เจตจิตพิศตรึกสำนึกรู้
พิศดูรู้เหตุเพทสิ่งสรรพ์
เกิดแก่เจ็บตายวายชีวัน
ยึดติดมั่นพันธน์ตรึงซึ่งโลกีย์
เวียนวนว่ายตายไปในวัฏจักร
กอรปด้วยลักษณ์ภักษ์บ่วงกรรมธรรมวิถี
สำเหนียกแน่นแม่นมั่นพัญจน์วิธี
ด้วยฤดีที่มัวเมาเขลาปัญญา
..
จึงติดอยู่บนโลการาคะจริต
หลงยึดติดอกุศลค้นปรารถนา
ที่แต้มแต่งด้วยแรงแห่งมายา
จวบเวลาชีวาสิ้นดิ้นดับตาย
..
ด้วยผลกรรมนำจุติในสังสาร
ตราบชั่วกาลยาวนานไม่ห่างหาย
จนกว่าพบสัจธรรมชี้นำกาย
เพื่อสลายดับสายใยแห่งเวียนวน
ท้ายที่สุดยุติให้ไร้เกิดตาย
เป็นจุดหมายแห่งสายทางสร้างกุศล
พบดวงเนตรแห่งธรรมชี้นำตน
จุดเริ่มต้นสู่หนทางแห่งนิพพาน
21 กรกฎาคม 2548 13:10 น. - comment id 494307
สวัสดีครับ หายไปนานเลยนะครับ

21 กรกฎาคม 2548 18:16 น. - comment id 494426
ด้วยบุญกรรมนำกุศลผลบุญสร้าง มาเป็นทางสร้างสุขหรือทุกข์เข็ญ หากทำกรรมมากมายหลายประเด็น ก็เกิดเป็นมนุษย์ไม่หยุดกัน แต่หากทำบุญพามาแต่ไหน คงไม่มีเกิดใหม่ให้สุขสันต์ หยุดเกิดแก่เจ็บตายไว้นิรันดร์ พบเร็วพันกับนิพพานนานกาเรแต่งได้ดีมากเลยค่ะ นานแล้วไม่ได้เจอนามของท่านเลย สบายดีไหมค่ะ

21 กรกฎาคม 2548 20:20 น. - comment id 494433
คิดถึงทุกท่านอยู่เสมอ และยังคงคอยแวะเวียนมาเท่าที่จะทำได้ครับ
