อุดมการณ์..แห่งความฝัน

ประภัสสุทธ

                                                  นั่งชมจันทร์คืนนี้ดูเศร้านัก
                                   จันทร์ที่รักถูกเงาเมฆบังบดหาย
                                   อยากจะเขียนอารมณ์อธิบาย
                                   บอกบรรยายเป็นกลอนผ่านสายลม
                                                 ความในใจตอนนี้อึดอัดนัก
                                   จะขจัดอย่างไรหมดไปได้
                                   ทำไฉนให้จิตใจได้ผ่อนคลาย
                                   จึงระบายความในใจใส่เป็นกลอน
                                                 คิดถึงเรื่องที่เราอยากจะเป็น
                                   คือสิ่งที่เราเห็นและเป็นได้
                                   เป็นสิ่งที่พิสูจน์ลูกผู้ชาย
                                   มีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับเรา
                                                สิ่งนั้นคือความฝันอันสดใส
                                   เป็นความฝันที่ไม่ไกลเกินทำได้
                                   จะประกาศลือก้องอย่างไว้ลาย
                                   คือหนึ่งคนที่ทำได้ให้เป็นจริง
                                                อย่าหยุดคิดในสิ่งที่จะทำ
                                   อย่าหยุดยั้งความตั้งใจที่จะเริ่ม
                                   อย่าหวาดหวั่นความรู้สึกเช่นดังเดิม
                                   จงหึกเหิมความกล้าให้เกิดมี
                                               จงเชื่อมั่นในตัวของตัวเอง
                                   จงอย่าเกรงและอย่ากลัวในสิ่งนั้น
                                   จงทำลายความอ่อนแอให้หายพลัน
                                   อุดมการณ์แห่งความฝันจะเป็นจริง
                                               เมฆคล้อยไปจันทร์โผล่ดูแจ่มนัก
                                   ให้ประจักษ์เห็นจริงในสิ่งนี้
                                   อารมณ์รักนักกลอนตอนสุนทรีย์
                                   หมึกปากกาหมดพอดี..แค่นี้เอย