อดีตที่ผันผ่านกาลผันเปลี่ยน
เป็นบทเรียนสอนจิตคิดแก้ไข
ทั้งสนุกโศกเศร้าเคล้ากันไป
เก็บเอาไว้ในใจไม่ลืมเลือน
แม้ล้มลุกคลุกคลานหรือหวานขม
ใจระบมดั่งคมมีดมากรีดเฉือน
จะลุกสู้สู้ด้วยใจไม่แชเชือน
คอยย้ำเตือนดวงใจไม่แพ้มัน
ความเป็นจริงสิ่งปวดร้าวจงก้าวใหม่
สร้างชีวิตที่สดใสไปสู่ฝัน
อุปสรรคนานาสารพัน
จงฝ่าฝันให้ไปถึง "ปลายทาง"
17 มิถุนายน 2552 23:33 น. - comment id 1001588
เหอะๆๆๆ
เอากลอนเก่าๆที่เเต่งสมัยมัธยม
มาลง
เเต่พอมาเรียนคณะวิทย์
เจอเเต่คำนวณ cal math stat
physic chem
ลืมหมดเลย
ยังไงก็ช่วยมาเเนะนำด้วยนะครับ








18 มิถุนายน 2552 10:30 น. - comment id 1001652
สวัสดีงามๆยามสายเจ้า คุณ สี่ศอกบรรทมวันนี้ผู้ สว.(สูงวัย)หลงเข้ามา เพราะชื่อแปลกดี ได้อ่านกลอนแล้ว เยี่ยม เจ้า แม่นแล้วเจ้า ชีวิตมันต้องสู้ๆๆๆ เอ้าเป็นกำลังใจให้เนาะเจ้า ขอให้มีความสุขกับภารกิจในวันนี้นะเจ้า

18 มิถุนายน 2552 15:56 น. - comment id 1001810
อ่านแล้วคิดถึงวันเก่าๆๆจริง

18 มิถุนายน 2552 23:15 น. - comment id 1001971
ยินดีที่ได้รู้จัก สู้ ๆ ครับ ประเดี๋ยวเดียวก็เรียนจบ

20 มิถุนายน 2552 09:43 น. - comment id 1002588
พิมพ์ตก วรรคสุดท้าย จงฝ่าฝันให้ไปถึงซึ่ง "ปลายทาง"
