ชีวิตไร้ความหมายเพราะไร้หวัง ไร้กำลังก้าวไปในวิถี เพียงหยุดนิ่งซึมเซาไม่เข้าที เวลาที่ผ่านไป.ไร้ค่าควร หวังจะก้าว..ก้าวพลาดขาดหลักมั่น ก็ล้มพลันแผลลึกนึกไห้หวน พอสะดุดจึงหยุดยั้งพลั้งโอดครวญ ใจเรรวนเคืองโกรธโทษชะตา ระทมหมองครองขวัญกับวันเก่า ความปวดร้าวจากแผลเป็นเข้าเข่นฆ่า เป็นรอยแผลในใจไม่สร่างซา และโหยหาโอสถมารดใจ กว่าจะชินกับแผลร้ายในความคิด แทบทิ้งสิทธิ์สร้างหวังในครั้งใหม่ เกือบทิ้งร่างลงกลางชลาลัย แล้วปล่อยให้คลื่นลมถมนที เห็นแสงไฟอยู่ไกลไกลที่ปลายฝัน ก็อึดพลันแหวกคลื่นฝืนวิถี หวังไปถึงแสงทองส่องปฐพี สร้างพลังกายีขึ้นอีกครา ล้มอีกครั้ง..อีกครั้งอีกหลายครั้ง แผลเป็นฝังริ้วรอยแห่งความกล้า อนุสรณ์เตือนใจในมรรคา แห่งผู้กล้าก้าวสู้ไม่รู้โรย ...
พี่ดอกแก้ว 10 มิ.ย. 2546 23:44 น. - ID 35034 
941
3
0
11 มิถุนายน 2546 00:06 น. - comment id 146339
เพราะดีจังนิแต่ง่วงเช้ามาแจมใหม่นะ
11 มิถุนายน 2546 00:46 น. - comment id 146352
สู้เสมอ เดี๋ยวนี้ก็ยังสู้อยู่ สู้กับชีวิตและเริ่มสู้กับสังขาร ก็ว่ากันว่าสังขารไม่ใช่ของเรา ก็เลยให้แบกแอลกอฮอไว้มาก ตอนนี้สังขารเริ่มจะบอกลา ก็ต้องสู้กันหน่อย กลอนพี่ดอกแก้ว ให้กำลังใจดีแท้
11 มิถุนายน 2546 05:33 น. - comment id 146356
..อาจทดท้อ พ้อโลก ด้วยโศกนัก เพราะทุกข์หนัก ปักใน ที่ใจเศร้า ทุกข์โลก โศกคน พ้นบรรเทา มันคลุกเคล้า กินกลืน ขืนศรัทธา ทว่า ! ถึง ทดท้อ ใช่ขอแพ้ คนกล้า ฤๅจักแย่ แค่โหยหา ทุกข์ท้อ มีได้ เป็นธรรมดา แต่มิอาจ เข่นฆ่า ศรัทธาคน ฯ
11 มิถุนายน 2546 07:43 น. - comment id 146361
ล้มอีกครั้ง..อีกครั้งอีกหลายครั้ง แผลเป็นฝังริ้วรอยแห่งความกล้า อนุสรณ์เตือนใจในมรรคา แห่งผู้กล้าก้าวสู้ไม่รู้โรย ทุกข์มาปลุก ศรัทรา เร้าลุกซ่าง ทุกข์เวียนทาง หว่างสุข ตามติดไสว ทุกข์กายทน อุตสาหะ ดลพันไว ทุกข์ใจให้ บำเพ็ญ ภาวนา อิอิทำงานก่อนนิ
11 มิถุนายน 2546 10:15 น. - comment id 146371
เป็นอีกบทหนึ่งที่ให้แง่คิดและกำลังจ กับในวันนี้ที่หัวใจเริ่มที่จะท้อและหน่าย กับใจกับและกระแสสังคมที่เชียากราก เป็นกำลังใจเสมอครับพี่ดอกแก้ว
11 มิถุนายน 2546 15:56 น. - comment id 146441
แม้คราใดที่ดวงใจให้ทดท้อ ไม่อยากต่อสู้ชีวิตคิดหลีกหนี จงจุดไฟให้พลังแก่ชีวี ชีวิตนี้เราลิขิตด้วยตนเอง...ฯ มาร่วมสร้างพลังใจเพื่อต่อสู้..อย่างไม่ท้อถอยค่ะ..
11 มิถุนายน 2546 23:43 น. - comment id 146546
เสียงกระซิบจากนักสู้ผู้ไม่ท้อ ค่อยค่อยคลอประสานสมานฉันท์ เป็นทำนองของผู้กล้าพร้อมฝ่าฝัน ให้ถึงปลายทางฝันที่หมายใจ .....คงเป็นอีกหนึ่งความหายในการต่อสู้ ที่แต่ละท่านล้วนเห็นคุณค่าของกำลังใจ ....บางทีนะคะ แม้จะเหลือเราอยู่เพียงคนเดียวที่ยังคงรักษาความมุ่งมั่นไว้ การกระทำของเรานี้ก็จะช่วยให้หลายๆคน สามารถสร้างพลังใจให้กับตนเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ แล้วก็ลุกขึ้นมาใหม่อย่างไม่ยอมแพ้ ....หลายๆท่านที่เข้ามาอ่านก็คงมีประสบการณ์เช่นนี้เป็นของตนเอง และก็สามารถจารึกประสบการณ์เหล่านั้นฝากไว้ในงานกวีของตนแล้วเช่นกัน ...เชื่อมั่นอย่างนั้นค่ะ ....ขอบคุณในน้ำใจ และกำลังใจจากทุกท่านค่ะ ....น้ำ....ฤกษ์...ทิวา..ลำน้ำน่าน ...และราชิกา... ....ขอบคุณมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
