ฉันเป็นเพียงส่วนเล็กเล็กไม่สำคัญ ทำหน้าที่ทุกวันอย่างแจ่มใส ความสามารถมอบให้หมดมิบังไว้ ทำด้วยใจและกายหมายทำดี ฉันมีเพียงสองมือถือคุณค่า มิใช่ถือเงินตราแลกศักดิ์ศรี ความฉ้อฉลอย่าหมายมาไมตรี แค่พอมีพอใช้ไม่กอบโกย ฉันภูมิใจในหน้าที่รับผิดชอบ และเก็บกอปรน้ำใจไม่แห้งโหย สามัคคีคือพลังไม่รู้โรย ยิ้มสดใสจึงบินโบยเต็มนภา มาวันนี้มีผู้ใหม่ในยศศักดิ์ แทงชนักปักฉันไว้ในโทษา เบื้องหน้ายิ้มสดใสเจรจา เมื่อผินหลังก็หมายฆ่าอย่างเลือดเย็น ฉันไม่รู้จะต่อสู้อย่างไรได้ เพียงปล่อยไปตามกรรมที่นำเข็ญ กรรมหมดแรงฉันคงพ้นความลำเค็ญ หรือถูกฆ่าอย่างเลือดเย็นก็สมกรรม ก่อนจบเกมกรรมไปในวันนี้ ขอเดินบนปฐพีที่เลิศล้ำ ตามรอยบาทเจ้าแผ่นดินผู้ทรงธรรม แม้นตรากตรำจะเดินต่อไม่ท้อใจ
ณรังษี 10 พ.ค. 2546 09:56 น. - ID 33728 
824
5
0
10 พฤษภาคม 2546 15:34 น. - comment id 137117
คนดีมักถูกกลั่นแกล้ง ก็เข้าใจนะ สู้ต่อไปนะครับ ปล. ชอบบาทจบมากมากเลยนะ
10 พฤษภาคม 2546 21:00 น. - comment id 137202
ชอบมากๆเลยเหอๆอ่านแล้วหึกเหิม
11 พฤษภาคม 2546 01:27 น. - comment id 137277
ปลอบใจคนดีอย่าท้อแท้ อย่ายอมแพ้แม้ใครหยัน สองเท้าติดดินกล้าประจัญ สองมือนั่นเอื้อมสู่ฝันสู่ดวงดาว..ประดับใจ
11 พฤษภาคม 2546 06:25 น. - comment id 137296
หน้าส่วนตัว
บทกวี.. ที่ให้..
กับใจ..ที่เริ่มท้อ..
ความฝัน..สานต่อ...
เพียงรอ..กำลังใจ..
..ครึ่งทาง..
กับประสบการณ์..ที่ให้..
คำถาม..มากมาย..ที่ได้..
คือใจ..นั้นงัย.ไม่เคยท้อ...
มีบ้าง..ที่อ่อนล้า..
หลับตา..เฝ้ารอ..
ก้อแค่..ที่ขอ..
ถักทอ..สายใย..
...
เรน...ขอแจม..นะคะ..
11 พฤษภาคม 2546 19:31 น. - comment id 137402
สวัสดีครับทุกคนที่รักยิ่งครับ พูดไม่ออกบอกได้แต่ว่า... ..ถักทอ....สายใย มาปลอบใจไม่ให้ท้อ ปลูกสร้างสานต่อ เกื้อก่อแก่แผ่นดิน กำลังใจ...กำลังใจ มีค่ามากมายกว่าทรัพย์สิน ขอน้อมรับมาประดับชีวิน คลายสิ้นขวากหนามที่หยามใจ ขอบคุณคร๊าบๆๆๆคุณnok_yak - คุณพุดและคุณเรนครับ
11 พฤษภาคม 2546 20:01 น. - comment id 137407
ชอบบทกลอนคุณมากค่ะ..ให้ข้อคิด..และคติเตือนใจ...ราชิกา..เป็นลูกนายทหาร..มีเลือดรักชาติอยู่เต็มตัว...ขอให้สู้ด้วยความมั่นคง..ยุติธรรม..เดินตามรอยพระยุคลบาท..เพื่อเป็นแบบอย่างแก่คนรุ่นหลัง...ว่า..เมืองไทยนี้..ยังไม่สิ้นคนดีค่ะ.. มาร่วมให้พลัง..และกำลังใจนะคะ....
11 พฤษภาคม 2546 20:01 น. - comment id 137408
เขียนกลอนใจรึ มีแจมกำลังนิ พักใจกับธรรมชาติให้หายเหนื่อย พักกายจนหายเมื่อยนะบ้านเรา หลังฝนเทมืดคล้ำระกำหมองเศร้า ฟ้ากระจ่างรวมเราเข้าสู้ฝ่าฟันอีกสักคลา
17 พฤษภาคม 2546 00:55 น. - comment id 138806
ขอบคุณมากครับ ..ราชิกา... ลูกทหารต้องเข้มแข็งและมีเลือดของความเสียสละอย่างเข้มข้นใช่ไหมครับ...เมื่อยิ่งมีธรรมะประดับใจด้วยแล้ว ...ผู้ใดที่อยู่ใกล้ ..แผ่นดินใดที่ให้หยั่งเท้า..ย่อมประสบแต่ความสุข.... ขอบคุณมกาครับ...น้ำ...ที่มาร่วมแจมเป็นกำลังใจ .... จะสู้ต่อไปครับผม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
