ยิ้มไปเขียนไป

Parinya

เมื่อสมมุติตัวตนเป็นคนสุข
หรือคนทุกข์แทนคนที่ตนเขียน
ก็เป็นความ รัก-ชัง แบบนั่งเทียน
แม้พากเพียรพยายามตามเข้าใจ
อาการเก็บเจ็บเศร้าและร้าวลึก
จะรู้สึกเจ็บแค้นแทนมิได้
ความกลัดกลุ้มคลุ้มคลั่งดั่งเปลวไฟ
ก็ของใครของมันทุกวันคืน
การเขียนบทกวีที่คิดนึก
เพื่อแทนความรู้สึกของคนอื่น
ดูคล้ายคล้ายหลอกต้มมิกลมกลืน
เหมือนกับขืนอารมณ์โดยสมมุติ
แต่การเขียนบทกวี...ที่มีเธอ
ล้วนล้นเอ่อจากใจใสพิสุทธิ์
มิว่าสุขหรือเศร้าเคล้ารักคุด
หรือที่จุดแสนหวานน้ำตาลอาย
เขียนอยู่ในอารมณ์แอบอมยิ้ม
ด้วยเอมอิ่มปริ่มสุขทุกความหมาย
เหมือนพระจันทร์กลั้นยิ้มพะพริ้มพราย
ด้วยเอียงอายอ้อมแอ้มจนแก้มแดง
จึงเปรียบเช่นบทกวีแต้มสีสัน
แก่ชีวันหงิมหงิมให้ยิ้มแฉ่ง
เหมือนดั่งสิ่งสร้างเสริมเติมเรี่ยวแรง
ให้แสวงความฝัน...ขั้นต่อไป
comments powered by Disqus
  Parinya

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน