ฉันได้ยินข่าวเธอ-วีระชน ได้ยินเพราะเหตุผลที่เธอฝัน ขณะลมหายใจเราเท่ากัน เธอยอมให้บางวันเธอเลวร้าย ขณะฉันรู้รอดเพื่อบางอย่าง แต่มือเธอแผ้วถางมิแหนงหน่าย เพื่อต่อสานงานฝันมิหวั่นตาย จนผู้คนต่างคล้ายละอายใจ ฉันได้ยินข่าวเธอ-วีระชน เห็นน้ำตาหมองหม่นรับวันใหม่ ตะวันรุ่งฟ้าสางจะอย่างไร เมื่อพ่อนกจากไป-ไม่กลับรัง เหมือนสายลมกระซิบถึงซึ่งเรื่องราว ฝากไปถึงแสงดาวแห่งความหวัง ช่วยสาดส่องใจชนจนมีพลัง ฉายภาพมัวเบื้องหลัง-จนชัดเจน เธอคือลมหายใจของแผ่นดิน ชีวิตเธอไม่สิ้นหลังฆ่าเข่น เขาพรากร่างเธอไปตามกฎเกณฑ์ แต่ชื่อเธอไม่เป็น-เพียงสายลม 24/09/48
ธรรม ทัพบูรพา 25 ก.ย. 2548 11:13 น. - ID 81531 
947
2
0
25 กันยายน 2548 11:41 น. - comment id 518855
ไพเราะ..ที่สุดในโลกเลยคะ ..เรนอยากให้พี่สรยุทธ..เอาไปอ่านหน้าทีวีจัง.. แบบบางที เรนก็อยากให้เค้ารับรู้ความรู้สึกของเรนแบบนี้นะคะ .. ขอบคุณที่เขียนบทกวีที่เรนอยากจะเขียน..แต่เรนก็ยังเขียนไม่ได้.. นะคะ
25 กันยายน 2548 11:43 น. - comment id 518856
ยินดีที่คุณเรนชอบครับ
25 กันยายน 2548 11:46 น. - comment id 518859
25 กันยายน 2548 11:52 น. - comment id 518863
25 กันยายน 2548 20:00 น. - comment id 518947
ติดตามงานครับ
26 กันยายน 2548 11:27 น. - comment id 519119
ขอบคุณในมิตรภาพครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
