เสียงปี่ซังดังแว่วได้ยินไหม เสียงหัวใจเพรียกหาเมื่อคราหนาว ฝนโปรยฉ่ำยามนี้ท้องนาพราว งามรวงข้าวเหลืองทองมองอิ่มเอม เคยเริงร่าแจ่มใสในท้องทุ่ง เที่ยวแควคุ้งไร้ทุกข์สุขเกษม หน้าเกี่ยวแล้วยินดีแสนปรีดิ์เปรม บ้างเล่นเกมปล่อยว่าวคราวเดือนเพ็ญ เพลงแห่งทุ่งฟุ้งตระการบานแจ่มใส ยามนี้ใจคำนึงถึงยากเข็ญ หยาดเหงื่อพราวหยดรินต่อยามเย็น จึงมองเห็นยิ้มงามความดีใจ คือชาวนาตาปู่ชูชาติมั่น ยามนี้นั้นใครตรองและมองไหม ลืมแล้วหรือสำนึกความเป็นไทย ขายนาไร่ซื้อคอนโดช่างโก้จัง ลืมสิ้นแล้วบ้านนาลืมเพลงเกี่ยว ลืมดอกเสี้ยวชมพูดูดั่งหวัง วิถีความเป็นไทยเคยเด่นดัง ลืมหรือยังใจแบ่งปันอันดีงาม กลับมาทวงสัญญาคราหน้าแล้ง หนาวลมแห้งกอรวงทวงคำถาม ลืมหรือไรถิ่นฐานบ้านเขตขาม อยู่กรุงงามสุขไฉนไม่กลับคืน...
กันนาเทวี 12 พ.ย. 2555 10:46 น. - ID 146117 
1234
3
0
13 พฤศจิกายน 2555 09:23 น. - comment id 1250808
ใกล้หน้าเกี่ยวแล้วหรือนี่ สบายดีเน้อไม่เจอเสียนาน
13 พฤศจิกายน 2555 12:59 น. - comment id 1250829
กลับบ้านก่อนได้เกี่ยวข้าวแล้วค่ะ
13 พฤศจิกายน 2555 14:45 น. - comment id 1250849
กลับไปทำปี่ซังข้าวเป่ากันค่ะพี่ป้า
13 พฤศจิกายน 2555 16:24 น. - comment id 1250852
ขออนุญาตรับสัมผัสหน่อยนะครับคุณป้า เสียงปี่ซังเสียดทรวงเหมือนทวงถาม สร้างบทความบีบคั้นกลั้นสะอื้น อยู่เมืองกรุงเมืองไกลไร้ที่ยืน ลูกขอคืนท้องนามาสร้างรวง
13 พฤศจิกายน 2555 18:23 น. - comment id 1250865
งดงามครับ
14 พฤศจิกายน 2555 20:21 น. - comment id 1250930
แวะมาฃ่วยลงแขกครับบ
14 พฤศจิกายน 2555 23:08 น. - comment id 1250946
มองแสงไฟลานข้าวเข้านาเกี่ยว เคยส่งเคียวฝากกันอันเฉิดฉาย ยามฝนตกพรำพรำย้ำเรียงราย ใจแทบสลายหมองเจ้าเฝ้าคมเคียว
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
