หลังพายุร้ายสงบลง ท่ามกลางฝุ่นผงความเสียหาย ซากปรักหักพังการทำลาย ดูไปคล้ายเป็นความฝัน สุดท้ายก็เหลืออยู่เพียงหนึ่ง คำนึงกับชีวิตช่วงไหวหวั่น ความเศร้าเข้าเกาะกุมกดดัน อาลัยสวรรค์พังพินาศต่อเบื้องหน้า จะเก็บซ่อนดวงใจไว้ที่ไหนเล่า ยามนี้ภายในเราแสนปวดปร่า ไม่ใช่ทางเลือกที่แลก หรือหลั่งน้ำตา เพื่อปลอบโยนคนอ่อนล้า และสิ้นหวัง กลืนลงไปให้ถึงความลึกอันที่สุด ส่งวิญญาณให้ไปผุดยังอีกฟากฝั่ง จ้องตาความทุกข์อันโหมประดัง กอดคอพลังสู่ห้วงสำนึก คุกเข่าลงต่อหน้าความล้าอ่อน สวดมนต์อ้อนวอนอยู่จนดื่นดึก พลันโศลกบ้านิ่งเงียบอยู่ในเบื้องลึก ละลายผลึก-ความคลุ้มคลั่ง-พังสลาย ................ มาทวงหนังสือ จากอัลมิตรา เดินเล่น
ธรรม ทัพบูรพา 27 มิ.ย. 2550 21:57 น. - ID 104192 
1502
2
0
27 มิถุนายน 2550 22:08 น. - comment id 716657
ยอดเยี่ยมครับบทนี้ ผมได้หนังสือคุณชายหัวใจละมุนจากคุณอัลมิตราด้วยแล้ว 1 เล่ม ดีใจมาก หนังสือสวย อ่านง่าย น่าปลื้มแทนนักเขียนทุกท่านครับ
27 มิถุนายน 2550 22:27 น. - comment id 716663
ตกใจหมดเลย จู่ ๆ มาคลุ้มคลั่ง ฮา.. ใครก็ไม่รู้บอกว่าจะเป็นบรรณาธิการให้สำหรับ "อัลมิตราเดินเล่น" ป่านนี้ ไม่รู้พากันเดินเล่นเถลไถลไกลถึงไหน "คุณชายหัวใจละมุน" ก็เลยตัดหน้าแบบที่ว่าเฉียดขนจมูกไปนิดเดียว ทวงบ้าง ..
28 มิถุนายน 2550 07:25 น. - comment id 716760
เวลารออะไรนานๆ นี่มันก็อารมณ์นี้จริงๆ อิอิ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
