โลกแท้จริงต่างมีสิ่งให้ปวดร้าว และพร่าเอาหัวใจไปเผาผลาญ บ้างเหยียบย่ำซ้ำเพิ่มเติมด้วยพาล หรือประหารให้แดดิ้นจนสิ้นใจ ไร้รอยงามยามรันทดหมดความหวัง ยามใจพังยั้งเท้าก้าวไม่ไหว ไม่อาจสู้กระแสหยามที่ลามไล่ และพ่ายแพ้กระแสใจที่รวนเร จึงหม่นใจไร้แสงแห่งความหวัง มีแต่ความหยุดยั้งและหันเห พร้อมยอมแพ้แก่ความทุกข์ที่ท่วมเท ทอดร่างนิ่งกลางทะเลความระทม จุดความหวังครั้งสุดท้ายที่ปลายจิต วาดชีวิต..ฝันใหม่ ไม่ขื่นขม รู้จักพอก่อสุขไม่ทุกข์ตรม รู้จักล้ม..รู้จักลุก...ก็สุขใจ
พี่ดอกแก้ว 24 ก.ค. 2546 20:21 น. - ID 37036 
1037
2
0
25 กรกฎาคม 2546 09:17 น. - comment id 156565
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^....มามอบกําลังใจค่ะพี่ดอกแก้ว...^*^
สื่อได้งดงามและให้แง่คิดที่ดี
^*^..................^____^..................^*^
25 กรกฎาคม 2546 21:39 น. - comment id 156793
@..แนทตี้ กำลังใจจากแนทตี้ ..เป็นสิ่งที่งดงามกว่าภาษาอีกค่ะ ..ขอบคุณนะคะที่แวะมา...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
