ถึงมั่นคงเพียงใดไม่ไหวหวั่น คงจะมีสักวันที่สดใส หากเธอมองให้ซึ้งถึงข้างใน ที่สายรุ้งมีใจไว้เพียงเธอ ไม่เป็นไรถึงใจไม่แปรเปลี่ยน จะขอเพียรต่อไปนะจอมขวัญ โชคคงเข้าข้างเราบ้างสักวัน หวังว่าจอมขวัญคงเข้าใจ จุดมุ่งหมายแม้ไปยังไม่ถึง แต่อย่าพึ่งท้อแท้และไหวหวั่น อุปสรรคทั้งหลายที่ขวางกั้น เป็นรางวัลให้ฉันเดินต่อไป จะก้าวเดินต่อไปไม่ยุดยั้ง จนถึงฝั่งเมืองระนองคือจุดหมาย แม้จะเป็นชาตินี้หรือชาติไหน รุ้งจะมีหัวใจไว้เพียงเธอ
สายรุ้ง 25 มี.ค. 2547 17:08 น. - ID 49565 
1374
4
0
25 มีนาคม 2547 21:09 น. - comment id 236953
เป็นเพื่อนกันดีกว่านะจ๊ะเพื่อน อย่าได้เลื่อนเป็นอื่นฝืนใจหวั่น เอาเป็นว่าจะใกล้ชิดสนิทกัน ในฐานะเพื่อนของฉันนั้นคงพอ *-*กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้ เพราะยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันเสมอค่ะ*-*
25 มีนาคม 2547 21:41 น. - comment id 236972
ใครกันหล่ะอยู่ที่เมืองระนอง ต่อให้ว่ายน้ำลุยคลองขอพบเจอ ไม่เปิดใจให้ใครที่มาเสนอ รอเพียงพบเจอถึงเธอที่รอคอย
25 มีนาคม 2547 21:51 น. - comment id 236980
ขอบคุณเพื่อนแท้ไม่แก้ไข เราจะเป็นเพื่อนตายไม่แปรผัน ถึงตัวเรานั้นจะอยู่ไกลกัน จะยึดมั่นเพื่อนกันไม่ผันแปร เปลี่ยนอะไรเปลี่ยนได้ถ้าไม่ผิด แต่อย่าเปลี่ยนความเป็นมิตรของเราสอง เพราะใจเรามั่นคงในครรลอง ขอเราสองจงประคองกันต่อไป แต่ไปตามความคิดอย่างนั้นเอง ขอบคุณ เพื่อนทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ครับ
25 มีนาคม 2547 23:52 น. - comment id 237064
อย่าไปเมาซะก่อนอย่างเราล่ะ อิอิ ไปไม่ถึงได้แค่พะโต๊ะ อิอิ
26 มีนาคม 2547 10:25 น. - comment id 237147
ดาหลามาสนับสนุน..ความเป็นเพื่อนค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
