ผ่านเหตุการณ์ร้ายดีมีความหมาย ผ่านบทเรียนมากมายที่มีค่า ผ่านความแปรเปลี่ยนไปในเวลา ผ่านการบ่มกายาให้อดทน เป็นลำต้นแผ่ก้านบนลานดิน ไม่เคยสิ้นพลังสร้างปวงผล กี่ใบบางร่วงโรยโปรยพื้นดล ยังแกร่งตนผลิใบให้ร่มเย็น ความร้อนแล้งแห้งฝนจนพื้นผาก เปลือกร่อนจากเนื้อต้นบนความเข็ญ เป็นลายริ้วร่องรอยของแผลเป็น ยังใจเย็นรอเวลารักษากาย ถึงคราวพรากจากใบและไร้ผล ยังยืนต้นรอฝนหลั่งพรั่งเส้นสาย สะสมความสมบูรณ์สู่ยอดปลาย ไม่เคยวายความหวังตั้งใจรอ ดำเนินตามความพร้อมของปัจจัย ไม่หดหู่หมองไหม้ใฝ่ร้องขอ ไม่ใจเร็วด่วนเร่งเพ่งเกินพอ อดทนรอความเหมาะสมปมสำคัญ
พี่ดอกแก้ว 28 มิ.ย. 2547 16:57 น. - ID 56108 
1137
21
0
28 มิถุนายน 2547 17:37 น. - comment id 291029
ทะเลดาว ค่ะ..พี่ดอกแก้วอาจจะไม่คุ้นเคย... แต่ทะเลดาวก็เข้ามาอ่านบทกลอนของพี่ดอกแก้วบ่อยๆนะคะ.... ต้องขอยอมรับว่าชื่นชมการแต่งของพี่ดอกแก้วมากๆ ...... วันนี้เลยมากล่าวสวัสดีอย่างเป็นทางการค่ะ...
28 มิถุนายน 2547 17:41 น. - comment id 291031
แวะมาทักทายค่ะ
28 มิถุนายน 2547 18:50 น. - comment id 291062
เปี่ยมไปด้วยความหมายและ ลีลารสในบทกลอนค่ะ
28 มิถุนายน 2547 19:21 น. - comment id 291070
รอวันที่ฟ้าเปิด ให้ชีวิตพบกับความเบิกบาน
28 มิถุนายน 2547 21:57 น. - comment id 291104
คงอดเปรี้ยวรอไว้ค่อยทานหวาน ช้าเป็นการนานเป็นคุณควรค่าก่อ ช้าได้พร้าสองเล่มงามน่าเงียบรอ อย่าพึ่งท้อสักวันหนึ่งพึงได้ชัย
28 มิถุนายน 2547 22:56 น. - comment id 291134
เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องของธรรมชาติ คนหรือต้นไม้จะเป็นผู้เข้าถึงสัจธรรมได้ก่อนหนอ ............................... ปุจฉา ..................................
29 มิถุนายน 2547 01:14 น. - comment id 291165
แต่งได้เยี่ยมยอดมากเลย... แวะมาทักครับ
29 มิถุนายน 2547 04:30 น. - comment id 291194
เสียงเลื่อยยนต์ครวญครางระงมป่า ไม้ยืนต้นสูงสง่าระเนนกลิ้ง ฝูงนกกาเคยอาศัยได้แอบอิง ทั้งค่างลิงงูเลื้อยหนีเลื่อยยนต์ ยุบเลิกกรมป่าไม้ อาจจะมีต้นไม้ใหญ่เหลืออยู่บ้าง อิอิ
29 มิถุนายน 2547 07:30 น. - comment id 291232
หน้าส่วนตัว
ความหมาย..เศร้าจังเลยคะ..
พี่ดอกแก้ว ..เขียนงานทุกอย่างได้ไพเราะ..
สื่อ..บทกวี ..ได้ดี..มากเลยคะ..
บางที ..เรนอ่าน..ตั้งสามรอบนะคะ..
ก็ ..บางความรู้สึก..
เรนก็นึก ..ถึง ..คนที่เป็น ต้นไม้ใหญ่..
แต่.. เรนก็ แปลกใจ..
แบบ เรนอยากใกล้ .. แล้วมัย? ..ต้องกลัว..เรนด้วยนะคะ..
หรือเพราะ.. เรน..ไม่เหมือน..
และไม่คล้าย ..
..อยากถาม..ต้นไม้ใหญ่..
นกหลบภัย .. มัยร่า .. ต้องเลือก? ..
แบบ..เรน..หัดเขียน..แค่นั้นเองนะคะ..
คิดถึง ..นะคะ..
