หน้าส่วนตัว
โอ้คนดีอยู่ไหน ใจข้าหนาว
สุดแสนร้าวรอนรอนวอนลมจ๋า
เร่งพัดพลิ้วปลิวอ้อนออดยอดชีวา
ณ อุรารตีนี้คะนึงครวญ
หมู่เมฆาตามหาเขาด้วยหนอ
คนเคยล้อพ้อใจให้สรวล
ผูกริ้วเมฆเสกคำร้อยแช่มช้อยชวน
รักล้วนล้วนควรค่าคว้าครองเคียง
บัดเดี๋ยวนั้นเมฆาฟ้าพยับ
พายุขับคล้อยเคลื่อนเตือนตามเสียง
หลั่งน้ำฟ้าสู่ธาราทั่ววังเวียง
แจ้วสำเนียงกระจายสาสน์หวานรักกอ
กระแสธารหว่านสายธาราทัก
มอบความรัก มอบดวงใจ กระซิบหนอ
เอียงโอษฐ์อิ่มพริ้มล้อเคล้าเคลียคลอ
รักยังรอ รอรัก มาทักทาย
วารีไหล สู่วังใจ ใครคนหนึ่ง
งดงามซึ่งใจจริง อิงความหมาย
หากเจ้าอยู่ กู่ตอบ ปลอบเศร้าคลาย
อย่าแหนงหน่ายเลือนร้างกลางโพยม
วอนองค์พรหม บ่มรัก ให้นวลอุ่น
ตะวันกรุ่น กลิ่นนวล สอางค์โฉม
จำเรียงร้อยมาลารัก ปักประโคม
เปลวดวงโดม ดวงใจ กระซิบรัก
อาภาภัส 5 เม.ย. 2547 15:07 น. - ID 50377 
828
8
0
5 เมษายน 2547 15:53 น. - comment id 241795
เพราะมากครับ
5 เมษายน 2547 19:24 น. - comment id 241919
....ขอบคุณค่ะ.. นึกถึงคุณ กับมัด ก็เลยแต่งให้มีคำว่าพายุในกลอนด้วยค่ะ
5 เมษายน 2547 21:04 น. - comment id 241969
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย กลอนเพราะจังเลยนะคะ กี้
5 เมษายน 2547 22:53 น. - comment id 242056
กระซิบแผ่ว ได้แว่วหวานมาก... เขียนได้ดีนะ ขอให้มีความสุข..สวัสดีครับ..
5 เมษายน 2547 23:32 น. - comment id 242083
เพราะมากเลยค๊าพี่ตะวันหวาน กลอนก็หวาน อิๆ
6 เมษายน 2547 00:03 น. - comment id 242107
พรหมลิขิต ชักพา มากลั่นแกล้ง มาแต่งแปลง สารรัก ให้ฉงน ครั้นมาตอบ เฮฮา ให้ชอบกล คนละคน กับตอนเขียน เพี้ยนความนัย ฝนตกมา เดือนห้า หน้าร้อนจัด พายุพัด หลงมา ข้าสงสัย ยืนรับท้า ฟ้าฝนตก เอาโชคชัย กลัวลมพัด กระจัดกระจาย หนีหายเอย
6 เมษายน 2547 00:44 น. - comment id 242139
เขียนได้ไพเราะและใช้คำได้งดงามจ้ะ มาทักทายจ้ะ..คุณอาภาภัส
6 เมษายน 2547 08:08 น. - comment id 242186
แวะมาชม.....เขียนดีจังครับ จะคอยเป็นกำลังใจตลอดไปนะครับ
6 เมษายน 2547 11:16 น. - comment id 242241
..ถึงคุณชัยชนะ... เหตุที่แต่งแปร่งไป คุณบอกไงรักไม่หวาน คราวนี้เลยใส่อาน นำตาลหกร้อยกิโล (จำไม่ได้แล้วว่าคุณพูดตรงไหน แต่เหมือนกับว่าจะสนุกอย่างเดียว ก็เลยเลี้ยวไปเรื่อยๆ) ศร๊ปราชญ์สาดแป้ง พรมพรำรำแพน แดนเดินเกินแกน ขอไขความเคียง ร้อยเรียงฝากแฟน ขอบคุณทดแทน เฟื่องฟ้านภาโพยม
8 เมษายน 2547 02:47 น. - comment id 243264
ขอบคุณเจ้าสาวนะคะ คุณแว่นดอย คุณผลิใบ ตอนนี้ง่วงมากตาจะปิดแล้วคุณผู้เฒ่า แล้ววันหลังเขียนชมนะคะ นั่งหน้าคอมหาวหายหลายตลบ ผู้เฒ่าพบแว่นดอยคอยเจ้าสาว รักแรกผลิปริใบทุกๆคราว ฉันหาวหาวอีกแล้วลานะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
