มุมของใจ

พี่ดอกแก้ว

ทุ่งหญ้าคาเขียวพรมลมไสว 
เหม่อมองไปแสงทองต้องใบหนา 
ดูนุ่มนวลยวนใจไร้มายา 
แต่เรียวใบหญ้าคานั้นแสนคม 
หน่อหญ้าอ่อนงามงอนยิ่งแข็งขืน 
พ้นจากพื้นทิ่มแทงแซงผสม 
จู่โจมดินแดนเติบกล้าท้าแดดลม
ชาวนาไร่ระทมเพราะหญ้าคา 
หากยังมีผู้ที่เห็นคุณบ้าง 
นำใบบางมามัดจัดพฤกษา 
กลายเป็นที่บังแดดมุงหลังคา 
ไร้คุณค่ากลับมีคุณมาจุนจาน 
อยู่ที่มุมของใจไม่ไร้คิด 
จึงผลิตส่วนประโยชน์งานถักสาน 
ทั้งทำลายพืชโทษแหล่งกันดาร 
อยู่ที่ความคิดอ่านของปัญญา 
				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    19 กันยายน 2546 16:29 น. - comment id 169097

    ^___^  สวยงามและอบอุ่นจังคะ
  • somebody

    19 กันยายน 2546 16:35 น. - comment id 169100

    คมหญ้าลับคมคืออาวุธ
    ที่คร่าฉุดหวังและฝันเป็นบาดแผล
    หากเราใช้อาวุธพิชิตแปร
    ให้ถึงแก่นแท้เขียวขจีของชีวัน
    
    อาจจะพบซอกหลืบของคมหญ้า
    วิเศษหรรษาแก่งแย่งชิงกันสนั่น
    ต่างรบราฆ่าฟันประจานจัญ
    ณ ฉับพลันฉันตื่นตระหนกตกใจ
    
    
  • บุรุษแห่งสายน้ำ

    19 กันยายน 2546 16:44 น. - comment id 169101

    ริ้วบางเบาสีขาวพราวลมไหว
    เขียวกิ่งก้านตระการใจในทุกครั้ง
    อิงแอบแนบทุ่งหญ้าทุกข์ประดัง
    เป็นมนต์ขลังปัดเป่าร้าวออกไป
    
    พี่ดอกแก้วครับ  ภาพทุ่งหญ้าและบทกวีกระชากหัวใจเป็นอย่างมาก หญ้าคา หญ้าของแผ่นดินที่เคยวิ่งเล่นไล่ตอนเด็ก นั้นลอยมาอยู่ตรงหน้า ณ วินาทีนี้แล้วครับ
  • ดาหลา

    19 กันยายน 2546 18:17 น. - comment id 169112

    บทกลอนช่างไพเราะและเหมาะกับรูปภาพประกอบมากๆเลยคะ....ชื่นชมในผลงานคะ....
  • rain..

    19 กันยายน 2546 20:29 น. - comment id 169143

    ..ไพเราะจัง....
        ..เรน..ไม่ได้ แอบมา...นะคะ..
          ..แค่..เวลา...ที่ว่าง...
             แม้ว่า..ที่ต่าง...
        ..หลับบ้าง.. กับบางเวลา... ที่ไม่ตรง..
    
              ...เรน..ขอแจม...นะคะ..
    
  • ชัยชนะ

    19 กันยายน 2546 21:20 น. - comment id 169155

    ต้นหญ้าคา แปดกำ นำวางไว้
    ใต้ต้นไทร ประทับนั่ง อธิษฐาน
    จักไม่ลุก ไม่บรรลุ  โพธิญาณ
    ที่ลำธาร  เนรัญชรา คราวันเพ็ญ
    
    (ให้อาจารย์พี่มาต่ออีกนะครับ)
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:17 น. - comment id 169174

    @...ชัยชนะ....
    
    ฝ่ายมารแค้นคิดริษยา
    เกรงว่าตรัสรู้พ้นเข็ญ
    ทวงสิทธิ์บัลลังก์ร่มเย็น
    คิดเป็นเจ้าของครองความ
    
    จึงอ้างถึงนางวสุนธรา
    รองรับชลาไหลหลาม
    คราวกรวดน้ำด้วยจิตงาม
    ในยามประกอบผลบุญ
    
    บัดนั้น ธาราหลากไหล
    จากมวยผมได้เนืองหนุน
    ท่วมทับมาราแพ้คุณ
    และบุญแห่งพระบารมี
    
    มาแต่งต่อแล้วนะคะ
    ถ้าอย่างไรก็..ชัยชนะ..ลองเขียนต่ออีกสักนิดก็ดีนะคะ ..ใกล้จะทรงตรัสรู้แล้วค่ะ
    
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:21 น. - comment id 169176

    @...แอ๊ปเปิ้ล...
    
    ขอบคุณที่แวะมานะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:25 น. - comment id 169178

    @...น้องจ๋า...
    
    ต่างมุมต่างมองความหมาย
    เพราะใจหลากหลายมากห้อง
    มุมใหม่อาจน่าจับจอง
    มุมมองอาจน่าจับใจ
    
    แล้วแต่จะพิจารณากันนะคะ
    เลือกที่จะสรรหาประโยชน์ในสิ่งที่คิดว่าไร้ประโยชน์
    ใครพบคนนั้นก็มีทรัพย์ที่เหนือกว่า
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:29 น. - comment id 169180

    @...บุรุษแห่งสายน้ำ...
    
    ปุยดอกหญ้าพาใจให้ไหวตาม
    ยามลมถามยอดหญ้าพาก้านไหว
    สีเขียวตองมองผ่านสำราญใจ
    แต่หากใกล้คมหญ้าอาจพาทุกข์
    
    ดีใจที่บุรุษแห่งสายน้ำ ..มีความสุข
    และคืนสู่ความทรงจำที่งดงาม 
    ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเยือน
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:32 น. - comment id 169182

    @...ดาหลา ...
    
    ขอบคุณนะคะ ที่มาให้กำลังใจ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 23:38 น. - comment id 169184

    @...เรนน้อย..
    
    อาจไม่คล้องจองกันกับเวลา
    และไม่ได้พบหน้ากันสักหน
    จงรู้ว่าในใจของอีกคน
    มีความสุขทุกหนที่แวะมา
    
    ขอบคุณมากในความเป็นห่วงจ้ะ
    และก็ดีใจมากด้วยที่แวะมา
    ..เขียนไปเรื่อยๆนะ เรนน้อย พี่ดอกแก้วจะเป็นกำลังใจ และจะตามไปแอบอ่านเรื่อยๆค่ะ.. คราวนี้พี่ดอกแก้วเป็นฝ่ายแอบไปนะคะ 
    
    
  • เมจิคเชี่ยน -^^- ... ขี้เกียจล๊อกอิน

    19 กันยายน 2546 23:59 น. - comment id 169192

    แสงแดดอุ่นกรุ่นไอในสายหมอก
    ต้นหญ้าบอกสายลมชมทุ่งกว้าง
    ผีเสื้อเย้าเคล้าแมงปอล้อทิวทาง
    ธรรมชาติสร้างสิ่งมหัศจรรย์ทุกวันไป..
    ****
    กลอนของพี่ดอกแก้ว ... เพราะมากขอรับ ^^
  • ชัยชนะ

    20 กันยายน 2546 00:04 น. - comment id 169194

    ด้วยบารมี สามสิบทัศ ขจัดสิ้น
    หมู่มารดิ้น แพ้พ่าย ลับกายหนี
    บำเพ็ญเพียร ภาวนา ในราตรี
    สมาธิ ทำพระทัย ใสครรลอง
    
    ปฐมยาม ตามระลึก นึกชาติได้
    รู้เวียนว่าย สัตว์ตายเกิด ฤกษ์ยามสอง
    ในยามสาม ถามเหตุผล ค้นโซ่ทอง
    ที่สอดคล้อง อริยสัจ..สี่ความจริง
    
    ( คงต้องให้อาจารย์พี่มาต่ออีกนะครับ เอาให้จบไปเลยนะครับ)
    
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กันยายน 2546 00:33 น. - comment id 169197

    @...ชัยชนะ...
    
    ทรงเสวยวิมุตติสุขผล
    เจ็ดหนพิจารณาทุกสิ่ง
    เห็นอุปนิสัยแท้จริง
    เหล่าสัตว์ดุจมิ่งดอกบัว
    
    ทรงโปรดปัญจวัคคีย์
    ผู้มีดวงตาถึงทั่ว
    ธัมมจักป์หมุนกงลงตัว
    ดอกบัวบานพร้อมครบองค์
    
    ปฐมเทศนา
    นำพาองค์แห่งพระสงฆ์
    ครบไตรรัตนาสง่าองค์
    ดำรงพระศาสนกาล
    
    พระรัตนตรัยครบองค์สามแล้วค่ะในค่ำคืนนี้
    ขอบคุณที่แวะมาเพิ่มเติมคุณค่าให้นะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กันยายน 2546 00:35 น. - comment id 169198

    @...เมจิคเชี่ยน..
    
    นานๆจะมาแจมเป็นกลอนสักครั้ง
    ก็ยังไม่ทิ้งความน่ารักและอารมณ์ดีไว้ในบทกลอนตามสไตล์...(แอบไปอ่านอยู่เรื่อยๆเหมือนกันนะ)
    ขอบคุณมากนะคะ ..ที่วันนี้แจมด้วยบทกลอน
    
    
    
  • มาดามมด

    20 กันยายน 2546 09:34 น. - comment id 169223

    เห็นด้วยเป็นที่สุดเลย
    ....................^-^......................
    ..........................................
  • พี่ดอกแก้ว

    20 กันยายน 2546 15:38 น. - comment id 169291

    @...มาดามมด....
    
    ขอบคุณมากจ้า
    ที่แวะมาให้กำลังใจกัน
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2546 02:21 น. - comment id 169414

    ของที่ไม่มีค่าอาจมากค่า
    ถ้าเราใช้ปัญญาช่วยจักรสาน
    ของที่มีค่ามากอาจไม่มีคนต้องการ
    ถ้าเป็นของที่ไม่ผ่าน  มอก.
    
    ***กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    21 กันยายน 2546 22:30 น. - comment id 169617

    @...ผู้หญิงไร้เงา..
    
    มาตรฐานของใจไร้ขอบเขต
    เครื่องพิเศษตวงวัดหาจัดได้
    ของบางอย่างเป็นพิษติดทั่วไป
    คนก็เที่ยวขวักไขว่หามาลอง
    
    ...มาดึกจังเลยค่ะน้องตูน สบายดีหรือเปล่าคะ..
    รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน