สั่งใจ

ราชิกา

เมื่อแสงทอง  ลับฟ้า  ลาจากโลก
แสนทุกข์โศก  ซึมเซา  พาเศร้าหมอง
ก้มหน้าซ่อน  น้ำตา  อย่าไหลนอง
ยินเสียงร้อง  ร่ำไห้  จากใจตน
จำใจลา  อาวรณ์  สะท้อนจิต
ดั่งชีวิต  คดเคี้ยว  เลี้ยวสับสน
รักครั้งนี้  ชีวี  ช่างมืดมน
ต้องสู้ทน  ปลอบใจ  ให้ตนเอง
มองนภา  คราใด  ใจหวนคิด
ฟ้าลิขิต  หรือไร  ใยข่มเหง
เปรียบความรัก  นั้นเป็น  เช่นบทเพลง
ที่บรรเลง  ความเศร้า  ให้เราฟัง
หยุดสักนิด  คิดตรอง  มองให้รู้
ผิดคือ..ครู  แก้ไข  ใช่คุมขัง
ความทุกข์ทน  รุมโหม  โถมประดัง
ใจเราสั่ง  ต้องสู้  อยู่ต่อไป
สักวันหนึ่ง  ความสำเร็จ  นั้นปรากฎ
จะงามงด  เช่นตะวัน  อันสดใส
ดุจแสงทอง  ส่องฟ้า  อ่าอำไพ
ชีวิตใหม่  ย่อมสวยสด  และงดงาม.....ฯ				
comments powered by Disqus
  • นาย มอมแมม

    22 มกราคม 2548 15:42 น. - comment id 411050

    ^-^ ..............
    ขอเป็นกำลังใจนะครับ
    ทักทายกัน
  • ภูตะวัน

    22 มกราคม 2548 15:50 น. - comment id 411054

    ขอให้เริ่มต้นใหม่....ด้วยหัวใจเต็มร้อย
    
    แวะมาทักทาย.....เพราะใจสั่งมา...
    ....................
    
    :).
    
    
  • เพราะรัก

    22 มกราคม 2548 16:12 น. - comment id 411065

    หอบเอากำลังใจที่เหลืออยู่ทั้งหมดมาให้ค่ะคิกๆๆๆ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 มกราคม 2548 16:41 น. - comment id 411074

    สักวันหนึ่ง ต้องพ้นเศร้า ที่เร้ารุก
    แล้วก็ปลุก ตัวตน เลิกหม่นหมอง
    สลัดคราบแห่ง ความเหงา ที่เข้าครอง
    เชิดหน้ามอง ฟ้าใหม่ ด้วยใจทะนง...
    
    **แวะมาฉีดยา เอ..ไม่ใช่แวะมาเยี่ยมครับ..
  • ชัยชนะ

    22 มกราคม 2548 20:46 น. - comment id 411201

    ไปพบหมอมีแต่สั่งยา พี่สาวเรามาแปลกสั่งใจ
    ข่าวมาแต่ไหนน๊ะว่าดุด้วย
    กลัวโดนยาสั่งเข้าให้
    
    หนทางทอดเที่ยวไปอย่าไหวหวั่น
    คนสำคัญคงค้นดั้นด้นเห็น
    แม้พบความลำบากแสนยากเย็น
    เปรียบดั่งเช่นยาขมเป็นประสบการณ์
    
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    22 มกราคม 2548 22:58 น. - comment id 411295

    วันนี้เขียนกลอนเหงาเศร้า..แสดงว่าอารมณ์ดี ยิ้มทั้งวัน วันนี้...
    
    สั่งใจ กับใจสั่งมา คล้ายกันหรือเปล่าครับ..เรื่องนี้เขียนดีครับ..ความหมายแน่นหนาดี  อ่านแล้วรู้สึกเห็นความรู้สึกของผู้เขียนชัดเจน..
    
    
  • แก้วประเสริฐ

    22 มกราคม 2548 23:48 น. - comment id 411320

    โอ้ชีวิตคิดไปก็เท่านี้
    ล้วนชีวีอย่าสลดและหมดหวัง
    สุขและทุกข์กอบเกื้อให้เหลือพลัง
    ดุจตะวันหลั่งแสงทองผุดผ่องอำไพ
              ยังมีวันสิ้นไร้หยุดไขส่อง
    คงเรืองรองผ่องพรรณอันสดใส
    ผมและคุณมีชีวิตที่คิดไป
    ดุจสายใยของนภาฟ้าเบิกเบาน
              สราญเถิดเพื่อนรักความรักนี้
    สิ่งเปรมปรีดิ์มีทัศนาและกล่าวขาน
    สักวันหนึ่งเราสองคงต้องสำราญ
    ฟ้าประทานความสมหวังสมดังปอง
                เพียงวันนี้ยังไม่ถึงครามาโสมส่อง
    ความหม่นหมองครองความกรรมสนอง
    เหลือเวลายาวไกลที่ได้จอง
    ล้วนจะต้องปล่อยไปให้กาลเวลา.
    
                         แก้วประเสริฐ.
    
    ช้าๆได้พร้าเล่มงามนะแฝดเพื่อนรัก.
  • rain..

    23 มกราคม 2548 00:51 น. - comment id 411389

    ..พี่สาว..ของเรน ..เป็นรัยเปล่าคะ ..
      บทกวี ..  เศร้า..มากด้วยดิคะ ...
          ..เรน เป็น ..  กำลังใจ ..  ให้พี่คนดี ..ของเรนนะคะ ..
             ..
    
  • คนเมืองลิง

    23 มกราคม 2548 16:05 น. - comment id 411592

    ชีวิตใหม่ หรือชีวิตเก่า มันก็คือชีวิตนี้ ที่ต้องการกำลังใจจากใครสักคน คิดเอาเองค่ะนึกว่าเป็นตัวเอง เคลิ้มกับกลอน
  • เพียงพลิ้ว

    23 มกราคม 2548 20:06 น. - comment id 411684

    ขอให้พี่สาวมีชีวิตที่สวยสดและงดงามนะคะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    23 มกราคม 2548 22:57 น. - comment id 411824

    รักครั้งนี้ ชีวี กลับมืดมน
    ต้องทุกข์ทน น้ำตาหลั่ง ดังห่าฝน
    ฟ้าข่มเหง หัวใจ ให้ร้อนรน
    หัวใจคน ร้อนรุ่ม ดังสุมไฟ
    
    เมื่อมีรัก แล้วใย จึงมีทุกข์
    เข้าโรมรุก ต่อต้าน แทบไม่ไหว
    หยุดพินิจ คิดตรอง ข้องเหตุใด
    จับมือกัน แก้ไข คงงดงาม
    
    แก้ไขให้กลับดีใด้ไม๊ ทำความเข้าใจกันหน่อย อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน