หน้าส่วนตัว
...สงบนิ่งดิ่งลึกนึกตรองจิต
เริ่มลิขิตบทกลอนอักษรสร้อย
จากประสบการณ์น้อยหนึ่งในหนึ่งร้อย
ทีละเล็กทีละน้อยค่อยเป็นไป
...ตั้งความหวังสิ่งหวังที่ใจหวัง
ลืมความพลั้งความพลาดความหวาดไหว
ทิ้งความหมองความเศร้าในฤทัย
เพื่อก้าวไปสู่สิ่งฝันอันมีมา
...มีสิ่งหวังนั่นแหละคือมีแรงผลัก
จงเร่งถักเร่งสานต่อเร่งเสาะหา
จงเร่งเดินเร่งก้าวไปในมรรคา
จงเร่งฝ่าเร่งเสริมเติมแรงใจ
...มีก้าวหนึ่งก้าวสองต้องตามติด
ทุกลิมิตต้องก้าวมั่นไม่หวั่นไหว
จิตคงมั่นแม้ต้องเดินอย่างยาวไกล
มีก้าวใหม่เมื่อก้าวหนึ่งถึงทางตัน
...อรุณรุ่งคงจรุง ณ วันหนึ่ง
ความหวังซึ่งที่ใฝ่คงเฉิดฉัน
ความสำเร็จต้องมีมาถึงสักวัน
เพียงเรานั้นไม่สิ้นหวังกำลังใจ...
เมธีวรรณะสุ
26 มีนาคม 2549
เมธีวรรณะสุ 26 มี.ค. 2549 12:38 น. - ID 87962 
999
2
0
26 มีนาคม 2549 15:45 น. - comment id 568587
ทุกคนมีความหวังอยู่ข้างหน้า อยู่ที่ว่าเราจะทำให้ความหวังสมหวัง หรือป่าวเท่านั้นเอง แวะมาทักทายอาจจะไม่คุ้นเคยแต่ก็ไม่ แปลกที่จะทำความรู้จักกัน
26 มีนาคม 2549 16:46 น. - comment id 568592
"เมธีวรรณะสุ\" เพราะดีนะ
3 กันยายน 2549 10:39 น. - comment id 603104
ขอขอบคูณบทกลอนที่ไพเราะ ดุจเพียงเหมาะชิวิตนำวิถี ช่วยบรรเลงเป็นเพลงแห่งความดี ขอบคุณพี่ที่ได้แต่งได้อ่านกัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด