มีสิทธิ์ฝัน..กันทุกคน

พี่ดอกแก้ว

คนที่มีชีวิต...มีสิทธิ์ฝัน 
มีสิทธิ์มั่นหมายปองครองความหวัง 
มีสิทธิ์สร้างโลกส่วนตัวเป็นรั้ววัง 
มีสิทธิ์หลั่งน้ำตาคราช้ำใจ 
ไม่ผิดเลยที่ฝันไกลไปถึงฟ้า 
ฝันเป็นดวงดาราสว่างไสว 
ไม่ผิดเลยที่ฝันปองครองหทัย 
เป็นเจ้าของดวงใจใครสักคน 
เพียงต้องรู้อยู่ที่ฝันนั้นสูงค่า 
ต้องมุ่งมั่นฟันฝ่าไปหาผล 
ต้องใช้แรงมากมายจากกายตน 
ต้องใช้ใจอดทนเพื่อผลงาน 
ยิ่งฝันไกลเส้นทางไปยิ่งทอดยาว 
ความปวดร้าวยิ่งเกลื่อนกล่นลนเผาผลาญ 
อุปสรรคกีดขวางทางกันดาร 
ที่ต้องผ่านสู่เส้นชัยที่หมายปอง 
เมื่อทุกข์สุมรุมเร้าเข้าประชิด 
ต้องหมั่นคิดใคร่ครวญทวนสนอง 
จะยอมพ่ายหรือจะหมายไปครอบครอง 
ความฝันที่ใฝ่ปองมาทุกยาม 
ทางยิ่งไกลใจยิ่งด้อยคอยลมแล้ง 
หวังให้พัดปัดแรงแซงขวากหนาม 
เปลี่ยนได้ไหม....ทางที่ไกลไม่งดงาม 
มาเพิ่มฝันแต้มตามระหว่างทาง 
ฝันยิ่งใหญ่ยังฝันไว้ให้สูงเด่น 
เส้นทางไปที่แลเห็นว่าอ้างว้าง 
กำหนดโค้งกำหนดเลี้ยวที่เปลี่ยวราง 
ปักธงชัยระหว่างโค้งที่ไป 
เก็บธงชัยขั้นต้นที่ค้นพบ 
รู้สำเร็จที่ประสบระยะใกล้ 
เป็นพลังให้มีก้าวต่อต่อไป 
เพราะหัวใจไม่พ่ายแพ้แก่เส้นทาง				
comments powered by Disqus
  • ฉาย

    28 มิถุนายน 2546 19:14 น. - comment id 150166

    ขอบคุงครับ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    28 มิถุนายน 2546 22:34 น. - comment id 150206

    ค่ะ  มีสิทธิ์ฝัน  หากกล้าฝัน  .....และกล้าทำความฝัน  ให้เป็นจริง
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    28 มิถุนายน 2546 23:48 น. - comment id 150229

    ทุกเส้นทางย่อมมีทั้งขวากหนาม
    ต้องหลบข้ามพ้นผ่านเพื่อสานฝัน
    มุ่งธงชัยข้างหน้าอย่าหวาดหวั่น
    ต้องถึงวันฉลองชัยไม่นานนัก
    
    มาแจมด้วยครับ
  • rain..

    29 มิถุนายน 2546 13:39 น. - comment id 150322

    รั้ว..เขตกั้น..
         ฉันฝัน..ใปไกล..
          เส้นแบ่ง..นั้นไง..
         ฉันไม่..อยากรั้ง..
                ช่องที่ว่าง..
           แตกต่าง..  ไม่หวัง..
             ผู้ใหญ่ ให้ฝัน..
         ช่องว่างนั้น..  ห่างไกล..
             อยากให้มี.
           ใจดี.. มากมาย
          แค่..ผู้ใหญ่อภัย.
      เด็กอยากใกล้..ผู้ใหญ่..เมตตา..    
         
        เรน.. ขออนุญาต..แจมฝัน...
            ...ทุกบทกลอน..ที่เป็นของเรน..
       แต่ง..จากความรู้สึก..
          มีบ้าง..ที่ผิด..
             ..ขอสิทธิ์..ฝัน.. ให้เรน...
        ...  ..บทกวี..ของพี่ดอกแก้ว..
         ไพเราะ..มากนะคะ....
  • พี่ดอกแก้ว

    29 มิถุนายน 2546 23:39 น. - comment id 150467

    @สวัสดีค่ะ ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณฉาย
    
    
    @ลูกเป็ดขี้เหร่... มาทอฝันวันหาญกล้าด้วยกันนะคะ  ...ดีใจค่ะที่แวะมาทักทาย
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    29 มิถุนายน 2546 23:45 น. - comment id 150468

