อยากหมุนเปลี่ยนเวียนเวลาพาหวนคืน
ไปในวันอันขื่นขมตรมไม่หาย
ก่อนที่ทุกข์ท้อทนจะกร้ำกราย
ก่อนที่หมายจะสิ้นดิ้นดับไป
อยากแก้ไขในสิ่งเก่าที่เราสร้าง
แก้ไขทางที่ร้างห่างอย่างหมองไหม้
หลีกจากการณ์ที่ผ่านผันวันท้อใจ
แล้วลิขิตทางใหม่ดังใจปอง
แต่เวลาพาไปไม่คืนหวน
จึงคร่ำครวญรัญจวนใจให้หม่นหมอง
มีแต่ช้ำระกำน้ำตานอง
อยู่แห่งใดใจหมองหม่นปนน้ำตา
ทำไมเล่าเราแพ้แก้ไม่ได้
เหตุอันใดใยจึงเป็นเช่นนี้หนา
สิ่งต่างต่างที่ย่างไปในเวลา
ทำให้ใจอ่อนล้าพาท้อทน
อยากจะลืมคืนวันอันเจ็บปวด
ที่ร้าวรวดปวดหัวใจให้สับสน
อยากจะลบรอยเก่าเราอับจน
หากไม่พ้นดิ้นรนกลับจนทาง
คงต้องจมตรมกับทุกข์แห่งอดีต
และคงกรีดหัวใจไม่หายห่าง
คงกัดกร่อนดวงใจนี้ไม่วายวาง
จนกว่าร่างร้างกายวายชีวี
21 ธันวาคม 2547 11:59 น. - comment id 392906
คมอดีตที่กรีดใจให้หม่นหมอง น้ำตานองร้องไห้ไม่วายว่าง จะหวนคืนยื่นยื้อเพื่อซื้อทาง กลับเวิ้งว้างว่างดายปลายทางเดิน ----- เศร้าอีกแล้ว------

21 ธันวาคม 2547 12:31 น. - comment id 392934
สายน้ำไม่ไหลกลับ เอาทุกข์ทับไม่ถมทิ้ง เรื่องเก่าเฝ้าอ้างอิง เห็นความจริงแก้ง่ายดาย แต่ตอนนี้น้ำตาคลอเบ้าอยู่จึงยังไม่เห็น อิอิ

21 ธันวาคม 2547 13:47 น. - comment id 393007
ปีใหม่แล้วครับ... ลุยวันข้างหน้าดีกว่าครับ

21 ธันวาคม 2547 18:05 น. - comment id 393242
เก็บเวลาที่ผ่านกาลอดีต อย่าให้กรีดเป็นแผลในแดสรวง ปัจจุบันนั้นคือจริง...สิ่งทั้งปวง ใจทั้งดวงเก็บประทับ...กับความจริง
