น้ำผึ้งฤดิโหม

จันทร์ดำ วราคุณ

ร้อยทางเดินร้อยเล่มเกวียนร้อยรวงรส
หวานน้ำหยดขมน้ำเหงาเศร้าน้ำโศก
ข่มนัยน์หลับซับใจอิ่มยิ้มอวยโชค
ผึ้นธารโบกบอกไล่ให้เห็นหลัง
เดียวเดี่ยวโดดโจทน์คำถามตามวิ่งไล่
ใผ่เอนไหวใจอ้อนคำค้ำความหวัง
หูแนบลมฝั่งฟ้าผาช่วยฟัง
ซับกลิ่นกรังน้ำค้างที่ทางเดิน
เกวียนพานทองอร่ามกลางดอกดาว
เส้นทางเท้าช้างเผือกเชือกรุ้งเหิร
ก่อกำเนิดเส้นพรมแดนแผ่นสีเงิน
เฝ้าเพลินเพลินท่ามความเงียบแลเหว่หว้า
อรุณรุ่งเลือนแสงคอยแข่งฟ้า
นกถลาคนเถลเซชังค่า
ก็มีบ้างแหลกร้าวคราวผ่านมา
ด้วยเหตุว่าเดินมาได้เพราะแรงมี
ฟ้าอรุณอีกครั้งที่ฝั่งฟ้า
เมฆนภาอาจจางหายในนาที
สีเงินงามอาจระยับจับลงที่
ฤดีน้อยค่อยช้อยชดหยดเม็ดงาม				
comments powered by Disqus
  • (น้ำตาลหวาน)

    23 กุมภาพันธ์ 2553 15:26 น. - comment id 1103506

    36.gif11.gif42.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน