เคยมีฟ้าสว่างหนบนทางนี้ ทุกทุกที่กระจ่างไปไม่ซ่อนเร้น มีขวากหนามตามก่ายให้ลำเค็ญ ก็แลเห็นชัดตาหาหวาดกลัว เคยมีแสงส่องไสวในรกชัฎ ที่ข้องขัดก็แก้ไขไม่สลัว กี่หลุมบ่อหาก่อให้หลวมตัว กระจ่างทั่วพิษภัยในเส้นทาง คราวแสงดับลับแล้วแก้วสลาย โคมส่องฉายพลันดับจนลับร้าง ความมืดมิดปิดป้องครองอำพราง ยืนท่ามกลางทางเปลี่ยวอย่างเดี่ยวดาย เส้นทางยังทอดยาวให้ก้าวหา สิ้นสายตาเพ่งพิศทิศทั้งหลาย อุปสรรคยังคงมีมากมาย ซ่อนตามรายทางยาวคราวมืดมน แต่ไม่อาจหยุดอยู่อย่างผู้ท้อ หลายคนรอความสำเร็จเสร็จในผล หลายคนรอให้กลับไปรับชน หลายคนรออย่างคนไร้หลักใจ แม้นมืดมิดสนิทนักจักขอสู้ ให้ล่วงรู้อุปสรรคเป็นไฉน ขอจุดเทียนส่องทางกลางดวงใจ แม้นมอดไหม้ก็จะสู้ให้รู้กัน
พี่ดอกแก้ว 28 ก.ค. 2546 20:44 น. - ID 37172 
1629
15
0
28 กรกฎาคม 2546 21:33 น. - comment id 157059
......แสงเทียนส่องหากต้องแรงลมพัด ลมสะบัดเปลวไฟให้มืดแสง เพราะอ่อนไหวยามต้องสายลมแรง ทางหมดแสงแรงศรัทธาอาจลดลง ......คงต้องเปลี่ยนมาใช้ตะเกียงแก้ว จะฉายแววสดใสไม่ให้หลง แม้ลมพัดสะบัดใส่ไม่ดับลง แสงยังคงส่องสว่างตามทางเดิน สวัสดีครับ.....ล้อกันหน่อยนะครับ
28 กรกฎาคม 2546 22:34 น. - comment id 157080
@..ตะเกียงแก้ว คงต้องเปลี่ยนมาใช้..ตะเกียงแก้ว ถ้าใช้แล้วจะทำให้ได้จริงหรือ คำสั่งที่จะบอกนั้นก็คือ ช่วยไปซื้อไส้ตะเกียงมาเรียงรอ แถมด้วยน้ำมันอีกเยอะเยอะ เผื่อจะเจอะอาละดินผู้ชอบขอ ตะเกียงอาจสว่างน้อยไฟไม่พอ ออกซิเจนนั่นแหละหนอไม่ค่อยมี ...สวัสดีค่ะ ....คืนล้อให้กันนะคะ.. ขอบคุณค่ะที่มาสร้างสีสัน
28 กรกฎาคม 2546 22:40 น. - comment id 157086
ลองเปลี่ยนเป็นตะเกียงแก้ว บ้าง ก็ คงจะแปลกดีนะค่ะพี่ดอกแก้ว แอบแจมค่ะ
28 กรกฎาคม 2546 22:58 น. - comment id 157092
@... น้องอ้อมแอบมาเงียบๆ ... ลองเปลี่ยนเป็น.. จะจุดตะเกียงแก้วไว้ในใจ ให้สว่างไสวไปทั่วหล้า ไม่สิ้นแรงแสงรักและศรัทธา คือผู้กล้าฝ่าไปสู่ปลายทาง .....ไปหาน้องอ้อมไงคะ ดีไหม
29 กรกฎาคม 2546 05:53 น. - comment id 157119
หน้าส่วนตัว
เทียนที่ส่อง...
ในสอง..ดวงใจ...
..สัญญา..ก้าวไป..
จับมือไว้.. ไม่หวั่นกลัว...
ทางรกร้าง...
แค่ผ่าน..ทางสลัว..
มองดู..ไม่มืดมัว..
อยู่ใกล้ตัว... คือเธอ..ฉันอุ่นใจ...
..เรนขออนุญาต....
