สมุดบันทึกจ๋า
เธอเป็นเพื่อนที่น่ารักที่สุดเลยรู้ไหม
เป็นเพื่อนคนเดียวที่คอยห่วงใย
รับรู้ปัญหาในใจของฉันตลอดมา
มีหลายครั้งที่ฉันนึกท้อแท้
รู้สึกว่าตนเองเป็นคนอ่อนแอนักหนา
เรื่องบางเรื่องเคยทำให้ฉันเสียน้ำตา
แต่ก็มีเธอเป็นผู้รับฟังปัญหาที่ดี
เธอทำให้ฉันรู้สึกไม่อ้างว้าง
กับการอยู่ในโลกกว้างที่น่าวุ่นวายใบนี้
โลกที่มีแต่การแก่งแย่งชิงดี
โลกที่มีคนเห็นแก่ตัวอยู่ทั่วไป
ถึงแม้ไม่มีใครเข้าใจฉัน
แต่ขอมีเธอเท่านั้นที่คอยรับรู้ความหวั่นไหว
ตลอดเวลาจะมีเธออยู่ข้างกาย
ทำให้ฉันก้าวอย่างมั่นใจไม่หวั่นเกรง
23 สิงหาคม 2546 23:54 น. - comment id 162411
สมุดบันทึกจ๋า เธอมีค่ามากรู้ไหม ด้วยเธอเป็นเหมือนเครื่องเตือนใจ และรับฟังปัญหามากมายที่ฉันมี ***แวะมาทักทายค่ะ กลอนบทนี้แต่งได้ดีมาก ๆๆๆๆๆๆๆ เลยค่ะ ชอบค่ะชอบ***

24 สิงหาคม 2546 09:17 น. - comment id 162503
ขอบคุณค่ะ แล้วจะแต่งมาให้อ่านใหม่นะคะ นัองใหม่ขอคำแนะนำด้วยค่ะ

24 สิงหาคม 2546 12:21 น. - comment id 162533
พี่ตะแหง่วสู้ๆ เย้ เย้ โย่ววว คิกๆๆๆๆ
