หน้าส่วนตัว
มือน้อยน้อย ค่อยพัน ปั่นเส้นด้าย
เป็นเส้นสาย จำเพาะ ดูเหมาะสม
เจาะกระป๋อง เป็นรู ดูให้กลม
ท่ามสายลม ร่มไม้ ริมชายคา
ด้วยมุ่งมั่น จดจำ ทำให้ได้
เพื่ออวดยาย ตอนเย็น ให้เห็นค่า
เด็กหญิงน้อย ลืมสิ้น กินข้าวปลา
เพราะศรัทธา จากใจ ใส่ตะเกียง
เอาไส้ใส่ ตรงรู ดูให้เหมาะ
แล้วลองเคาะ ให้ดัง ลองฟังเสียง
ยกขึ้นชู ชื่นใจ ในตะเกียง
แล้วเลาะเลียง สำรวจ ขวดน้ำมัน
เทน้ำมัน รินลงให้ตรงไส้
ลองจุดไฟ สว่างดี ตะเกียงฉัน
บนลานดิน แม้คืนนี้ ไม่มีจันทร์
ตะเกียงฝัน ดวงน้อย จะคอยแทน
สามพี่น้อง ดูดาว ริมราวฟ้า
ท่ามดารา ดาษดื่น หลายหมื่นแสน
ตะเกียงฝัน ซับหยาด ความขาดแคลน
สว่างแดน ดงไพร เหมือนใจคน
ทิพย์โนราห์ พันดาว
(ผู้ใหญ่ควรแนะนำเด็กมิให้เล่นแบบนี้ เพราะอาจจะเกิดอันตราย)
ทิพย์โนราห์ พันดาว 20 ก.ค. 2552 21:59 น. - ID 127803 
2554
4
0
20 กรกฎาคม 2552 22:44 น. - comment id 1017065
บทนี้งดงามมากครับ ผมชอบแสงเทียน กับแสงตะเกียงมาก ทุกวันนี้ยังจุดเทียนเวียนวนอ่านหนังสือทุกคืนเลยครับ บางคืนก็จุดแทนแสงไฟนีออน ทำให้จิตใจสงบ ภายใต้เงาเทียนบางทีก็ได้ฉุกคิดอะไรมากมาย นิ่งๆ สงบๆ แต่ทว่าปัญญาสว่างไสวครับ จุดเทียนทองส่องจิตคิดไปว่า ดาริกาดวงใหญ่ใจกลางห้อง ส่องสว่างสงบพบครรลอง กลางว่ายว่องวังวนบนวันวัย
20 กรกฎาคม 2552 22:50 น. - comment id 1017069
ที่บ้านเวลาไหว้พระจะจุดตะเกียงโดยใช้น้ำมันพืช หรือน้ำมันแก้วค่ะ...
21 กรกฎาคม 2552 02:19 น. - comment id 1017126
บทกลอนงดงามค่ะ ให้ข้อคิดด้วยนะคะ
21 กรกฎาคม 2552 06:07 น. - comment id 1017146
เจาะกระป๋องเป็นรูตะปูตอก น้ำมันก๊าซเทกรอกกระฉ่อกหก เอาเส้นด้ายที่ปั่นพันงกงก ยัดให้ตกรูร่องกระป๋องเรา ได้ตะเกียงหนึ่งดวงโอ้หลวงเอ๋ย อย่าหวังเลยค่าไฟที่ไหนเล่า ขายตู้เย็นไปแล้วมีคนเอา ทีวีเข้าอยู่โยงโรงจำนำ พัดลมอยู่เป็นเพื่อนทีวีโน่น เตารีดโดนฟ้าฝ่าเสียน่าขำ ไมโครเวฟถูกยึดซะร้านกระทำ หม้อข้าวคว่ำขายไปเมื่อไม่นาน อยากตัดไฟตัดไปปล่อยให้ตัด ไม่เคยขัดหลวงให้ใจสงสาร ตะเกียงน้ำมันก๊าซชาติต้องการ สืบตำนานแห่งไฟอ้าวไชโย
21 กรกฎาคม 2552 10:31 น. - comment id 1017207
ที่บ้านพ่อเคยทำอยู่อันหนึ่งค่ะ เป็นตะเกียงที่ทำจากกระป๋องน้ำมันเครื่อง ก็ยังเก็บเอาไว้อยู่ค่ะ กลอนเพราะค่ะ
21 กรกฎาคม 2552 10:40 น. - comment id 1017212
""" กลอนงดงามทั้งความหมาย บรรยากาศ และอักษร ครับผม เพราะมาก
21 กรกฎาคม 2552 11:17 น. - comment id 1017228
21 กรกฎาคม 2552 12:15 น. - comment id 1017248
21 กรกฎาคม 2552 13:03 น. - comment id 1017257
ถ่ายทอดได้เห็นภาพและบรรยากาศอย่างสวยงามมากครับ พร้อมท่อนจบที่สะท้อนความขาดแคลนวัตถุแต่ไม่ใช่น้ำใจ ตะเกียงฝัน ซับหยาด ความขาดแคลน สว่างแดน ดงไพร เหมือนใจคน ประทับใจมากครับ
21 กรกฎาคม 2552 13:10 น. - comment id 1017258
ใช่สิน้ำมันก๊าดเขียนพลาดผิด ลืมสนิทเติมตะเกียงจนเกลี้ยงหมด ฉ่อนไม้เอกลืมมากลับจับมันลด นานปรากฎสองนานนานมากไป แสงตะเกียงสว่างไสวแทนไฟฟ้า หลวงน้ำตาเกินเก็บเจ็บใจไหม แสงตะเกียงโชติช่วงแห่งดวงไฟ เกือบไฟไหม้คลอกร่างเมื่อกลางคืน
21 กรกฎาคม 2552 17:51 น. - comment id 1017311
เกิดมาจนครับ ไม่มีน้ำมันตะเกียงก๊าซ แต่ว่าทำไมตอนเด็กๆ หน้าดำ อิอิ
21 กรกฎาคม 2552 22:54 น. - comment id 1017497
แวะมาเยี่ยมและอ่านกลอนและรับคำเตือนคับ
22 กรกฎาคม 2552 10:59 น. - comment id 1017613
สวัสดีค่ะสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นในครอบครัวค่ะ
22 กรกฎาคม 2552 12:13 น. - comment id 1017644
หวัดดีคับ...คุณทิพย์ฯ... บทนี้...เขียนได้...น่ารักมาก...ขอรับ... เดาว่า...คงเขียนไว้นานแล้ว.... เพราะเขียนได้ใกล้เคียงกับ...ช่วงเวลาที่ กล่าวถึง... ชอบตรง... เทน้ำมัน รินลงให้ตรงไส้ ลองจุดไฟ สว่างดี ตะเกียงฉัน บนลานดิน แม้คืนนี้ ไม่มีจันทร์ ตะเกียงฝัน ดวงน้อย จะคอยแทน สามพี่น้อง ดูดาว ริมราวฟ้า ท่ามดารา ดาษดื่น หลายหมื่นแสน ตะเกียงฝัน ซับหยาด ความขาดแคลน สว่างแดน ดงไพร เหมือนใจคน เป็นพิเศษ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
