ยามแสงแดดแผดกล้าหญ้าเหี่ยวแห้ง
ไร้เรี่ยวแรงแกว่งไกวยอดใบห่อ
พ่ายแรงร้อนอ่อนพับลงกับกอ
ร่อแร่รอรับรอบเกรียมกรอบตาย
ยามสายฝนหล่นคลั่งหลั่งท่วมหญ้า
คล้ายเป็นปลาพันธุ์แปลกออกแหวกว่าย
ถึงทนทอดยอดไปเอาใบพาย
รอฉากรากเน่าตายคล้ายคล้ายกัน
ยามลดราวาศอกมาหยอกเย้า
ฝนหล่นเบาเพลาแดดแผดสีสัน
เอื้ออาทรอ่อนหวานสานสัมพันธ์
รุ้งลาวัณย์บรรเจิดจึงเปิดตัว
จากการลดอดกลั้นตรงกันข้าม
รุ้งอร่ามท่ามกลางความต่างขั้ว
เป็นอาทินิยามความลงตัว
ปิดฉากมัวมืดมนบนแผ่นดิน
ดุจดังส่งลงตัวไปทั่วทุ่ง
ดังสายรุ้งต่อสายคล้ายไม่สิ้น
ดังรุ้งทิพย์หยิบยื่นคืนชีวิน
จึงหญ้าและแผ่นดินสิ้นเคราะห์กรรม
ธรรมชาติอาจกุมควบคุมฝน
และอาจดลแดดร้อนให้ผ่อนต่ำ
แต่คนที่แยกขั้วหัวปักปำ
สร้างแถบรุ้งสีดำ...ครอบงำไทย
( อาทิ แปลว่า เบื้องต้น )
1582
4
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