    ธรรมดาของชีวิต
    ที่เคยคิดท้อแท้
    ขอเพียงอย่าอ่อนแอ
    แม้ว่ายังไม่เห็นเส้นชัย
    
    ไปเรื่อยๆเหนื่อยก็พัก
    วันนี้อาจหนักเกินรับไหว
    ยังมีวันต่อไป
    ที่จะให้โอกาสไม่พลาดฝัน
    
    ขอบคุณที่มาแจมค่ะ..คุณฤกษ์
    
  • พี่ดอกแก้ว

    30 มิถุนายน 2546 00:10 น. - comment id 150470

    เรนน้อย....
    
    วันนี้อาจมีรั้วกั้น
    แบ่งฝันเป็นหลายสาขา
    ใจจริงก็ฝันไขว่คว้า
    แต่ว่าเป็นแค่...ในใจ
    
    หมายเดินตามทางอย่างฝัน
    แต่รั้วกั้นขวางเอาไว้
    รอนะ..รอเวลาผ่านไป
    อาจได้ดังฝันของตน
    
    บางทีสิ่งที่แตกต่าง
    ช่องว่าง...สร้างฝันอีกหน
    สอดคล้องต้องกันทุกคน
    ความรักถักกมลจนเข้าใจ
    
    หลับตาแล้วฟังทางนี้
    อย่าหม่นฤดีหมองไหม้
    พักสักหน่อยแล้วค่อยเคลื่อนไหว
    สานฝันด้วยใจกรุณา
    
    นะคะเรนน้อย..... เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป ..โดยเฉพาะความเข้าใจที่มีต่อคนรอบข้าง
    และเมื่อความเข้าใจได้เติบโตข้นทีละน้อยแล้ว 
    ..ช่องว่างระหว่างกันก็จะน้อยลง.... เพราะความเมตตากรุณาที่เรามีเอื้อเฟื้อต่อผู้อื่นนั่นเอง ..ที่จะทำให้เราไม่ถือใจของตนเป็นใหญ่ไงคะ
    
    ดีใจมากค่ะที่เรนน้อย...เข้ามาแจม เป็นบทกลอนของชีวิตที่มีความหมายมากเลยค่ะ
    วะมาเยี่ยมกันบ่อยๆนะคะ .....
    
    
    
  • น้ำ

    30 มิถุนายน 2546 02:46 น. - comment id 150479

    
    ****บัวแก้วลอย     กลางสระ  บานชื่นฉ่ำ***
    ****ทุกเช้าค่ำ   พร่ำสอน  กลอนธรรมขาน***
    ****ประจักแล้ว แพล้วเย็น เด่นเชิงกานท์***
    ****น้อมสืบสาน   จารใจ   ในคำสอนเอย*** 
    
    มาเป็นกำลังใจอาจารย์ด้วยคนครับด้วยสติปัญญาอันน้อยนิดครับ
    ฝันใฝ่หา  ดอกแก้ว  นฤพาน
    แม้แสนนาน  กี่กับป์ ลับหวังเห็น
    ดั่งเดือนเตือน   สอนอยู่   คืนค่ำเย็น
    เหลืองจันทร์เพ็ญ   เด่นฟ้า  หล้าธำรงค์
    
    คำยลยิน    รินไหล  ไม่ขาดสาย
    ธรรมหลั่งล้น ท้นกาย  ไม่ลืมหลง
    ดาวจรัสแสง   เมตตา  จากฟ้าตรง
    สง่าเหมหงส์  ลงสงค์   สระบัวงาม 
    
    ดึกแล้วขอแจมเท่านี้ก่อนครับ สาธุกุศลแห่งธรรมทานของครูครับ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 กรกฎาคม 2546 20:41 น. - comment id 151061

    ผู้มีตาเท่านั้นจึ่งพลันเห็น
    สิ่งใดเป็นของควรค่าน่าถนอม
    ผู้รู้คุณจึ่งยอมรับและจักยอม
    ทั้งนอบน้อมแก่กุศลและผลบุญ
    ผู้พบพระเพื่อเพียรละซึ่งกิเลส
    นั่นคือผู้วิเศษควรอุดหนุน
    หาใช่ด้อยน้อยปัญญาในค่าคุณ
    คือผู้ที่มีบุญในทางธรรม
    
    @ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้
    สิ่งใดที่ปรารถนา สิ่งนั้นจงบังเกิดแก่คุณน้ำ...นะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน