บุปผางาม.. ในยามยาก

พันหนึ่งราตรี..

โปรดเยี่ยมชมภาพประกอบ กลอนบทนี้ได้ที่บ้านส่วนตัวของข้าน้อย
http://sweetyland.multiply.com/journal/item/39
งามเจ้าเอย บุปผางาม ในยามยาก
แสนลำบาก ต่อสู้ ลู่ลมฝน
เพื่อจะได้ ผลิดอก ให้คนยล
อวดโฉมตน ให้เบ่งบาน ตระการไพร..
เจ้าได้สร้าง สีสรรค์  ในธรรมชาติ
แต่งเเต้มวาด จุดสี ละอองไสว
บ้างแอบซ่อน   ตามขุนเขา  ลำเนาไพร
ด้วยหวังให้ รื่นรมย์ สมตามจินต์..
หนึ่งดอกน้อย ค่อยผลิบาน อยู่กลางป่า
รอเวลา แรกแย้ม สมถวิล
กลีบเปราะบาง ค่อยค่อย รวยระริน
ดังเพลงพิณ แย้มสยาย บรรเลงคีย์..
ฝูงผมร ว่อนเฝ้า  เคล้าเกสร
ดั่งจักฟ้อน รำร่าย เเต่งเติมสี
เรณูเร้า  เริงรื่น ชื่นฤดี
กลิ่นหอมนี้ ตราตรึง ถึงดวงใจ..
งามเจ้าเอย งามเจ้า ช่างวิจิตร
ประหนึ่งเทพ นรมิตร ดั่งสรวงใส
ช่างงามล้ำ ประดับพื้น ลำเนาไพร
โดดเด่นได้ ดังวิมาน พาลเพลินชม..
ดุจศิลปิน เอาพู่กัน มาแต้มสี
ระเรงที่ ไว้ตาม ในไพรสม
ดั่งจักวาด ทิ้งไว้ ให้ได้ชม
ช่างเหมาะสม กลมกลึง เกินบรรยาย..
แม้นได้เพียง  สัมผัส  แค่ดวงเนตร
ก็ชื่นเจต ชื่นจิต นิมิตหมาย
หวังจะอยู่ ชื่นบุปผา จนวันตาย
หากมลาย ก็ขอกลาย เป็นปุ๋ยดิน..
จะบำรุง  ดูแล รักษาเจ้า
จักคอยเฝ้า เอาใจ เหมือนในหิน
มิให้ชอก ช้ำใจ ไร้ราคิน
หวังเสียงพิณ บุปผา ไปชั่วกาล..
 
"รักในธรรมชาติหลากสีสัน.. และจะขอมีชีวัน เพื่อชื่นชมธรรมชาติต่อไป"
 PanwaTa 
โปรดเยี่ยมชมภาพประกอบ กลอนบทนี้ได้ที่บ้านส่วนตัวของข้าน้อย
http://sweetyland.multiply.com/journal/item/39