= ฟ้ากว้าง .. หลังร้างฝน =


.. แม้อ่อนล้าเท่าใด .. ใจยังสู้ ..
ยังยืนอยู่ไม่หวั่น พรั่นลมฝน
แม้รู้ว่าพายุร้าย .. หมายปลิดตน
ก็ยังทน ยืนทาน ..  ต้านกำลัง  
บอกตัวเองทุกครั้งที่พลั้งพลาด
อย่าขยาดขลาดกลัวมัวถอยหลัง
ล้มก็ลุกขึ้นใหม่ ... ถ้าใจยัง
มีไฟหวังจะก้าวต่อ .. ไม่ท้อใจ
หากพายุโหมแรง .. แข่งกระหน่ำ
ตอกใจช้ำจนเจ็บ เก็บไม่ไหว
อย่าต้านลมโหมพัดปัดแกว่งไกว
ทำตัวให้โอนอ่อน ..ผ่อนแรงลม
.. อย่าเฉยชาพาใจให้เหงาเศร้า .. 
อย่าให้เงามืดหมอง .. จ้องถาโถม
ปล่อยอดีตปิดตาย .. คลายโง่งม
เลิกติดจมให้ความเศร้ารุมเร้าใจ
แล้วจะพบฟ้ากว้าง ... หลังร้างฝน
เปิดใจตน .. ไขว่คว้า ..  ฟ้าสดใส
ยืนให้แกร่ง ด้วยแรง .. แห่งหัวใจ
ก้าวต่อไป .. พร้อมไฟฝัน .. อันมั่นคง
      +.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

sweety 5 พ.ค. 2548 00:44 น. - ID 75451

1037

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/75451 ที่มา: sweety

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

5 พฤษภาคม 2548 02:02 น. - comment id 462186

แม้อ่อนล้าเท่าใดขอใจสู้
แล้วจะรู้หนทางในข้างหน้า
ยังมีดอกไม้งามตามชีวา
ให้เราได้พบทุกครายามก้าวไป

แต่งได้ดีมากเลยค่ะ

= sweety = ( unlogin )

5 พฤษภาคม 2548 07:07 น. - comment id 462235

แม้อ่อนล้าเท่าใดใจยังสู้
เพราะรู้อยู่เธอมองดูอยู่ข้าง ๆ
ยามใจไหวร้างไร้ซึ่งหนทาง
เธอยังมีที่ว่างให้หัวใจ 

(( ขอบคุณ \"ผู้หญิงไร้เงา\" นะคะ ที่แวะมาทักทายและมีกลอนเพราะ ๆ มาฝากกันอีกแล้วค่ะ ))