29 กรกฎาคม 2546 06:54 น. - comment id 157125
มารวมแรง แสงน้อยนิ แสงน้อยน้อย จุดใจ ใสใสสว่าง แสงจางจาง อุ่นอุ่น คือบุญท่าน น้อมเมตตา เผื่อแผ่ แก่สังสาร ผู้ทุกข์ลาน ได้ล้อม ธรรมรวมใจ มาส่งยิ้มยามเช้าครับ สาธุ
29 กรกฎาคม 2546 07:21 น. - comment id 157129
@...ทางรกร้าง..แค่ผ่านทางสลัว มีเธออยู่ใกล้ตัว ความหวาดกลัวจึงหมดไป เดินตามมาเถิดนะ ฉันจะอยู่ใกล้ๆ เคลียคลอ...พนอเธอไว้ ให้พ้นภัย ..พ้นพาล .... ..เรนน้อยๆ ....บทกวีของน้องเรนมีความอบอุ่นและความหมายในความไว้วางใจมากค่ะ
29 กรกฎาคม 2546 07:24 น. - comment id 157131
@...น้ำ... เธอคือผู้อยู่ในใจให้รักมั่น พร้อมฝ่าฟันผองภัยให้เสมอ เพื่อเธองามตามความฝันอันเลิศเลอ และพบเจอความสุขไร้ทุกข์ภัย..ไปนิรันดร์ ขอบคุณค่ะ..น้ำคนดีที่น่ารักเสมอ
29 กรกฎาคม 2546 19:15 น. - comment id 157250
เธอคือเทียนส่องทางกลางฟ้าใส โชติช่วงในดวงหทัยฉันเสมอ อุปสรรคหนักหนาที่เคยเจอ อย่ามัวเผลอขอเพียงเธอนำส่องใจ...ฯ อย่าลืมน้อง..ราชิกา..ก็แล้วกันนะคะ..พี่ดอกแก้ว..คิดถึงค่ะ..
29 กรกฎาคม 2546 20:28 น. - comment id 157275
เทียนที่จุด พลันกระจ่าง สว่างขึ้น ค่อยลุกยืน พร้อมก้าวต่อ แม้สลัว แสงเทียนชัย ส่องทางไป คลายหวาดกลัว แม้รู้ตัวมีความหวังอย่างริบหรี่พร้มเดินลุย
29 กรกฎาคม 2546 23:04 น. - comment id 157302
มีเงินน้อยด้อยความกว้างห่างความสูง แสงริบหรี่มีใจจูงไกลความเขลา แสงเทียนส่องผ่องวิถีคลี่คลายเงา เทียนน้อยนั้นฉันเก็บเอาถวายพระ
29 กรกฎาคม 2546 23:25 น. - comment id 157311
@......ใครจะลืมคนดีที่น่ารัก และแน่นหนักในไมตรีคนนี้ได้ มีใจทองครองความดีพลีมอบไว้ แด่ผู้คนบนดินไทยไม่ท้อความ ..........คนที่งามน้ำใจอย่างน้องราชิกานั้น ..ยากที่ใครจะลืมได้ โดยเฉพาะพี่ดอกแก้วด้วยแล้ว ...ยิ่งประทับใจในการบำเพ็ญตนเพื่อแผ่นดินไทย....ที่น้องกรทำอยู่เสมอ ....คิดถึงและเป็นห่วงมากค่ะ ดูแลสุขภาพตนเองด้วยนะคะน้อง
29 กรกฎาคม 2546 23:29 น. - comment id 157315
@โอกาสมีเพียงหนึ่งก้าว..ก็จะก้าว แม้นปวดร้าวล้มลงตรงก้าวนั้น ก็ยอมพลีให้มีก้าวเพื่อฝ่าฟัน และยอมตายถ้าก้าวนั้นสำเร็จงาน .......ก้าวไปด้วยกันนะชัยชนะ.....คนดี
29 กรกฎาคม 2546 23:33 น. - comment id 157318
@..ชวาลาคราเปล่งแสงแห่งความดี ทอดรังสีสว่างวรรณให้หรรษา เทียนเล่มน้อยเพิ่มประกายในมรรคา เมื่อจุดเทียนบูชาพระพุทธองค์ .............tiki..ดีใจจังค่ะที่มาเยี่ยมเยียน ไม่ได้พบกันนานหลายๆวัน้ลยนะคะ.. ..ขอให้โชคดีค่ะน้อง
30 กรกฎาคม 2546 07:24 น. - comment id 157381
..เรน..มา..กราบขอบคุณ..พี่นะคะ..
..อบอุ่น..ที่ได้..สื่อ...
ขอมือ.. ที่เข้าใจ...
ผิดถูก..จะแก้ไข...
สิ่งที่ให้... คือ..บทเรียน...
...ประสบการณ์....
..ทางผ่าน... คอยเตือน
..จะไม่แชเชือน...
สิ่งแปลกเปื้อน..จะหลบไกล...
....
...เรน...ขอบคุณ..นะคะ...
30 กรกฎาคม 2546 22:06 น. - comment id 157540
@...เรนน้อย ...อย่าลืมว่า ..มีมืออุ่นๆรออยู่ตรงนี้เสมอนะจ๊ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
