บทกลอนนี้เขียนโดย อุชเชนี เป็นบทกลอนที่ค่อนข้างเก่าพอสมควร เป็นกลอนบทหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจเวลาท้อแท้หรือเหนื่อยกับการทำสิ่งต่างๆได้ดีมาก ผมจึงอยากมอบกลอนบทนี้เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่ทุกๆคนครับ เพื่อนรัก หนาวหนักเหนื่อยเหน็บเจ็บหรือ หลับเถิดลมร้ายรายระบือ หวีดหวือเวียนใจใกล้แล้ว ขลุ่ยครวญหวนโหยโรยล่อง ทั่วท้องทุ่งธารลานแก้ว หลับเถิดดาวรุ่งพุ่งแพร้ว วาดแววหวังวับจับฟ้า โลกนี้แสนคับอับเฉา มือเจ้าวางบนมือข้า พอแล้วหลับเถิดแก้วตา มิช้าฟ้าสางรางรอง สาดแสงแรงรักหลักโลก คลายโศกทุกข์เศร้าเราสอง หลับเถิดรักเจ้าราวทอง ผาดผ่องใจจนล้นมี แดนดินถิ่นดำคล้ำมืด ชาชืดเฉาใจใคร่หนี หลับเถิดรักกล้าข้านี้ จักคลี่แสงคลุมคุ้มกัน ความหวังฝังไว้ในดาว ในหาวห้วยไม้ไพรสัณฑ์ หลับเถิดกว่าแสงตะวัน ฉายฉันแฉกฟ้าร่าเริง
เปลวเพลิง 30 พ.ค. 2554 23:07 น. - ID 140428 
2406
2
0
31 พฤษภาคม 2554 08:17 น. - comment id 1196348
นอนหลับเต็มตื่นเลยค่ะ
31 พฤษภาคม 2554 08:42 น. - comment id 1196354
ยังจำได้... "เพื่อโค้งเคียวเรียวเดือนและเพื่อนโพ้น เพื่อไผ่โอนพลิ้วพ้อล้อภูผา เพื่อรวงข้าวพราวแพร้วทั่วแนวนา เพื่อขอบฟ้าขลิบทองรองอรุณ" เสียดายที่ตอนไปไทย แซมตั้งใจจะไปหาหนังสือ " ขอบฟ้าขลิบทอง " ของ อุชเชนี แต่กลับไม่มีโอกาส...
ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ..เปลวเพลิง
แซม
31 พฤษภาคม 2554 18:29 น. - comment id 1196475
ขอบคุณครับท่านสำหรับการแบ่งปันสิ่งดีๆ
31 พฤษภาคม 2554 19:58 น. - comment id 1196513
เพราะครับรับกำลังใจไปเต็มๆเลย
1 มิถุนายน 2554 23:39 น. - comment id 1196719
ขอบคุณ.......เปลวเพลิง แรงเริงแรงใจให้เพื่อน วันท้อวันทดลดเลือน เมื่อเพื่อนเตือนให้ใจกัน.........
2 มิถุนายน 2554 16:09 น. - comment id 1196997
........ เป็นกลอนเก่าที่อ่านเมื่อไหร่ก็ไพเราะเมื่อนั้น ขอบคุณจ้า .................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
