น้ำหยดหนึ่ง ซึ่งรดริน แผ่นดินแล้ง แตกระแหง อ่อนระโหย โรยละห้อย เพียงน้ำรด หยดหนึ่ง ถึงจะน้อย แต่ก็พลอย ให้ดินฉ่ำ ด้วยน้ำนั้น ก่อกำลัง แรงใจ ให้แผ่นดิน ชุบชีวิน รินน้ำใจ เติมไฟฝัน แล้วชักชวน หยดอื่นด้วย มาช่วยกัน มิช้าพลัน แผ่นดินฉ่ำ น้ำเจิ่งนอง แผ่นดินแล้ง กลายถิ่น แผ่นดินชื้น ระเริงรื่น ห้วนธาร ละหานหนอง ก่อกำเนิด เกิดพืชพรรณ อันผุดผ่อง สมใจปอง เมื่อป่ารก ปกคลุมดิน น้ำหยดหนึ่ง ซึ่งรดริน แผ่นดินแล้ง ประจักษ์แจ้ง แก่ใจ ไปจนสิ้น บัดนี้ผืน ป่ารก ปกคลุมดิน จากเคยสิ้น อาลัย ในวันนั้น จึงระเหิด เหือดหาย กลายเป็นไอ แล้วจากไป จากป่า พนาสันต์ จากแผ่นดิน ถิ่นเคยแล้ง ที่แห่งนั้น มุ่งหมายมั่น ช่วยดินแล้ง แห่งต่อไป แผ่นดินเอ๋ย เจ้ากลับโกรธ พิโรธน้ำ รีบร้องร่ำ ว่าลืมฉัน แล้วใช่ใหม ลืมสัมพันธ์ รักเก่า เราก่อไว้ ลืมหัวใจ ลืมสิ้น แผ่นดินนี้ เป็นความผิด ของหยดน้ำ ไช่หรือไม่ ที่จากไป จากแผ่นดิน จากถิ่นที่ ดินรักน้ำ เพียงใด ใจรู้ดี แต่บัดนี้ เธอหายไข้ ใยยั้งยุด แผ่นดินอื่น อีกหมื่นแสน ขาดแคลนน้ำ ต้องแล้งซ้ำ แล้งซาก ยากจะหยุด อีกหลายที่ หลายถิ่น แผ่นดินทรุด เธอจะฉุด ฉันไว้ นั้นไม่ควร หากรักจริง จงอย่าครอง คล้องใจครอบ หากชื่นชอบ อย่าขังใจ จะไห้หวน หากรักจริง จงแบ่งใจ ให้ทั้งมวล อย่าคร่ำครวญ ยึดไว้ ให้เพียงตน น้ำหยดหนึ่ง ซึ่งรดริน แผ่นดินแล้ง ถึงจะแห้ง เหือดหายไป ในแห่งหน หากวันใด แผ่นดินแห้ง แล้งทุกข์ทน หยดน้ำฝน จะหลั่งฟ้า มารดดิน ฯ
ณธีร์ 9 เม.ย. 2545 20:09 น. - ID 13597 
1064
3
0
10 เมษายน 2545 05:12 น. - comment id 45082
๏ ชโลมฝนชลชุ่มชะอุ่มชื้น ชระพื้นปฐพีขจีใส ติณชาติดาษดาพฤกษาไพร แผกผลิใบบานระบัดระบายงาม ๚ ================================== กลอนของ ณธีร์ สวยงามมากครับ .... แวะมาชื่นชม
10 เมษายน 2545 14:22 น. - comment id 45110
เพราะมากเลยค่ะทำไมแต่งเก่งจังคะ
11 เมษายน 2545 02:27 น. - comment id 45183
ณธีร์ขวัญชอบบทกลอนนี้มากถึงมากที่สุดค่ะ จะเอาไปเก็บไว้ที่ผลงานขวัญ..เป็นอันดับหนึ่งในบทกวีที่ชอบค่ะ..ชื่นชมมากนะคะ
11 เมษายน 2545 10:57 น. - comment id 45198
ยินดีครับ... *^__^*
12 เมษายน 2545 10:06 น. - comment id 45369
ชอบด้วย กลอนธรรมชาติทำนองนี้ ไม่มีกาล ไม่มีโศก ไม่มีตรม นิยมด้วยใจจริง
14 พฤษภาคม 2545 09:31 น. - comment id 49388
ขอบคุณด้วยครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
