หน้าส่วนตัว
จากความฝันวันวานที่ฉันสู้
ลิขิตอยู่บนทางสร้างความหวัง
ด้วยกำหนดกฏเกณฑ์เป็นกำลัง
ก่อใจตั้งฝังใจสู้อยู่ไม่คลาย
โชคชะตาเกิดมาพาน้อยนิด
เพียรลิขิตขีดใหม่ตั้งใจหมาย
จะกี่วันผันไปไม่เคยคลาย
เพื่อจุดหมายถึงตายมิวายวาง
แต่ชะตาฟ้ากำหนดกฏห้ามฝืน
ยากจะยืนฝืนเดินเผชิญสร้าง
ถึงจะสู้อยู่อย่างไรในเส้นทาง
กลับยิ่งห่างทางแห่งฝันอันตั้งใจ
ในตอนนี้ฉันเหนื่อยใจให้ท้อแท้
ไม่แยแสจะแก้ไขให้คืนใหม่
ผลลัพธ์นี้กี่ทีแล้วที่แก้ไป
ก็คงไม่ไม่เปลี่ยนค่าราคาเดิม
ขอยืนอยู่กับที่จะดีกว่า
เสียน้ำตาเท่านี้ดีกว่าเพิ่ม
ใจดวงนี้ไม่มีที่ให้เจ็บเติม
ไม่อยากเริ่มเพิ่มรอยแผลแก่ฤดี
แค่นี้ฉันก็แทบตายวายปราณชีพ
สิ้นประทีปจะส่องทางย่างถิ่นที่
หยุดความฝันฉันเฝ้าฝืนฟื้นชีวี
จบตรงนี้ไม่มีฝืนโชคชะตา
873
3
0
4 พฤษภาคม 2548 15:02 น. - comment id 461946
หายไปเสียนานนะคะ แต่ก็ยินดีที่ได้เห็นบทกลอนของคุณอีกครั้ง ยินดีต้อนรับพร้อมโฉมของเวปใหม่ค่ะ
4 พฤษภาคม 2548 15:09 น. - comment id 461953
ขอบคุณครับ คุณอัลมิตา ทียังไมลืมผม ...
4 พฤษภาคม 2548 19:44 น. - comment id 462056
ฝีมือกลอนยังเพราะเช่นเดิม..หายไปนานนะคะ...สบายดีมั้ย...
..แวะมาทักทายและเยี่ยมชมค่ะ...
5 พฤษภาคม 2548 02:18 น. - comment id 462191
ขอยืนอยู่กับที่คงดีกว่า เพราะชีวาแสนอ่อนล้าเหว่ว้ายิ่ง เมื่อเธอไกลไปจากเดิมเพิ่มประวิง ยิ่งทำให้ตัวหญิงแสนเดียวดายแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
