คิดถึงเพื่อน ..เตือนสัญญา

เพชรพรรณราย

ใจอ้างว้างว่างเปล่าเศร้าสุดแสน
อยู่ต่างแดนห่างแผ่นดินถิ่นอาศัย
วันเวลาต่างพาเราห่างไกล
สู่ทางใหม่แห่งชีวิตลิขิตตน
        จากเคยอยู่ร่วมกันร่วมสรรสร้าง
ก็แยกทางห่างกันไปเพื่อฝึกฝน
เพื่อสร้างทางชีวิตแต่ละคน
ต่างคนต่างค้นหาฝันไป
      จากวันนั้นฉันก็เดินทางเดียวดาย
สู้เป้าหมายในสิ่งสรรที่ฝันใฝ่
ห่างเพื่อนพ้องผองมิตรคู่คิดไกล
ด้วยหัวใจใฝ่หาฝันอันตั้งมา
       นานแล้วหนอที่ต่างคนต่างฝัน
ต่างแยกกันผันเส้นทางแห่งปราถนา
ต่างกำหนดกฎทางเดินเผชิญชะตา
ต่างมุ่งหน้าพาชิวิตลิขิตไป
       เพื่อนรักเอ๋ยป่านนี้สุขหรือเศร้า
คงไม่เหงาเหว่ว้าหรอกใช่ไหม
คงสมหวังที่สรรสร้างอย่างตั้งใจ
ทางหวังไว้คงสำเร็จเสร็จสมจินต์
          ส่วนตัวเราเพื่อนเอ๋ยมันสิ้นแล้ว
สิ้นดวงแก้วแห่งความฝันจะโผผิน
จบด้วยเศร้าเราผิดหวังทั้งชีวิน
ยากโผผินบินดังเก่าที่เรามา
        ถึงยังไงเราไม่ทิ้งฝันอันนี้
มันคงมีทางอื่นจะฝืนหา
แม้ล้มลงสักร้อยครั้งพันน้ำตา
จะอุตสาห์หาให้ได้ในสักวัน................  
                                 เราสัญญา