สู้เรื่อยไป

ณรังษี

กระแสธารรินไหล 
ดูวับไหวประกายแสง 
สายชลเริ่มเชี่ยวแรง 
สะท้อนพรายพื้นนภา 
เมฆงามยามลอยเลื่อน 
สร้างภาพเหมือนให้หวนหา 
เดิมกาลที่ผ่านมา 
ก็ผุดภาพ..ให้พร่างพราว 
มองใจ...มองสายน้ำ 
มองฟ้าครามที่เหินหาว 
ลำดับรอยเรื่องราว 
คราวบากบั่นไม่พรั่นความ 
เหงื่อไหลไคลหยดย้อย 
เม็ดใหญ่น้อยไม่เข็ดขาม 
บุกฝ่าไปทั่วคาม 
กระทบแสงแห่งราวไพร 
ผ่านพบอุปสรรค 
ต่างมิพักช่วยผลักไส 
เคียงคู่สู้เรื่อยไป 
จนเหงื่อพราวราวพิรุณ 
รอยยิ้มยามเหนื่อยล้า 
ส่งรอยมาเพื่ออุดหนุน 
อึดแรงไว้เป็นทุน 
โหมฮึกสู้กู้เสรี 
				
comments powered by Disqus
  • น้ำ

    5 กรกฎาคม 2546 07:45 น. - comment id 151828

    
    กลอนอาจารย์เราสาธุครับ
    มีแจมกำลังใจด้วยคนครับ
    
    ก้าวย่างหา   ระหก ระเหินพนา
    ไต่สู่ผา      ไข่วคว้า  ลมหายใจ
    อำไพดู      เวียนดล  วนเดินไว้
    ปิติไสว        หาญแสง  แห่งสว่างธรรมใน
    
    เหงื่อหยดหยาด  ปาดหยุด  หน้าผุดพราว
    แม้กายร้าว    แรงไร้     ใจรุ้งไส
    ดุจหงส์เหม    ปีกหาง    สอางไอ
    สระทิพย์ใน    หิมพาน   วิมานแมน  
    
    เช้านี้ให้มีแต่ความสดใสครับ
  • rain..

    5 กรกฎาคม 2546 08:08 น. - comment id 151834

    ..ขอฝัน..ให้เรน..อีกครั้ง..
       ขอพลัง.. เพื่อก้าว อีกที..
          ..ขอ..ให้ ทุกคน..มีสิทธิ์เสรี..
       ขอเรน..ได้ปีก.. โบยบิน..
           ..บทกวี.. ที่ไพเราะ..
        สร้างฝัน.. 
           ..กับเส้นทาง...ที่เพิ่งพบ..
            เรน..ขออนุญาต...เก็บใน ไดอารี่..นะคะ...
    
  • พุดพัดชา

    5 กรกฎาคม 2546 09:38 น. - comment id 151850

    http://www.kapook.com/musicstation/Binocular/deep.html
    เช้านี้ฝนกำลังพรำสาย
    พุดพัดชากำลังนั่งดูสายฝนและปล่อยให้บทเพลงนี้ครวญคร่ำ ลองฟังดูนะคะณ.รังษี..บางทีพุดพัดชาหานิยามกับอารมณ์ลึกซึ้งในสายถวิลนี้แสนยากจัง..
    รักและรัก
  • ณรังษี

    6 กรกฎาคม 2546 09:31 น. - comment id 152114

    ขอบคุณมากครับน้ำ
    เดินทางไกล ...กำลังใจสำคัญมาก....
    
    มีความสดชื่นเช่นกันนะครับ
    
  • ณรังษี

    6 กรกฎาคม 2546 09:34 น. - comment id 152116

    อนุญาตครับ...เรนจัง
    
    ทุกสิ่งที่หวังไว้ ...ขอให้สมหวัง
    เปี่ยมพลัง...และแรงใจ
    มีก้าวที่งดงาม...ยิ่งใหญ่
    พบอิสระได้อย่างเสรี ....ครับเรนจัง
    
    ขอโทษนะครับที่เข้ามาตอบช้า
    
    
    
  • ณรังษี

    6 กรกฎาคม 2546 09:47 น. - comment id 152123

    ลึกสุดใจ...ในความหลังครั้งหวานล้ำ
    จึงเก็บกำ...ซ่อนไว้ให้ห่วงหา
    เพียรถามถึง...ถามเธอทุกเวลา
    ว่าฉันนี้มีค่าพอหรือยัง
    
    เคียงพนอคลอรักพักอิงแอบ
    ที่เคยแนบอกนี้มีความหลัง
    ไม่รู้หรือว่าใจนี้แทบภินท์พัง
    เพราะเธอขังฉันไว้ใต้ใจเธอ
    
    พุดพัดชาครับ..
    ละอองฝนโปรยปราย ...และอากาศที่เย็นชื้น
    ทำให้ความหวานเศร้าคลุกเคล้าอยู่ในใจ
    
    บางทีก็สุข....บางคราวก็ไหวสะท้าน
    บรรยากาศกับเพลงที่ฟังยิ่งทำให้
    ความร้าวรานน้อยๆเกิดขึ้น.........ยามอยู่ตามลำพัง
    
    ขอบคุณนะครับสำหรับ Deep....
    และขอโทษครับที่เข้ามาตอบช้า ..... ต่อไปจะพยายามมาให้เร็วกว่านี้
    
  • ราชิกา

    6 กรกฎาคม 2546 17:24 น. - comment id 152245

    หากสายลมนั้นพรมพร่าง
    อยู่ท่ามกลางความเหน็บหนาว
    ความอบอุ่นแห่งดวงดาว
    ที่พร่างพราวมอบด้วยใจ
    
    คือพลังแนบใกล้ชิด
    ด้วยดวงจิตที่สดใส
    พร้อมฝ่าฟันสู้ต่อไป
    กำลังใจให้แด่เธอ....ฯ
    
    มาเป็นกำลังใจให้แก่กันและกันค่ะ...
    
  • ณรังษี

    6 กรกฎาคม 2546 21:55 น. - comment id 152316

    กำลังใจจากดวงดาว
    คลายความหนาวและหวาดหวั่น
    ดวงใจพร้อมฝ่าฟัน
    สู่จุดหมายใต้แสงดาว
    
    ขอบคุณครับราชิกา
    ประกายแสงแห่งความหวัง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 กรกฎาคม 2546 11:10 น. - comment id 152924

    มองดูสายน้ำไหล
    ช่างสุขใจแสนหนักหนา
    แม้เหนื่อยท้อใจกับกาลเวลา
    ยังดีที่สายน้ำมาผ่านตาทักทาย
    
    ***บางครั้งน้ำตาก็ยังทำให้คนเรามีความสุขได้นะค่ะ  แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ  ต้องขอโทษด้วย  ที่เข้ามาทักทายช้า  เพราะกลอนบทนี้ส่งวันเสาร์ ซึ่งผู้หญิงไร้เงาจะทักทายส่วนใหญ่ในวันจันทร - ศุกร์คงไม่ว่ากันนะค่ะ***
  • ณรังษี

    9 กรกฎาคม 2546 23:19 น. - comment id 153180

    ไม่ว่าครับ..รับปาก
    ไม่ถางถากที่มาช้า
    เพียงเท่านี้คือสิ่งมีค่า
    เพราะว่ามาให้กำลังใจกัน
    
    ขอบคุณมากครับ ..ผู้หญิงไร้เงา...

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน