ตื่นเถิดวิญญาณที่หลับใหล แจ้งใจให้ประจักษ์อีกสักครั้ง ตื่นเถิดร่างกายไร้พลัง สร้างหวังดีเลิศเกิดกับตน ท้อแท้ท้อถอยเฝ้าคอยโชค เศร้าโศกเสียใจไร้เหตุผล ลิขิตแห่งใจใครบันดล หมองหม่นจะโกรธจะโทษใคร แค่ใช้สองเท้าเพื่อก้าวผ่าน ร้าวรานชอกช้ำจะทำไหม เหมือนฝ่าเพลิงทุกข์ลุกข้างใน ปวดแปลบแสบไหม้เป็นธรรมดา เพียงแผลพุพองใยต้องบ่น อดทนเอาหน่อยค่อยรักษา ค่อยเป็นค่อยไปใช้เวลา เยียวยาแผลใจอีกไม่นาน หนทางอนาคตยังสดใส โลกนี้กว้างใหญ่แผ่ไพศาล ก้าวเดินให้สนุกสุขสำราญ ค่อยผ่านสร้างสรรฝันเป็นจริง
ketana 22 พ.ค. 2549 23:19 น. - ID 89521 
1687
1
0
23 พฤษภาคม 2549 10:23 น. - comment id 579054
เคยได้ยินใครว่ามา .. ชีวิตบ่ใช่บะหมี่สำเร็จรูปเปิดฝาเติมน้ำ .. รอสามนาที .. กินได้ .. หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตต้องใช้เวลารอมากกว่าสามนาที .. ชีวิตคนเรามันยาวนาน .. คนที่ชนะเลิศในการวิ่งมาราธอนมิใช่คนเก่งที่สุดหรอก .. หากแต่เป็นคนอึดที่สุดตะหากเล่า .... แค่อุปสรรคมันจิ๊บจ๊อยจ้า ..
23 พฤษภาคม 2549 12:33 น. - comment id 579067
นั่นหละ ดึงมันออกมา ความทรนง
23 พฤษภาคม 2549 15:49 น. - comment id 579103
สวัสดีค่ะ กล้าที่จะก้าวไปสู่เส้นชัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
