จำเรียงรื่นชื่นแช่มยวลแย้มดอก หนาวละอองต้องหมอกระลอกไล้ สุรีย์แรงแสงส่องผ่องพงไพร มณีใสสิหยาดหยดรดหญ้าคา สง่าล้ำอำไพในแมนสรวง ภมรมารร่อนผ่านปวงดวงพฤกษา ดอมดมชื่นระรื่นกลิ่นสุคนธา ไล้ล่องพามนัสชื่นฟื้นฤดี วิแว่วเวกเฉกขับขาน ณ กาลศิลป์ ระเริงยินระบินแจ่มแต้มราศี ห้วงห้วงขาดอนาถเศ้ราเคล้ากวี โศกฤดีผวาหวาดให้ขลาดกลัว
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 6 ก.พ. 2545 18:28 น. - ID 10122 
847
5
0
6 กุมภาพันธ์ 2545 21:41 น. - comment id 34059
บอกตรง ๆ ว่า งง อ่ะ ชื่นแย้มมวลดอกไม้ แต่หนาว สุรีย์แสงแรงร้าว แต่ฝน อ้างสรวงสง่าพราว ใยภู่ ดังมาร ระเริงยินบินบาน ใยโศก ขลาดกลัว งง มั้ย
7 กุมภาพันธ์ 2545 10:44 น. - comment id 34173
งงด้วย ตะของผมง่ะ หมายถึงยามเช้า ใครๆเขาก็ชื่นบาน นก ดอกไม้ หรืออะไรต่างๆ แต่ผมเองกระทั่งได้ยินเสียงจากป่า ยังเป็นเสียงเศร้าเลย
8 กุมภาพันธ์ 2545 04:06 น. - comment id 34277
ไหนละ ชื่อเรื่อง เข้ามาค้นหาแล้ว... หามะเจอ... เอาซ่อนไว้ไหนละ เฉลยหน่อยจิ....
9 กุมภาพันธ์ 2545 08:23 น. - comment id 34441
ผมช่วยตั้งให้ ผมชอบนะบทกวีของคุณ ผมว่าคำสวย สัมผัสงาม อ่านแล้วเคลิ้ม ผมตั้งชื่อว่า...สวย แต่เศร้า เคล้าความกลัว
9 กุมภาพันธ์ 2545 17:09 น. - comment id 34528
เจ้าศิษย์รักเล่นไรหว่าจะให้จารย์งงป่ะเนี๊ยไหนถล่ำมาล่ะฮ่าๆๆให้ชื่อเรื่องว่า "หยาดน้ำค้างกลางป่า" ละกันกิ้วๆๆ
9 กุมภาพันธ์ 2545 22:37 น. - comment id 34548
สัมผัสในเต็มไปหมดเลยพลิ้วดีค่ะแต่เนื้อความก็ออกจะ งง ด้วยเหมือนกันอาจเป็นเพราะไม่คุ้นกับคำที่ต้องแปลด้วยล่ะมั๊งคะ
13 กุมภาพันธ์ 2545 17:23 น. - comment id 35283
ขอบพระคุณทุกท่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