29 มิถุนายน 2547 10:47 น. - comment id 291310
ความหมายดีอยู่ที่รู้จักคิด คนและไม้มีสิทธิ์สร้างคุณค่า ไพเราะและความหมายดีค่ะ
29 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 291318
เพราะมากค่ะ.. พี่ดอกแก้ว แฝงปรัชญาในการดำเนินชีวิตได้ดีมากค่ ะ เป็นกำลังใจให้รังสรรค์ผลงานดีๆ อย่างนี้ต่อไปนะคะ
29 มิถุนายน 2547 12:07 น. - comment id 291330
@...ทะเลดาว... สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
29 มิถุนายน 2547 12:09 น. - comment id 291331
@...rin... ขอบคุณนะคะน้อง rin ขอบคุณมากที่มีน้ำใจให้พี่ดอกแก้วค่ะ
29 มิถุนายน 2547 12:12 น. - comment id 291333
@...tiki... ขอบคุณในน้ำใจที่มีมาให้เสมอค่ะคุณทิกิ และขอขอบคุณไว้ตรงนี้อีกครั้งที่ไปทำให้บ้านโน้นไม่เงียบเหงา
29 มิถุนายน 2547 12:13 น. - comment id 291335
@...ดินสอ... เวลาที่ฟ้าปิด อาจมืดมิดจนหม่นหมอง แต่เมื่อฟ้าเรืองรอง ความสุขจะเป็นของเรา อดทนนะคะ พี่ดอกแก้วจะเอาใจช่วย ขอให้ผ่านพ้นปัญหาในใจไปได้นะคะ
29 มิถุนายน 2547 12:20 น. - comment id 291340
@...ชัยชนะ... อย่างชิงสุกก่อนห่ามท่านห้ามไว้ เร่งเกินไปจะทรุดโทรมเพราะโหมยิ่ง ใจเย็นๆอยู่กับความเป็นจริง ทำทุกสิ่งตามกำลังและเวลา ใช่แล้วค่ะน้องชายคนดี ช่วงนี้พี่ดอกแก้วคงไม่อยู่หลายวัน อาจจะเข้ามาที่นี่ได้หรือไม่ได้ก็ยังไม่ทราบ ฝากความระลึกถึงไว้ตรงนี้ก่อนนะคะ ขอบคุณในน้ำใจที่เข้ามาเยี่ยมเสมอ
29 มิถุนายน 2547 12:23 น. - comment id 291342
@...พ่อดอกรัก... วิสัชชนา.... ต้นไม้ไม่มีจิต ไม่อาจคิดและใคร่ครวญ จึงไม่เคยมีส่วน สร้างปัญญาพาถึงธรรม ขอบคุณที่มาอ่านและปุจฉาสร้างบรรยากาศดีๆนะคะ
29 มิถุนายน 2547 12:25 น. - comment id 291344
@...ยาสีฟัน... เห็นชื่อแล้วรู้สึกอารมณ์ดี คิดถึงตัวดำๆที่นอนอยู่บนแปรงสีฟันน่ะค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนนะคะ
29 มิถุนายน 2547 12:29 น. - comment id 291347
@...ฤกษ์... ไปได้ยินเสียงเลื่อยยนต์จากหนไหน หรือว่าอยู่ใกล้ๆกับราวป่า เห็นหรือไม่ใครที่ทำลายพนา ส่งฏีกาแจ้งเร็วรี่อย่าให้หนีทัน สวัสดีค่ะฤกษ์...มาแหวกแนวอีกแล้ว แถมกำหนดเขตอยู่คนละฟากกับเจ้าหน้าที่ฯเสียด้วย..อันตร๊าย..อันตราย เมื่อยังยุบไม่ได้ก็ขอเปลี่ยนมาเป็น... ขอให้เลื่อยยนต์เหล่านั้นเปราะหักง่าย ..เลื่อยไม้ไม่ได้ดีกว่าไหมคะ ...เพิ่มกฎหมายเรื่องควบคุมเลื่อยยนต์อีกนิดก็ดีเนาะ
29 มิถุนายน 2547 12:45 น. - comment id 291352
@...เรนน้อย... บทกวี..มีหลายมุมให้เลือกที่จะรู้สึก และได้อารมณ์ที่ต่างกัน ขอบคุณมากนะจ๊ะที่แอบติดตามอยู่เงียบๆเสมอ อย่าน้อยใจอะไรเลยนะคะ เพราะบางทีพี่ดอกแก้วก็ต้องการให้น้องเรนได้เรียนรู้บางสิ่งด้วยตนเอง.. จะได้แกร่งขึ้นไงจ๊ะ วันนี้พี่ดอกแก้วต้องเดินทางไปต่างประเทศแล้ว..หลายสิบวัน อาจจะไม่ได้เข้ามาคุยเท่าไหร่นัก รักษาใจที่สวยงามอยู่แล้ว ...ให้สวยงามยิ่งขึ้นนะจ๊ะเด็กดีของพี่ ...ด้วยความเป็นห่วงจ้ะ
29 มิถุนายน 2547 12:47 น. - comment id 291353
@...ริ้วฟ้า... ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน และไม่เขียนกลอนต่อให้จบบทหรือคะ เพราะความหมายดีไม่น้อยเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2547 12:49 น. - comment id 291354
@...-`๏- G e n i 3 -`๏- ... สวัสดีค่ะน้อง.. กำลังใจที่มอบให้..ขอบคุณมากนะคะ เช่นกันค่ะ ..ขอให้มีกำลังใจและไฟฝันในการสร้างผลงานที่เยี่ยมๆต่อไปนะคะ
1 กรกฎาคม 2547 10:38 น. - comment id 291895
ไพเราะ ภาษาสวย เปี่ยมไปด้วยความหมาย.. อ่านแล้วได้ยิ้ม... ได้ยิ้ม ขอบคุณครับ
2 กรกฎาคม 2547 23:48 น. - comment id 292403
รอให้ได้สมใจในจุดหมาย แม้นว่ายากเพียงใดใจยังหวัง และสู้ไปไม่ถอยไม่หยุดยั้ง ซึ่งสักวันสิ่งที่หวังคงสมปอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
7 กรกฎาคม 2547 16:37 น. - comment id 294539
พี่ดอกแก้ว หายไปไหนอ่ะพี่ คิดถึงนะครับ พี่ไม่สบายหรือเปล่าครับ หรือพี่ยุ่งกับงาน คงจะยุ่งกับงานอ่ะนะ เมกและน้อง ๆ หลายคน คิดถึงพี่นะครับ รัก..และห่วงใยพี่คนนี้เสมอครับ น้องเมก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
