หน้าส่วนตัว
สื่อแทนใจ ให้เธอ เพ้อพร่ำหา
โอ้แก้วตา อยู่แห่งใด ใจเฝ้าฝัน
คอยครุ่นคิด จิตเหงา เศร้าทุกวัน
รอเธอนั้น กลับมา ทุกคราไป
คิดถึงนะ คิดถึง ใจจะขาด
แต่ไม่อาจ บอกเธอ เพ้อขานไข
ด้วยเป็นหญิง มิกล้าเอ่ย เผยความนัย
ทั้งที่ใจ มอบไว้ ให้ทั้งดวง
รู้อยู่ว่า อารมณ์ นั้นข่มยาก
แต่ยังอยาก เฝ้าคิด จิตห่วงหวง
รู้แก่ใจ ว่ารัก ปักซึ้งทรวง
ใช่ลมลวง หากล่อหลอก ควรบอกกัน
สื่อถึงคน อยู่ไกล ใจห่วงแสน
เมืองหมอแคน ดอกคูน พูนเพิ่มฝัน
ฝากคำรัก เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
กระซิบจันทร์ เก็บใจ ไว้เพียงเธอ.......ฯ
ราชิกา 15 ก.ค. 2547 20:05 น. - ID 57360 
1890
12
0
15 กรกฎาคม 2547 21:16 น. - comment id 299136
มาชื่นชมงามงาม รับความสุขใจ เขียนกลอนหวานอยางนี้แสดงว่างานหนักอย่าเครียดมานักเลย มาเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะครับ อิอิ
15 กรกฎาคม 2547 21:26 น. - comment id 299141
สุขของฉันคือยิ้มของเธอ และการได้พบเจอทุกวันนี้ ทุกข์ของฉันคือความหมองหม่นที่เธอมี คือการที่หลายวันมานี่ไม่มีเธอ สุขของเธออาจอยู่ที่มีใคร สักคนนั้นที่เธอพอใจยิ่งกว่า และรู้ดีว่าเธอไม่ฉันในสายตา แต่เชื่อเถอะว่า..ฉันยังพอใจแม้ว่าเธอไม่มีใจ แม้คนร้อยจะคอยเตือน ฉันยังคงไม่อาจลบหรือเลือนเธอไปได้ คนร้อยห่วงหา กลัวว่าจะเสียใจ คนๆนี้ยังคงรู้สึกต่อไปแม้ว่าใจจะต้องพัง เมกแวะมาให้กำลังใจครับ...^___^
15 กรกฎาคม 2547 22:24 น. - comment id 299177
สื่ออักษรได้ร้อยกับความเหงาและความห่วงหา
ได้งดงามและไพเราะมากครับ
คนรักกันต่างขอบฟ้ายังว่าไกล้
เพราะหัวใจ...แนบชิด...ติดเสมอ
ถึงห่างกัน.....แต่ในฝันฉันคือเธอ
อย่าไปเพ้อ.ว่าเรานั้น..อยู่ห่างไกล ๚ะ๛
size>
16 กรกฎาคม 2547 05:55 น. - comment id 299245
ถิ่นดอกคูณ เสียงแคน แดนขอนแก่น อยากโลดแล่น ดูแก่นไม้ ใช่เป็นขอน อยากตกหา ปลาบึง แก่นนคร กลัวบังอร หลอกหลอนช้ำ ลำน้ำพอง ช่วงนี้กำลังเขียนนิราศอยู่ จึงนำสถานที่เคยได้ยินมาร่วมแจม คิดถึงพี่ตุ้มเสมอ เอ! ที่หน้าบ้านพี่มีดอกคูณปลูกหรือเปล่าครับ
16 กรกฎาคม 2547 07:23 น. - comment id 299302
ยังคงความไพเราะเหมือนเดิมเลยนะ ไม่เห็นไปหากันเลย ใจดำ
16 กรกฎาคม 2547 09:23 น. - comment id 299330
@...น้องราชิกา... ไม่ต้องอยู่ใกล้กันก็ฝันฝาก พบเพื่อจาก จากเพื่อพบ จบตรงไหน จบที่ความแปรเปลี่ยนวนเวียนไป มีอะไรจริงแท้แค่สัจจธรรม ..จริงไหมเอ่ย..น้องของพี่..สัจจะนี้นี่มันคง แต่ก็รักและศรัทธาน้องราชิกาเสมอนะค่ะ
16 กรกฎาคม 2547 14:50 น. - comment id 299501
รักนั้นเอ๋ยเผยวจีเป็นที่ตั้ง
ยากเหนี่ยวรั้งมิหวนครวญถวิล
แม้นอยู่ไกลใจใกล้เป็นอาจินต์
ขอบฟ้าสิ้นมิลืมรสหมดหัวใจ.
