะแวะมาส่งกำลังใจให้นะ
ขอให้เข้มแข็งจ๊ะ แล้วก็ขอให้มีความสุขนะ กลอนเขียนได้ถึงความรู้สึกจ๊ะ อ่านแล้วให้สะท้อนยังไงก็ไม่รู้จ๊ะ
