หน้าส่วนตัว
อุษาสาง ทาบผ่าน ริมม่านฟ้า
หมู่วิหค ส่งวาจา ภาษาเสียง
มองทิวเมฆ ละลิ่วไกล ดูไล่เรียง
บ่งบอกเพียง อรุณสาง จวนพร่างพราย
ใยลมเงียบ เยียบเย็น มิเห็นพัด
เคยสะบัด ยอดยาง มาห่างหาย
หรือลมเย้า หลอกเล่น ให้เห็นอาย
จึงมิกราย มาพรม เป็นร่มใจ
แว่ววิหค ดงไกล ไหวหวีดเสียง
กรีดสำเนียง ร้าวทรวง ถึงห้วงไหน
วิหคเอย เพียงขาน กล่อมธารไพร
ดูหรือใจ ใยแปลบ แสบระบม
สุรีย์สาด แสงทา นภาขอบ
ใจยังมอบ ความซึ้ง กึ่งความขม
แด่คนไกล คราวที่ผ่าน ลานระทม
หวังเคียงชม ไขว่คว้าคว้าง ต้องร้างลา
อุษาแสง ทาบผ่าน ม่านฟ้าแก้ว
สว่างแล้ว ขวัญฤดี อย่าหนีหน้า
ฝากความรัก ผ่านไพรพง ส่งมอบมา
หวังทุกครา ว่าตราตรึง ซึ้งเหมือนเดิม
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 22 มิ.ย. 2552 20:22 น. - ID 127001 
2470
3
0
22 มิถุนายน 2552 20:40 น. - comment id 1003870
22 มิถุนายน 2552 21:49 น. - comment id 1003943
งานงาม...ด้วยภาษา..และลีลากลอน...มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...
23 มิถุนายน 2552 09:41 น. - comment id 1004044
เปรียบเทียบธรรมชาติ..กับความรัก ได้งดงามครับ..
23 มิถุนายน 2552 23:35 น. - comment id 1004506
พี่พุดรักภาษาน้องค่ะ งดงามมาก มาให้กำลังใจ ด้วยรักชื่นชมนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