แก้วประเสริฐ.
16 กรกฎาคม 2547 20:29 น. - comment id 299616
+++ คุณฤกษ์.... ด้วยรู้ว่า...คนที่จากบ้านเมืองมา...ย่อมคิดถึงเมืองไทยเป็นธรรมดา...ส่งมอบ..กำลังใจ..มาให้นะคะ...เป็นหนึ่งแรงใจ..จ๊ะ... ขอบคุณในความหวังดีค่ะ..ช่วงนี้งานเยอะมาก...ก็พยายามไม่เครียดนะ...มีความสงบ..อยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย...ไงคะ..อิอิ...
16 กรกฎาคม 2547 20:33 น. - comment id 299617
+++ คุณเมกกะ.... สุขของฉันคือรักที่มอบให้ ด้วยดวงใจมั่นคงจงสุขสันต์ จากวันนี้ขอมีกันและกัน รักผูกพันตราบดินสิ้นมลาย.....ฯ น้องเมก...กลอนเพราะค่ะ...ขอบคุณในกำลังใจที่มอบให้นะจ๊ะ....
17 กรกฎาคม 2547 17:54 น. - comment id 299927
+++ คุณ Robert Tingnongnoi.... สื่อเรียงร้อยถ้อยคำนำความรัก มอบใจภักดิ์แด่เธอเฝ้าเพ้อหา แม้นตัวไกลใจไม่ลับกับนภา รอเธอมาสานใยให้อาวรณ์.....ฯ ขอบคุณมากค่ะ..ที่เข้ามาเยี่ยมตลอด...แล้วจะแวะไปทักทายนะคะ...
17 กรกฎาคม 2547 18:10 น. - comment id 299938
+++ คุณชัยชนะ.... เมืองหมอแคนแดนดอกคูนศูนย์ผ้าไหม งามน้ำใจพี่น้องครองสุขสันต์ ความจริงใจมอบไว้ให้แก่กัน ไมตรีนั้นจากใจใคร่มาเยือน มีความรักห่วงใยใจแน่นแฟ้น ดุจดั่งแม้นพฤกษ์ไพรให้เสมือน เป็นร่มเงาสุขล้ำคอยย้ำเตือน คราคล้อยเคลื่อนโบกมือลายังอาลัย.....ฯ งามดอกคูน...ม่วนเสียงแคน...ว่างๆจะเป่าแคนให้ฟังนะจ๊ะ...มรดกอิสานที่ควรอนุรักษ์ไว้...บ้านพี่ไม่ได้ปลูกดอกคูนหรอกค่ะ..แต่ปลูกดอกแก้ว..และดอกมะลิจ๊ะ....ว่างๆไปเที่ยวนะคะ..จะเป็นไก่...เอ้ย!!..เป็นไกด์..ให้จ๊ะ...
17 กรกฎาคม 2547 18:16 น. - comment id 299941
+++ คุณผลิใบสู่วัยกล้า... ขอบคุณมากค่ะ..ในคำชม...ต้องขอโทษด้วยค่ะ..ที่ไม่ได้เข้าไปหาเลย...เนื่องด้วยงานเยอะมากในช่วงที่ผ่านมา...โอ๋...โอ๋!!...คนดี...อย่าน้อยใจนะ... ราชิกา..ใจดีค่ะ...ไม่เคยใจดำเล้ยยย...นะจะบอกให้....แล้วจะแวะไปบ่อยๆก็ล่ะกัน...(ใจน้อยจัง!!!)....
17 กรกฎาคม 2547 18:23 น. - comment id 299947
จำใจพรากจากแล้วดวงแก้วใส ซึ้งทรวงในว่ารักเป็นหนักหนา กว่าจะรู้ใจตนจนปัญญา เมื่อรักลาร้างไกลใจเศร้าตรม....ฯ กว่าจะรู้ใจตน...ก็สายเกินไป...ที่ใดมีรัก..ที่นั่นมีทุกข์..เป็นสัจจธรรมที่แท้จริง... คิดถึง..ห่วงใย..และอาทรพี่ดวงแก้วค่ะ....ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...รักพี่มากค่ะ..
17 กรกฎาคม 2547 18:26 น. - comment id 299954
+++ คุณแก้วประเสริฐ... รักนั้นเอ่ยเผยวจีเป็นที่ตั้ง รักนั้นหวังเคียงครองสองใจสม รักนั้นแท้แก่ใจให้ชื่นชม รักนั้นพรมพราวพร่างณ.กลางใจ....ฯ บทกลอนเพราะค่ะ...ขอบคุณที่มาทักทายจ๊ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
