ลมโชยลมพลิ้วแปลกสายลมปลิว...ใบไผ่ ดวงจิตดวงใจดวงนี้ดวงเดิม...สลาย คนเคยคนรักคนนี้คนเดิม...รักง่ายลืมดาย ...ใบไผ่งมงายแตะสายนที... ลอยแกว่งลอยไกวฝ่าสายน้ำไป...ไหลหลาก ลาก่อนลาจากลาไม้ลำเดิม...หลีกหนี ...ใบไผ่...ใบนั้น...ปลายฝันมากมาย...เต็มห้วงฤดี จึงหลีกจึงลี้ทิวไม้ชายคา น้ำค้างรินหยดร้างรดไผ่รอ วันหนึ่งคงพอเรียกฟื้นธารเดิม...กลับหา น้ำคงไหลกลับรับธารน้ำตา ใบไผ่เคยลา...คืนแล้วเคียงลำ? ลมโชยลมพลิ้วแปลกสายลมปลิว...ลอยผ่าน สายน้ำลำธารไม่หวนกลับซ้ำ คนเคยคนรักคนนี้คนเดิม...เหลือภาพทรงจำ ใบไผ่ลอยลำแรมร้างทางจร หนาวลมผ่านเลยพัดผ่านใจเอย...โบยโบก กิ่งไกวไหวโยกโศกกอสะท้อน โค้งกอดกอฝันดัง...นิรันดร ดวงใจร้าวรอน...มิเคย...ร้างเลือน .............ลับลา............
กระบี่ใบไม้ 28 ส.ค. 2553 11:49 น. - ID 136562 
1700
4
0
28 สิงหาคม 2553 12:31 น. - comment id 1153318
ไผ่หวิวพริ้วแผ่ว แพรวใบพราวพร่าง หนาวลม,น้ำค้าง..หนาวอย่างเหน็บขวัญ ใบไผ่ลอยคว้าง หมุนร่างร่วงพลัน ติดปีกโบยผัน ฝันลับดับดวง ทิวไผ่ล้อลม เคยชม เคยชื่น เธอไม่หวนคืน ฝืนเศร้า เฝ้าหวง ลมเคยโลมไล้ หรือใครเฝ้าลวง ทิ้งดาวพันดวง ให้ร่วงลงดิน....พี่ใบไม้ ทำไมเขียนกลอนเศร้าจังคะวันนี้...ดูซิ ทำแซมเศร้าไปด้วยแระ.....
เดี๋ยวแซมเลี้ยงกาแฟนะ....
มะขิ่น De Calif.
28 สิงหาคม 2553 17:52 น. - comment id 1153344
ไพเราะมากค่ะ ทั้งของคุณกระบี่ใบไม้ และของคุณแซม ขอถามเป็นความรู้นะคะ เป็นร้อยกรองอะไรคะ?? อ่านแล้วประทับใจในเนื้อหา และการเล่นคำค่ะ
28 สิงหาคม 2553 19:36 น. - comment id 1153356
ตอบ มะขิ่น ก่อนนะจ๊ะ.... โอ้ พี่ใบไม้ต้องขออภัยด้วยจ้า ที่ทำให้มะขิ่น พลอยเศร้า มันเป็นแค่อารมณ์ของบทกวีเฉยๆ จ้า ไม่ใช่ชีวิตจริงของพี่ใบไม้ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะจ๊ะ ตอบคุณ วลีลักษณา ขอบคุณครับสำหรับคำชม(ตาใบไม้ยิ้มแก้มปริไปถึงใบหู) จริงๆแล้วบทร้อยกรองบทนี้ ไม่น่าจะจัดอยู่ในประเภทอะไรได้ครับ ถ้าจะเป็นได้อย่างเดียวก็คือเนื้อเพลง พอดีผมนั่งว่าง ๆ คิดถึงทำนองอะไรบางอย่างขึ้นมา ก็เลยประพันธ์บทร้องกรองนี้ให้เป็นเมโลดี้ของบทเพลง(แต่เป็นบทเพลงที่สามารถอ่านเป็นบทกวีได้ด้วย) รูปแบบมันจึงแปลกๆ อย่างที่เห็น ดังนั้นใครอย่าเอาไปอ้างอิงทางวิชาการโดยเด็ดขาดนะครับ(คนเขียนยิ่งเพี้ยน ๆ อยู่ด้วย 555555555555) เห็นด้วยกับบทกลอนของคุณแซม(มะขิ่น)ว่าไพเราะจริงๆ ส่วนจะเป็นบทกลอนประเภทอะไรนั้น ต้องตามคุณแซมมาเล่าแจ้งแถลงไขอีกที นะครับปล.อย่าลืมแวะมาอ่านผลงานของผมบ่อยๆนะครับ
28 สิงหาคม 2553 19:52 น. - comment id 1153358
ขออภัย มีการแก้ไขในช่วงท้ายๆ นิดหน่อยขอรับ
29 สิงหาคม 2553 05:43 น. - comment id 1153396
อ้าวคะ พี่ใบไม้...มาโยนแปะให้มะขิ่นได้ไง..ขอบคุณค่ะคุณวลีฯ แซมเห็นด้วยว่า บทกวีของพี่ใบไม้ ไพเราะ และลุ่มลึก...
กลอนบทนี้ แซมเขียนตามอารมณ์ของพี่ใบไม้ แซมเลยไม่ทราบว่า มันเป็นแบบแผนหรือเปล่า..ไม่ได้คิดด้วยซินะคะ.. พอคุณวลีฯถาม แซมถึงมานั่งอ่านดู แล้วคิดว่า สงสัยพี่ใบไม้ เขียนกลอนเปล่าของเซ็น....
29 สิงหาคม 2553 09:55 น. - comment id 1153431
เพราะมากครับท่านจอมยุทธ์
29 สิงหาคม 2553 10:39 น. - comment id 1153439
สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้ เพราะจัง...
30 สิงหาคม 2553 12:51 น. - comment id 1153648
บทกลอนที่เขียนจากห้วงลึกของอารมณ์จะงดงามค่ะ วลีอ่านอยู่หลอยรอบ กว่าจะเม้นท์ "ลอยแกว่งลอยไกวฝ่าสายน้ำไป...ไหลหลาก" อย่างวรรคนี้ วลีเห็นภาพอาการของใบไผ่ที่ลอยในน้ำ เมื่อเปรียบเทียบกับความรู้สึกของคนเขียน ก็เหมือนจะเห็นอาการเคลื่อนไหวของอารมณ์ สรุปว่าชอบค่ะ ส่วนของคุณแซมมีวรรคทองเยอะเลย โดยเฉพาะ "หนาวลม,น้ำค้าง..หนาวอย่างเหน็บขวัญ ใบไผ่ลอยคว้าง หมุนร่างร่วงพลัน .......ทิ้งดาวพันดวง ให้ร่วงลงดิน." ชอบค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
