หมอกม่านบังภูผา ดังเมืองแมนแดนเทวา ตระการตาพาเพลินใจ วิหคนกน้อยจากรังนอน บินหว้าว่อนอย่างสดใส ภู่ผึ้งมิ้มเที่ยวตอมใต่ ดอกไม้งามยามอรุณ เมฆฝนก็ครึ้มมา มีแดดจร้ามาเกื้อหนุน แต่กลิ่นหอมอันละมุล ยังการุณคอยเอื้อมา ให้เสพความสุขสม ที่รื่นรมย์เป็นหนักหนา พลันสายฝนโปรยปรายมา ก็งามตางามจิตมิรู้วาย นี่คือแดนดินถิ่นทองผา ที่ติดตาต้องจิตมิรู้หาย ได้แนบเนาว์พาสุขสำราญกาย มิรู้หน่ายเหนื่อยเลยสักเวลา ยามเช้ากับกาแฟแก้วโปรด บางครั้งตาก็เห็นภาพได้ชัดเจนกว่ากล้องจึงถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ เห็นอย่างไรก็บรรยายตามนั้น มิต้องปรุงต้องแต่ง เพราะธรรมชาติปรุงแต่งไว้แล้วนั้นเอง
นาราวดี ณ ศรีกาญจน์ 30 พ.ค. 2555 08:22 น. - ID 144643 
1570
0
0
30 พฤษภาคม 2555 09:18 น. - comment id 1234969
เคยไปเมื่อสมัย40กว่าปีที่แล้ว กลับมาใข้ป่าเล่นงานเกือบตาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
